Daten

[Anon20190516]

Hugs!!!!

[MichelleB]

Heey Rikki,
Ben je al op stap geweest?
Wel een verrekijkertje meenemen he

[Anon20190516]

Nee,Michelle ben nog niet aan het daten geslagen.
Donderdagavond wel een vriendinnenavondje als het goed is
Euhhh.maaar...waarom een verrekijkertje??

[Alexandra]

Ben zelf met ontmoetingen, dating en contact advertenties zo erg teleurgesteld geworden de afgelopen 30 jaar dat ik uiteindelijk besloten heb om als transvrouw voortaan alleen door het leven te gaan. Het zijn vooral (jonge) mannen die die doorgaans lelijk doen naar mij toe. Daarbij ben ik totaal geen uitgaanstype voor cafe, (homo) bars, T avonden en terrasjes. Ben zelf een natuurmens die van stilte en rust houdt en niet van stedelijke drukte en ben graag thuis in mijn eigen vertrouwde omgeving. En ik ben zelf al helemaal geen flirter of versierder.

Probleem is namelijk dat ik niet pasabele genoeg ben en door mijn lengte, toch wel mannelijke gezichtsuitdrukking (51 jaar) en tenger figuur toch nog als een man wordt gezien, en de weinige vrouwen die ik in mijn leven heb ontmoet is na 2 of 3 ontmoetingen op niks uitgelopen, zal wel met mijn autisme, mensenvrees en dat ik vrouwen niet begrijp te maken hebben.

Kortom ik wil nooit meer verbintenissen aangaan met mensen en al helemaal niet met mannen!

Ik kan mijzelf goed vinden in jouw berichtje. Het lijkt wel of contact maken met andere mensen me steeds moeilijker afgaat. En dan weet ik niet eens aan wie het dan ligt... tegenwoordig vind ik de medemensen heel erg afstandelijk, egoïstisch en op zichzelf gericht. Ik begrijp niet hoe dat kan. 15-20 jaar geleden waren mensen anders... rustiger, menselijker, socialer. Ik heb het idee dat ik nog steeds hetzelfde ben als toen, maar dat iedereen om mij heen is veranderd.

Ik heb zoveel liefde om te geven, maar niemand lijkt erop te zitten wachten... het is allemaal zo plat, recht toe rechtaan tegenwoordig. Koud en kil. Tindertje hier, tindertje daar, en nog zijn z/we niet tevreden... vroeger kwamen mensen langs, belden aan en je ging een gesprek voeren. Tegenwoordig zitten de mensen naast elkaar op de bank met elkaar te twitteren. En dat Facebook is helemaal een probleem. "brengt je dichterbij" zeggen ze. Ammehoela...

[Venusss]

Nee,Michelle ben nog niet aan het daten geslagen.
Donderdagavond wel een vriendinnenavondje als het goed is
Euhhh.maaar...waarom een verrekijkertje??

Zodat je de mensen die wat verder weg staan ziet
Het vinden van een leuke geschikte partner kost tijd en een enkeling heeft misschien geluk.

Probeer eens chatten op paiq.nl dat is een datingsite waarbij het om innerlijkheid gaat. Uiteindelijk krijg je bij een klik wel een foto tezien van elkaar.

[Jeste]

Het lijkt wel of contact maken met andere mensen me steeds moeilijker afgaat. En dan weet ik niet eens aan wie het dan ligt... tegenwoordig vind ik de medemensen heel erg afstandelijk, egoïstisch en op zichzelf gericht. Ik begrijp niet hoe dat kan. 15-20 jaar geleden waren mensen anders... rustiger, menselijker, socialer. Ik heb het idee dat ik nog steeds hetzelfde ben als toen, maar dat iedereen om mij heen is veranderd.

Goed geschreven. Dat heb ik namelijk ook gemerkt. Gelukkig zijn er toch ook wel mensen die nog wel spontaan met anderen omgaan, maar het zijn er inderdaad wel veel minder.

[Nate_0]

Om eerlijk te zijn ken ik niemand die het slechte fatsoen heeft om naast iemand op de bank te gaan zitten tweeten... Dan moet je je wel heel ongemakkelijk voelen, en niet met diegene willen praten (en dan had je dat zonder telefoon ook niet gedaan).

Ik weet niet hoe het 20 jaar geleden was, maar ik denk niet dat het internet mensen direct asocialer maakt. De jongeren hebben zat contact onder elkaar, ik zie het bij Cleo--Facebook, WhatsApp e.d. zijn alleen hulpmiddelen om het sociale netwerk eventueel uit te breiden. Hartstikke handig, omdat de studenten niet veel vrije tijd over hebben tegenwoordig, een tussenjaar zit er immers voor de meesten financieel niet meer in.

Tinder? Ik ken een paar mensen die relaties hebben gevonden via Tinder, ik ken een aantal mensen die het gebruiken voor one night stands (en dat is dan een tweezijdige beslissing) en voor de rest hebben veel mensen die ik ken Tinder vanwege de lachfactor.

En kijk eens naar dingen als dit forum. Mensen vinden veel makkelijker andere mensen met dezelfde interesses of dezelfde problemen, en kunnen elkaar zo steunen. Is het hetzelfde als iemand in het echt steunen? Nee. Maar zou jij zonder het internet überhaupt mensen kennen met jouw soort problematiek?

Komt nog bij dat het uit je berichtje lijkt alsof je een heleboel van anderen verwacht... Bel jij wel eens zomaar bij iemand aan?

Ennn nu ga ik als jong persoon weer weg, moest dit gewoon ff kwijt

[Anon20180311]

Mss, nomofobie ( wat 20j geleden niet zo/totaal niet, sterk aanwezig was) ?

Grtz Nick

[Nate_0]

Wederom, de meeste mensen die ik ken kunnen prima een tijd zonder mobiel. Heeft niets met fobieën te maken.

[Anon20180311]

Hoi Nate,

Ik geloof je wel, dat is ook best mogelijk.

Mijn persoonlijk mening/ervaring zijn iets anders. Ik zie, b.v. toch enorm veel mensen overal bezig met hun mobieltje. Zelfs in het verkeer, op de fiets, te voet, in de wagen, trein, enz,...... In wachtzalen, bij de dokter, dierenarts, in ziekenhuizen, warenhuizen, in het park, terras, enz,........En ik moet eerlijk toegeven, mezelf inclusief, ik zou dat ding ook niet meer kunnen missen, net als de GPS, laptop, enz,.........

Onlangs liep ik persoonlijk, zelf een vriend zomaar voorbij terwijl ik druk, met mijn mobieltje bezig was ( gelukkig riep hij hard genoeg !).


Grtz Nick.