Ik ben net nieuw op dit forum en dit wordt mijn eerste postje (spannend) .
Ik ben 19 jaar en sta inmiddels ruim een maand op de wachtlijst bij het VU. Nu loop ik echter wel tegen een probleem aan en misschien dat mensen hier op het forum daar meer van weten. Ik ga namelijk een keer per maand met de trein naar Amsterdam. Nu heb ik de laatste tijd van alles gekocht zodat ik als vrouw over straat kan. Ook met een sjaaltje erbij en een zonnebril zodat ik niet opval. Nu wilde ik met deze kleren aan in de trein reizen alleen bedacht ik me dat mijn oude naam en foto nog op mijn kortingskaart staan .
Heeft iemand van jullie zoiets al eens eerder gehad? Wat moet je doen als de conducteur er niet van overtuigd is dat jij het echt bent?
Hmmm, goeie vraag.
Als je permanent als vrouw de wereld ingaat zou je een nieuwe ID-kaart met een recente foto (als vrouw) kunnen aanvragen. Ik heb ook wel eens iemand ontmoet die als man in 'zijn' paspoort stond afgebeeld en als vrouw op haar ID-kaart.
Volgens mij geeft Stichting Ren(e) ook nog steeds pasjes uit waarop je in beide identiteiten staat.
Zelf heb ik mijn rijbewijs en ID-kaart vervangen toen een vriendin vertelde van een routinecontrole, waarbij ze haar rijbewijs moest tonen. "Dit is het rijbewijs van uw man, mevrouw", luidde de reactie van de agent, hahaha
All great truths begin as blasphemies. (George Bernard Shaw)
Ik reis vrijwel altijd in vrouwelijke kleding met de trein, en op mijn OV-kaart staat nog steeds een oude foto van jaaaren terug. Meestal zijn de conducteurs gewoon hartstikke professioneel, eigenlijk heb ik nog nooit iets raars meegemaakt. Nou lijk ik ook nog best wel op mijn foto, dus dat is geen probleem. Bij jou zal dat waarschijnlijk ook zo zijn toch? Je uiterlijk verandert niet spontaan van de ene op de andere dag naar iets compleet anders.
Ik heb indertijd, net uit de kast, wel eens "discussies" gehad met conducteurs. Zelfs zo dat een conducteur mij Hoog Catharijne in volgde en me daar aansprak. Al die keren heb ik het eerlijk - ook plein public - uitgelegd; namelijk dat ik trans ben. Dan was er altijd wel begrip en ook wel eens gêne aan de kant van de conducteur.
Ik heb toen een nieuwe kortingskaart aangevraagd (kost helaas wel de prijs van een nieuwe) met daarop een nieuwe foto en de aanduiding "mevr" in plaats van "dhr". Voor dat laatste heb ik wel de NS-servicelijn gebeld (kost helaas ook wat). Dit was nodig omdat ik er ineens WEL heel anders uitzag (pruik).
Daarnaast kun je volgens mij ook 2 kortingskaarten hebben. Handig voor als je zowel in boy- als girlmode reist.
Reis je zonder korting is er volgens mij niets aan de hand. Een conducteur vraagt niet zomaar naar je ID als hij / zij een (in zijn opinie) man in vrouwenkleren voor zich ziet. Alleen met een e-ticket zonder kortingskaart willen ze nog wel eens ID vragen. Heb ik ook nooit problemen mee gehad, ook toen er nog een mannenfoto op mijn paspoort stond.
En: doet Transvisie nog aan pasjes uitgeven met tekst en uitleg over de gewenste genderidentiteit? Weet iemand dat?
Bedankt voor al jullie reacties!
Misschien dat conducteurs inderdaad niet zo erg zijn als ik dacht :p Ben gewoon bang dat ik alles moet gaan uitleggen en dat iedereen in de trein dan kan meegenieten. Die pasjes van transvisie zouden wel een uitkomst zijn. Ook met het bovengenoemde geval van staande gehouden worden met de auto. Als die pasjes nog bestaan weet iemand dan hoe ik die een zou kunnen krijgen?
Het schijnt dat Transvisie nogal op de kop staat deze dagen. Ik zou gewoon gaan bellen met een telefoonnummer op hun website, bijvoorbeeld 020 - 573 94 30. En dan verder vragen. Kom je vanzelf ergens terecht...
Het leven is raar. Ik draag een oud paspoort bij me om de conducteur te kunnen bewijzen dat ik toch echt wel meneer zus en zo ben, wat tot nu toe 1 keer nodig was. Van de week was ik mijn OV-chipkaart kwijtgeraakt. Nadat ik mijn hele kamer ondersteboven gehaald had gaf ik de hoop maar op en besloot dat ik die nog wel eens bij toeval tegen zou komen. Ik liep een uur geleden de supermarkt uit en de vrouw aan de servicebalie riep: "Meneer, meneer! Is deze van u?" En ja hoor, daar stond ze met mijn verloren mannelijke ov-chipkaart in mijn handen. Klaarblijkelijk lijk ik nog veel op die foto.
Ik heb er als compleet inpassable man-met-baard-in-vrouwenkleren geen gedonder van gehad bij meerdere conducteurs in ieder geval. Ze hielden zich professioneel.
. 
. 
