Inmiddels weer een stapje verder gekomen. Ben afgelopen woensdag naar de seksuologe/psychologe Geweest. Ik werd door haar heel hartelijk ontvangen en ben volledig als mijzelf -met vrouwenkleding aan- haar praktijk binnengestapt. Ze begrijpt me heel goed, en wist overduidelijk wat zowel Genderfluid als Transgender inhoud. maar ook wat het voor mijzelf betekent. Ze bleek er gelukkig niet op uit te zijn mij te genezen, maar mij stapje bij stapje verder te willen helpen in mijn ontplooing als Genderfluid/Transgender (en op den duur uiteindelijk waar mogelijk ook bij mij thuis).
Ik ga met haar in verscheidene gesprekken vertellen wat ik nou eigenlijk zou willen thuis en ik bespreek met haar welke dingen mij thuis goed of slecht bevallen. En ik bespreeek uiteraard met haar wat ik thuis nodig zou hebben om vrouw te zijn op een manier die mij voldoening geeft.
Zodra zij dan een compleet beeld heeft van wat ik zou willen en wat ik thuis nodig heb om thuis vrouw te zijn op een manier die mij voldoening geeft gaan we samen met mijn thuisfront om tafel om dit duidelijk te maken.
Vanuit dat punt word er dan gekeken naar de mogelijkheden want er komen soms ook ouders van mijn huisgenoten bij mij thuis op bezoek en er belt ook wel eens een vreemde bij ons aan de voordeur.
Dit is de reden waarom ik in de openbare ruimtes van het huis me nog niet als vrouw mag vertonen.
Ik merk de acceptatie en tolerantie thuis wel opkomen, maar... vanwege de mensen die bij ons over de vloer komen, vinden ze het nogal moeilijk om mij gewoon mijn gang te laten gaan (met name dan in de woonkamer en dergelijke openbare ruimtes).
Hierin moeten we dan als het zo ver is nog een weg zien te vinden.
Gelukkig accepteren en tolereren ze het wel van mij dat ik genderfluid/transgender ben en regelmatig als vrouw gekleed over straat loop, of als vrouw gekleed op mijn eigen kamer ben.
Alleen, in de openbare ruimtes van het huis als vrouw gekleed gaan is voor hun nog een stapje te ver.
Maar... ik heb er vertrouwen in dat ik in samenwerking met mijn psychologe na al de gesprekken goed kan onderhandelen met mijn thuisfront. Vervolgens hoop ik dan door de onderhandelingen met psychologe, mijzelf en het thuisfront overal en op ieder moment mezelf te mogen zijn.
Wanneer deze onderhandelingen stuk lopen dienen we op een goed voldoende compromis te komen die mij ook voldoening geeft in het vrouw zijn.
In het ergste geval zal ik overwegen te gaan verhuizen naar een plek waar ik altijd mezelf kan zijn.
Mijn Coming Out proces op de woongroep.
-
- Berichten: 8
- Lid geworden op: 01 sep 2017, 19:26
- Gender: Transgender
-
- Berichten: 1035
- Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
- Gender: Vrouw
- Locatie: Hasselt
Re: Mijn Coming Out proces op de woongroep.
Hier wringt wat, want als "accepteren" alleen is voor wanneer je "onzichtbaar ben" dan heeft dat niet zoveel waarde. Ik kan me voorstellen dat je nu blij bent dat er een begin is, maar ik zou niet wachten met te blijven praten waar/wat hun probleem is. Het is alsof ze zich voor jou schamen en als je daarin (onbewust) mee gaat, dan gaat je dat kosten in het gevoel voor eigenwaarde.Fluidable1993 schreef: ↑12 okt 2017, 21:08 Vanuit dat punt word er dan gekeken naar de mogelijkheden want er komen soms ook ouders van mijn huisgenoten bij mij thuis op bezoek en er belt ook wel eens een vreemde bij ons aan de voordeur. Dit is de reden waarom ik in de openbare ruimtes van het huis me nog niet als vrouw mag vertonen.
...
Gelukkig accepteren en tolereren ze het wel van mij dat ik genderfluid/transgender ben en regelmatig als vrouw gekleed over straat loop, of als vrouw gekleed op mijn eigen kamer ben.
Het is niet verkeerd om een dialoog te hebben, zodat iedereen blij blijft. Maar het is geen onderhandeling en uiteindelijk ook geen kwestie compromis, wel respect voor elkaar hebben en rekening houden met. Diep in je wil je gezien en aanvaard worden wie je bent, dat is een noodzaak, daar valt weinig aan af te dingen. Daar tegen in gaan, en niet voldoende voor jezelf opkomen dat heeft een prijs die jij wel en de anderen niet betalen. Je omgeving kan altijd leven met een status quo van: "Je mag gerust jezelf zijn, maar rustig in een hoekje, niet zichtbaar voor ons"Fluidable1993 schreef: ↑12 okt 2017, 21:08 Vervolgens hoop ik dan door de onderhandelingen met psychologe, mijzelf en het thuisfront overal en op ieder moment mezelf te mogen zijn.
Wanneer deze onderhandelingen stuk lopen dienen we op een goed voldoende compromis te komen die mij ook voldoening geeft in het vrouw zijn.
Om jezelf te zijn moet je keuzes maken en elke keuze kost wel wat. Als je de mensen met wie je nu woont toch graag zie, ondanks hun moiete om aan jou te wennen, is misschien een betere keuze om meer voor jezelf op te komen. Verhuizen is de gemakkelijkere optie, heb ik ook gedaan ...Fluidable1993 schreef: ↑12 okt 2017, 21:08 In het ergste geval zal ik overwegen te gaan verhuizen naar een plek waar ik altijd mezelf kan zijn.
-
- Berichten: 2212
- Lid geworden op: 10 feb 2016, 22:37
- Gender: Trans MtF
Re: Mijn Coming Out proces op de woongroep.
"want" geeft een redengevend verband aan. Dat redengevend verband is hier helemaal niet aanwezig, of zou dat althans niet mogen zijn.Fluidable1993 schreef: ↑12 okt 2017, 21:08
Vanuit dat punt word er dan gekeken naar de mogelijkheden want er komen soms ook ouders van mijn huisgenoten bij mij thuis op bezoek en er belt ook wel eens een vreemde bij ons aan de voordeur.
Wonen er behalve jij nog vrouwen (of meer algemeen personen die zich niet als man identificeren) in de woongroep? En moeten die zich ook als man verkleden?Fluidable1993 schreef: ↑12 okt 2017, 21:08 Dit is de reden waarom ik in de openbare ruimtes van het huis me nog niet als vrouw mag vertonen.
Een plek waar je jezelf kan zijn, dat lijkt me toch een absolute minimumvereiste te zijn die je aan een woonruimte mag stellen.Fluidable1993 schreef: ↑12 okt 2017, 21:08 In het ergste geval zal ik overwegen te gaan verhuizen naar een plek waar ik altijd mezelf kan zijn.
"Indeed, organizing atheists has been compared to herding cats, because they tend to think independently and will not conform to authority." (Richard Dawkins, The God Delusion)
-
- Berichten: 8
- Lid geworden op: 01 sep 2017, 19:26
- Gender: Transgender
Re: Mijn Coming Out proces op de woongroep.
Hallo Forumleden, Even een update over mezelf. Het gaat inmiddels een stuk beter met mezelf. Heb een tijdje terug geprobeerd als Genderfluid door het leven te gaan, maar op de momenten dat ik dacht man te zijn, voelde ik een stuk ontevredenheid.
Ben mezelf nog eens gaan onderzoeken en ben erachter gekomen dat ik helemaal geen momenten in het leven heb dat ik man ben.
Ik zie de doormezelf voorheen ''mannelijk'' afgeschilderde momenten in het leven als ''Minder vrouwelijke'' momenten.
Momenten waarop ik mezelf als vrouw aanzie, maar het minder uitgesproken zichtbaar en aanwezig is.
Doordat ik die momenten heb waarop het vrouw zijn minder uitgesproken zichtbaar is dacht ik dat dat de mannelijke momenten waren en ik dus Genderfluid zou zijn. Maar ben er dus sinds kort achter dat ik dus in plaats van Genderfluid te zijn Transvrouw ben.
Heb het inmiddels ook thuis aan begeleiding verteld, en zij zijn er okay mee.
Zelfs zo okay dat ik volgend jaar (hoogstwaarschijnlijk januari) voor mijn
medebewoners uit de kast mag komen zodat zij ook geleidelijk aan mij kunnen gaan wennen als vrouw zijnde.
Hopelijk word dat dan de opening tot geleidelijk aan thuis mezelf volledig te mogen uiten als (trans)vrouw.
Helaas wel een andere verdrietige mededeling. Heb het ook aan me ouders verteld, en zij accepteren mij niet vanuit hun christelijke geloofsstandpunten, daarnaast kreeg ik van de verzekering te horen dat mijn seksuoloog/psycholoog niet word vergoed en ik alles zelf mag betalen, en dat is nogal duur.
Ben mezelf nog eens gaan onderzoeken en ben erachter gekomen dat ik helemaal geen momenten in het leven heb dat ik man ben.
Ik zie de doormezelf voorheen ''mannelijk'' afgeschilderde momenten in het leven als ''Minder vrouwelijke'' momenten.
Momenten waarop ik mezelf als vrouw aanzie, maar het minder uitgesproken zichtbaar en aanwezig is.
Doordat ik die momenten heb waarop het vrouw zijn minder uitgesproken zichtbaar is dacht ik dat dat de mannelijke momenten waren en ik dus Genderfluid zou zijn. Maar ben er dus sinds kort achter dat ik dus in plaats van Genderfluid te zijn Transvrouw ben.
Heb het inmiddels ook thuis aan begeleiding verteld, en zij zijn er okay mee.
Zelfs zo okay dat ik volgend jaar (hoogstwaarschijnlijk januari) voor mijn
medebewoners uit de kast mag komen zodat zij ook geleidelijk aan mij kunnen gaan wennen als vrouw zijnde.
Hopelijk word dat dan de opening tot geleidelijk aan thuis mezelf volledig te mogen uiten als (trans)vrouw.
Helaas wel een andere verdrietige mededeling. Heb het ook aan me ouders verteld, en zij accepteren mij niet vanuit hun christelijke geloofsstandpunten, daarnaast kreeg ik van de verzekering te horen dat mijn seksuoloog/psycholoog niet word vergoed en ik alles zelf mag betalen, en dat is nogal duur.
-
- Berichten: 1102
- Lid geworden op: 29 mei 2016, 09:00
- Gender: Trans MtF
- Locatie: Lelystad
Re: Mijn Coming Out proces op de woongroep.
Dat iets duur is is spijtig en vervelend. Zoek overigens wel uit of het werkelijk terecht is. Sommige medewerkers van verzekeraars zijn erg snel met 'dat moet je zelf betalen'. Dat je ouders een probleem hebben met je transitie is echter echt heel jammer. Maakt niet uit wat voor achtergrond zij daar bij hebben. Het is gewoon heel jammer en vermoedelijk heel zwaar voor je.
Ik heb natuurlijk geen idee hoe jijzelf staat tegenover geloof en ook niet waar je woont. Weet echter wel dat er een groep is in Zwolle die eens in de maand bij elkaar komt waarbij transgender en geloof samenkomen. Die groep is een hele steun voor velen. Dat is mogelijk wel wat voor je.
Ik heb natuurlijk geen idee hoe jijzelf staat tegenover geloof en ook niet waar je woont. Weet echter wel dat er een groep is in Zwolle die eens in de maand bij elkaar komt waarbij transgender en geloof samenkomen. Die groep is een hele steun voor velen. Dat is mogelijk wel wat voor je.
-
- Berichten: 2285
- Lid geworden op: 02 jul 2013, 16:51
- Gender: ———
Re: Mijn Coming Out proces op de woongroep.
christelijke naastenliefde....... hoe zat dat ook al weer ?
Overigens ben ik van mening dat Carthago moet worden verwoest.
-
- Berichten: 8
- Lid geworden op: 01 sep 2017, 19:26
- Gender: Transgender
Re: Mijn Coming Out proces op de woongroep.
Dat klopt, Die groep is zekers wat voor mij, en dat zeg ik uit ervaring. Zalk je eens wat vertellen? Ik ben al 2x bij die groep geweesd, en dat voelt prima, ik kom er vast en zeker nog wel vaker.Dieuwertje schreef: ↑07 dec 2017, 19:43 Weet echter wel dat er een groep is in Zwolle die eens in de maand bij elkaar komt waarbij transgender en geloof samenkomen. Die groep is een hele steun voor velen. Dat is mogelijk wel wat voor je.
-
- Berichten: 8
- Lid geworden op: 01 sep 2017, 19:26
- Gender: Transgender
Re: Mijn Coming Out proces op de woongroep.
Ja, dat klopt. Voor 2x bij haar op gesprek gaan betaalde ik dus al 196 euro. Heb het nagevraagd. Is geen foutje van de verzekering, Aangezien ze naast dat ze psychologe is ook seksuoloog is. en het is sinds 2013 in nederlands wettelijk zo bepaald dat alle verzekeraars geen enkele seksuologe meer mogen vergoeden mits ze aan alternatieve genezingswijze doet/doen en is/zijn aangeloten bij 1 van de 2 erkende nederlandse verenigingen voor seksuologen, en dat laatste is ze dus officieel niet al zegt ze op haar site van wel.Dieuwertje schreef: ↑07 dec 2017, 19:43 Dat iets duur is is spijtig en vervelend. Zoek overigens wel uit of het werkelijk terecht is. Sommige medewerkers van verzekeraars zijn erg snel met 'dat moet je zelf betalen'.
-
- Berichten: 767
- Lid geworden op: 13 apr 2014, 09:51
- Gender: Vrouw
- Locatie: Omgeving Oosterhout (Nbr.)
Re: Mijn Coming Out proces op de woongroep.
Ik wil me graag richten op het positieve en daarom ben ik ongelooflijk blij voor je dat je er voor jezelf nu uit bent wie en wat je bent. En daarnaast ook dat de groepsleiding zich open begint te stellen voor je legitieme gevoelens. Dit kan zo het begin zijn van een heel mooi nieuw leven.
Ik blijf je volgen
Groetjes,
Lotte / Charlotte ( mag allebei. Als het beestje maar een naam heeft )
Ik blijf je volgen
Groetjes,
Lotte / Charlotte ( mag allebei. Als het beestje maar een naam heeft )
However far we travel. Wherever we may roam. The center of the circle will always be our home
-
- Berichten: 1035
- Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
- Gender: Vrouw
- Locatie: Hasselt
Re: Mijn Coming Out proces op de woongroep.
Ik ben een optimiste en als transvrouw heb je daar ook extra veel van nodig. Ga ervan uit dat je ouders het -nog- niet accepteren. WatFluidable1993 schreef: ↑07 dec 2017, 17:54 Helaas wel een andere verdrietige mededeling. Heb het ook aan me ouders verteld, en zij accepteren mij niet vanuit hun christelijke geloofsstandpunten
wij als veranderende mensen vaak niet zo goed aanvoelen is dat het voor naasten heel erg moeilijk is, omdat het hen "passief" overkomt,
zij kunnen niet kiezen en dat doet extra pijn. Dat is niet te onderschatten.
Ik heb zo'n situatie nu met mijn zus. Zij heeft een afkeer van mij, dat komt door iets bij haar, ik weet niet wat, maar het is en blijft
mijn zus, dus ik blijf proberen de goede toon te vinden om te vinden wat er scheelt
Ik weet niet zoveel van het Nederlandse systeem, maar met een SGGZ verklaring van een huisarts (die geeft aan dat je psychologische hulpFluidable1993 schreef: ↑07 dec 2017, 17:54 daarnaast kreeg ik van de verzekering te horen dat mijn seksuoloog/psycholoog niet word vergoed en ik alles zelf mag betalen, en dat is nogal duur.
nodig hebt) heeft de verzekeraar weinig in te brengen. Bel/Email anders met mensen van Stepwork. Die hebben mij ook instantaan geholpen toen
ik wat specifieke vragen had over het Nederlandse systeem.
Je hebt recht om jezelf te zijn, en ook recht om daarbij steun te krijgen !
Janine