Partner en(/of) kinderen

[janine2363]

Nog een verhaaltje, deze is voor diegenen die zeggen "mijn partner begrijpt me niet", of "mijn partner accepteerd me niet"
(en ik val zelf ook in de categorie overigens). De vraag daar tegenover is: "hoe goed begrijp ik mjin partner", waarom is hij/zij
zo boos.

Er was eens, in een land hier ver, ver vandaan

Een meisje geboren als 2e in uiteindelijk een gezin van 4 meisjes, heel fijn, behalve misschien dat ze eigenlijk geen dochter maar een zoon hadden willen hebben... De moeder was ook heel jong getrouwd, de vader, enig kind heel laat. De Oma, die eigenlijk haar zoon niet los kon laten in competitie met de moeder. Dus zoals het gaat in sprookjes: De afspraak werd gemaakt, ik laat jullie met rust, maar dan wil ik jullie 2e kind en dat gebeurde. Het meisje kwam later na het overlijden van de oma weer bij haar ouders, tussen 3 zussen die een goede band hadden ontwikkeld en zij als gemiste zoon die haar zussen en ouders eigenlijk niet kende.

Het is ook een land waar knap zijn meer gewaardeerd wordt dan intelligentie, bij vrouwen dan. En zoals het gaat is het dan toch ook weer volkomen duidelijk dat de gemiste zoon dan toch zeker wel een meisje was. Je kan het gewoon niet goed doen. Hoe het ook was, ze heeft als eerste en enigste van haar familie ooit, een universitair diploma gehaald. Haar familie feliciteerde haar met: "Dat doen meisjes toch niet, en kijk eens naar je zussen, die zijn tenminste knap".

Genoeg is genoeg moet ze gedacht hebben en ze vertrok naar Europa. Op zoek naar een kans en misschien ook op zoek naar een ridder op een wit paard. Ze was jong, in haar 20ies toch heel knap (zoals het gaat in sprookjes ...), haar leven voor zich. Ze kan helemaal opnieuw beginnen en zijn als ze wil zijn en:

Op zoek naar iemand die haar helemaal en onvoorwaardelijk als vrouw zou zien. Op zoek naar haar droom

Nu 20 Jaren later, haar prins blijkt een kikker te zijn. En dat voor de kikker het begin is van het vervullen van zijn/haar droom

Is er enige twijfel hoeveel pijn dit gedaan heeft ?
En elke partner heeft toch zo haar/zijn verhaal, en ik denk dat de kikkers helemaal niet zo veel problemen hebben.

[Petra-S]

Mijn vriendin, waarmee ik 11 jaar heb samengewoond en die sinds 1½ jaar weet dat ik transgender, heeft enorm haar best gedaan om mij als Petra te accepteren. Ik heb daar een enorm respect voor. Aan de andere kant kan ze 10 jaar Peter niet wegcijferen. Het transitieproces door hormonen zo heb ik op de harde manier ervaren, is niet alleen op lichamelijk vlak. Ook mijn innerlijk, mijn persoon, mijn denken, mijn gevoel, mijn emoties veranderen. Wellicht nog sterker en sneller dan het lichamelijke.

Voor een partner betekend dit afscheid nemen van de persoon die je hebt liefgehad (in mijn geval Peter) en proberen te gaan houden van de nieuwe persoon Petra. Het is een vorm van een rouwproces waarbij de overledene naast je staat. Dat is een bijna onmogelijke opgave, voor beide partijen.
De beschuldigingen dat Petra, Peter vermoord heeft. Afstand nemen omdat ze nu in 1x van een vrouw moet gaan houden met een ander lichaam. Als ze mij aanraakt, of Petra noemt in het achterhoofd hebben dat ze Peter wil aanraken en mij Peter wil noemen.
Kortom een strijd die je alleen kunt winnen wanneer de band enorm sterk is. Wij hebben de strijd verloren .

Groetjes,
Petra

[EmmaJJ]

Ik voel dat we elkaar moeten loslaten. Het enige dat ik daar in wil is dat we dat zorgvuldig en liefdevol kunnen doen. Als dat lukt is er alleen maar winst.

[janine2363]

Het is een vorm van een rouwproces waarbij de overledene naast je staat. Dat is een bijna onmogelijke opgave, voor beide partijen

Ikzelf kan eigenlijk niet begrijpen, waar mijn partner de moed en energie vandaan haalt om ueberhaupt deze opgave aan te gaan. Ik denk niet dat ik dat in haar plaats zou kunnen.

Er is ook geen compromis, geen toegave, ik ben wie ik ben, dat is niet onderhandelbaar want er is geen keus, als ik mijzelf niet zou zijn, zou ik ook niet een persoon zijn met wie ze zou willen leven.

Dus als opnieuw geboren, geen spijt, geen schuld, ondanks dat ik weet welke pijn ik veroorzaak. En als iemand dan zegt: "Ja maar, als ze echt van je houdt, het gaat toch om het innerlijk"... Met de moeite die ze doet is het al zo duidelijk dat ze van me houdt, moet ik nu ook het onmogelijke verwachten ?

Janine

https://www.youtube.com/watch?v=1Ub10lkdX08

I'd been carving you
To see what form you'd take
You were hiding in ivory
I just wanted to free your shape

Bringing me down
It's too quiet to breathe
Who wants to hear their heart
Beat

It's got to be here
In your spiderweb alphabets
Did I read it all wrong?
Have I just not gotten it yet?

You got what you want
You wanted release
Can you be appeased?
Can you bring it all back to me
Bring it all back to me

Bringing me down
The obvious turns out to be true
And all that I couldn't see
How it was turning me on

Oh I don't want to pare you down
Oh I don't want to wear you down
I don't want any more than what's there
Oh I don't want to pare you down

Well, you got what you want
You wanted release
Can you be appeased?
Can you bring it all back to me
Bring it all back to me

Just bring it all back to me
It's all that I want
It's all that I need
It's all that I want

Just bring it all back to me
Bring it
Give it
Bring it

[janine2363]

Ik voel dat we elkaar moeten loslaten.

Hier is nog een caveat.

De een zegt: "We moeten elkaar kunnen loslaten"
De ander hoort: "Wat!!!! Alle tijd samen tot nu toe is niet belangrijk?!, alsof nooit geweest ... ... ..."


Wat wordt er gehoord als je zegt: "Ik wil je niet loslaten want ik hou van je"
(vooropgesteld dat het gemeent is, of dat je door de mutuele stress allang blij bent dat het over is)

A feast of consequences
https://www.youtube.com/watch?v=akK41AmRGeQ

I tear a page from the book of faces,
Throw your letters in an open fire,
I couldn’t say that I still despise you
But I’m finding it hard to not to
After all that was said not done it’s time this thing was over
Did I want you to change your mind I don’t honestly think so
Picking me up like a lovesick puppet
You were dancing me over a burning flame
You kept pulling the strings the few strands remaining
You just wouldn’t let me go

We were running out of words, running out of lines, running out of things to say
We were running out of heart, running out of love, running out of reasons to stay

There was something so deeply flawed
In the beginning we tried to deny it
Like a crack in a china doll,
A masquerade in silence,
Where we try to recognise just who exactly we’re trying to hide
We played our roles in this grand design
Fooled ourselves in our own disguises

We were running out of pills, running out of smoke, running out of fine white wines,
We were running out of road, running out of fuel, running out of places to hide,
It’s a feast of consequences
Facing up to a feast of consequences
Bearing down on a feast of consequences
It looks like we’re dining alone

Table for one for a word drunk poet,
Losing my mind in a dancing flame,
It kept pulling the strings the few strands remaining
It just wouldn’t let me go
We were running out of World, running out of hope, running out of resources
We were running out of time, running out of space, running out of tomorrows
If we only knew then what we know now would we have changed our minds, it was all about time we faced the feast of consequences

Can’t walk away from this feast of consequences,
Can’t ignore this feast of consequences


Of erger:

Long cold day:
https://www.youtube.com/watch?v=tpM_RoKMrbo

It's so funny, you don't call at night, always missing in action,
I'm left out in the cold and you'd never have thought I was thinking,
Turning it over
Putting the pieces in place and building a case for my anger
I'm taking it in, I'm taking my time in taking you out, 'cause it'll be a long cold day in Hell before I take you back,

So tired of your lying, I can't sleep at night,
I'll accept what I'm told, take what I'm sold,
There's no question to ask,
To sort out the answers,
To prove who is wrong or who is right,
But I know in my heart that we're breaking apart.
If we admit to the truth,
Pretend it's all been an act,
As a matter of fact
It'll be a long cold day in Hell before I take you back.

Sometimes I feel like I'm sailing on a dreamboat on wild and heavy seas,
I was cast adrift or fallen overboard, I catch my breath and head for shore,
I turn around, the ship sails on
This ship sails on.

Funny, you don't call at night, always missing in action
I'm left out in the cold and you'd never have thought I was thinking
I was thinking
Still thinking
Still thinking
Said I was, said I was

So tired of your lying, I can't sleep at night,
I'll accept what I'm told, take what I'm sold,
There's no question to ask,
To sort out the answers,
To prove who is wrong or who is right,
But I know in my heart that we're breaking apart.
If we admit to the truth,
Pretend it's all been an act,
As a matter of fact
It'll be a long cold day in Hell before I take you back.

And I still remember sailing on that dreamboat on starlit mirrored seas.
I hold my breath and I gaze from shore from this empty beach and this pile of clothes
I hit the water, the ship sails on
I hit the water, the ship sails on
I hit the water, the ship sails on
I hit the water, the ship sails on

[EmmaJJ]

Ik voel dat we elkaar moeten loslaten.

De ander hoort: "Wat!!!! Alle tijd samen tot nu toe is niet belangrijk?!, alsof nooit geweest ... ... ..."

Nu vul je te veel in Janine. Ik denk dat we beiden wel toe zijn aan loslaten, maar het niet durven. In dat geval is mijn ontdekking een zegen.

[Anon20180501]

Wat wordt er gehoord als je zegt: "Ik wil je niet loslaten want ik hou van je"

Van mij iig heel veel sterkte wijsheid en een warme knuffel Janine...

En heel veel liefde en geluk, en iemand om het mee te delen, het liefst je vrouw natuurlijk...

[EmmaJJ]

O, wacht. Ik met mijn egocentrische manier van lezen... het ging natuurlijk over jou Janine.

Heel veel liefs en wijsheid, inderdaad. Kus!

Verstuurd vanaf mijn HUAWEI MT7-L09 met Tapatalk

[Fran]

Het moeilijkste vind ik momenteel dat ik, als ik doe wat ik voor mijn gevoel moet doen, mijn partner langzaam verlies. Maar ik heb nog nooit iets zo zeker geweten dan dit, dus moet ik er wel mee door gaan. En dat is ontzettend moeilijk, voor beide partijen.

[Janna]

Het is ook een onmogelijke situatie. Jij wilt niet doorgaan zoals het is, en zij wil niet wat het (misschien) wordt. Tja, wat doe je dan?

Er is geen eenvoudige oplossing voor....