Nieuwe chat! Zie dit topic.

Schuldig

"Transgerelateerde" issues in werk, studie, uitgaan, en zo voort
Judiana
Berichten: 986
Lid geworden op: 26 mar 2012, 12:54
Gender: Transgender

Re: Schuldig

Bericht door Judiana »

ik voel me heel erg schuldig om mijn bestaan en dat ik "vrij" ben in mijn gedachtes en mijn vrouwelijke kant de ruimte geef....

ik heb er niet om gevraagd ( ik ben niet zielig) maar er kan bijna niemand me echt goed antwoordt geven op mijn levensvragen en wat dies meer...

ik denk dat we allemaal het wel herkennen dat we alles of een gedeelte alleen moeten oplossen... maar juist dat, het alleen doen valt me steeds vaker zwaar...

goed tot zover de bijdrage van Judiana Deprie
Gebruikersavatar
Eva
Beheerder
Berichten: 6805
Lid geworden op: 25 mar 2012, 11:00
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: Etten-Leur

Re: Schuldig

Bericht door Eva »

Een gevoel van schuld heeft meestal voeding van twee kanten. Als je je schuldig voelt zal de ander dat voelen, merken, lezen en zo voort. Het is volkomen begrijpelijk dat velen van ons zich (bewust of onbewust) schuldig opstellen. Het mag niet verbazen dat je dan ook als schuldig wordt beschouwd en behandeld.
Ik vind het pijnlijk om te zeggen, maar ik heb mensen leren kennen die het zichzelf enorm kwalijk nemen dat zij hun huwelijk om zeep hebben geholpen. Hun vrouw/man/partner in de steek hebben gelaten.
Zal op die manier mogelijk wel eens voorgekomen zijn, maar dat is geen regel. Je mag als T eigenlijk ook wel iets verwachten van je partner. Als jouw partner indertijd een ander mens in je zag (meende te zien) dan je feitelijk bent is dat niet alleen jouw schuld. Verder mag je partner ook wel pogingen doen enig begrip en gevoel op te brengen voor het feit dat je jezelf aan het worden bent. Een eerste reactie in de trant van "Dan ga ik van je af" is best begrijpelijk, maar zal sommige mensen te gronde richten.
Ik noem nu de directe partner, maar het geldt voor iedereen om je heen. Je buurvrouw, de chef (pardon, leidinggevende), je moeder, je ouwe oom, noem maar op. Jij/wij schijnen daar altijd enorm veel begrip voor je moeten opbrengen, maar is dat wel de juiste houding? Heb jij er om gevraagd dan?
Ik zal de laatste zijn om te ontkennen dat je met sommigen prudent moet omgaan, maar probeer die houding van schuldig zijn te voorkomen. Hoe? Dat zal voor iedereen verschillend zijn. Twee manieren (er zijn er nog een paar miljoen).
1. Het spijt me ontzettend, ik moet je wat vertellen en hoop dat ik je niet teveel verdriet doe.
2. Het is me duidelijk geworden dat ik anders in elkaar steek dan ik meende. Anders ook dan jij/u meende. Ik hoop dat ik op je/u kan rekenen in de periode die voor me ligt.
Kort door de bocht, zeker. Het is alleen maar om een denkrichting te stimuleren.

Waarom zou jij schuldig zijn? Waarom zouden anderen onschuldig zijn als ze jouw werkelijke ik niet accepteren?
All great truths begin as blasphemies. (George Bernard Shaw)
Gebruikersavatar
tijgertjetzum
Berichten: 84
Lid geworden op: 22 apr 2012, 19:55
Gender: Trans FtM
Locatie: Tzum

Re: Schuldig

Bericht door tijgertjetzum »

Ik heb zeker wel het gevoel van schuldig zijn en dan met name ten opzichte van mij moeder. Zei zij ook in een gesprek met vrienden dat ze nooit een rustig leventje heeft kunnen lijden. Altijd, op het moment dat ze denkt dat alles op de rit is, gebeurt er weer wat. Ik begrijp haar wel, maar haar woorden deden mij toch even stilstaan bij de vraag wat ik haar aandoe.
Diep in m'n hart weet ik dat zij het beste voor me wil en me ook altijd zal steunen maar het stukje schuldgevoel is zeker aanwezig.
Gebruikersavatar
Hedwich
Berichten: 1164
Lid geworden op: 25 mar 2012, 13:29
Gender: Vrouw
Locatie: Ede Rockcity!

Re: Schuldig

Bericht door Hedwich »

Misschien ligt het eraan dat het T-zijn vaak nog wordt gezien als keuze? Als bij je bijvoorbeeld een Enge Leverziekte geconstateerd wordt, of je wordt schizofreen verklaard, speelt dit geen rol. Maar ook dan kunnen er onderhuids schuldgevoelens en verwijten blijken te zijn.
Gebruikersavatar
Eva
Beheerder
Berichten: 6805
Lid geworden op: 25 mar 2012, 11:00
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: Etten-Leur

Re: Schuldig

Bericht door Eva »

Helemaal mee eens, Hedwich.
All great truths begin as blasphemies. (George Bernard Shaw)
Gebruikersavatar
Naomi0000
Berichten: 89
Lid geworden op: 21 apr 2012, 23:28
Gender: Trans MtF

Re: Schuldig

Bericht door Naomi0000 »

Ik probeer altijd uit te leggen, wanneer ik dat doe, dat ik de verkeerde chromosomen heb ontvangen. Op die manier is het een biologisch probleem, en niet meer een strict psychologisch probleem; soms helpt het mensen te begrijpen dat er geen keuze aanwezig is geweest van mijn kant. Dat hangt er vanaf hoe open de desbetreffende individuen in het leven staan.

In mijn geval voel ik me schuldig omdat ik een belofte heb gedaan die ik niet ga nakomen, aan de persoon van wie ik het meest hou. Als ik zie hoe haar hart gebroken wordt breekt het mijne mee. Ik heb zo met haar te doen..
Xandra
Berichten: 108
Lid geworden op: 29 mar 2012, 15:49
Gender: Vrouw

Re: Schuldig

Bericht door Xandra »

Bedankt Eva en Hedwich voor jullie wijze woorden. Ze hebben mij in ieder geval wel geholpen. Feit blijft dat ik degenen die zeggen mij te accepteren moeilijk kan geloven maar dat zegt misschien meer over mijn zelfacceptatie of juist het gebrek eraan. Wa oprecht liever gendersyntoon (man of vrouw) maar in ieder geval gespeend van dat ontzettende moelijke GID.
Xandra
Berichten: 108
Lid geworden op: 29 mar 2012, 15:49
Gender: Vrouw

Re: Schuldig

Bericht door Xandra »

Overigens vind ik het vreemd dat het GID beschouwen als een ziekte, een medisch gegeven, mijbrust geeft terwijl ik gelijk blij ben dat de DSM V het GID juist niet meer beschrijft als een ziekte. Wat een gek mens ben ik toch! PS sorry voor al die typefouten, doe alles via 3G en smartphone omdat we in ons nieuwe huis pas op 22 mei kabel krijgen.
Gebruikersavatar
Jeste
Berichten: 1262
Lid geworden op: 06 apr 2012, 03:38
Gender: Non-binair
Voornaamwoorden: Jeste
Locatie: Amsterdam

Re: Schuldig

Bericht door Jeste »

Dat heb ik ook meegemaakt. Niet dat het als iets negatiefs werd gezien, maar het klonk heel raar toen er tegen mij werd gezegd "je kiest er dus voor om je om te laten bouwen", nog afgezien van dat "ombouwen".
Of "Je bent toch gewoon een man, waarom wil je dan vrouw worden?". Ten eerste ben ik geen man en ten tweede wil ik geen vrouw worden. Je wordt geen vrouw, dat ben je. Met mij is dan nog zo dat ik ook geen vrouw ben, maar dat is een ander verhaal.

Dit maakt het soms moeilijk om begrepen te worden.
Alsof ik het leuk vind. Nou goed, dat transgendergedoe heeft soms ook leuke kanten. Wel leuke en grappige situaties meegemaakt. Toch was het een stuk makkelijker als het niet nodig was geweest.
Binnenkort staan er gesprekken aan te komen met een psycholoog. Moet ik misschien gaan praten praten praten over dingen uit het verleden waar ik me wellicht helemaal niet mee bezig wil houden, omdat ik liever vooruit kijk. Daar kies ik niet voor, nee daar heb eigenlijk helemaal geen zin in.
Naomi schreef:Ik probeer altijd uit te leggen, wanneer ik dat doe, dat ik de verkeerde chromosomen heb ontvangen. Op die manier is het een biologisch probleem, en niet meer een strict psychologisch probleem; soms helpt het mensen te begrijpen dat er geen keuze aanwezig is geweest van mijn kant. Dat hangt er vanaf hoe open de desbetreffende individuen in het leven staan.
M'n moeder weet al sinds mijn geboorte dat er iets aan de hand is. Leuk is niet, maar het maakt het inderdaad makkelijker.
"Gendervrij" vind ik eigenlijk mooier dan "Non-binair", want "Gendervrij" zegt namelijk wat het wel is, in plaats van niet.
Judiana
Berichten: 986
Lid geworden op: 26 mar 2012, 12:54
Gender: Transgender

Re: Schuldig

Bericht door Judiana »

ik heb er nog altijd moeite mee om aan mijn gevoelens gehoor te geven,

spijt van mijn bestaan op de aardbol en nog tal van andere gedachtes...