Nieuwe chat! Zie dit topic.

transitieverlof & geestelijke gezondheid

"Transgerelateerde" issues in werk, studie, uitgaan, en zo voort
Gebruikersavatar
janine2363
Berichten: 1035
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

transitieverlof & geestelijke gezondheid

Bericht door janine2363 »

Gosh, het komt best wel eens voor dat als er een (controversieel ?)
onderwerp is waar ik graag iets over zou schrijven (en om eerlijk
te zijn, zowel door het onderwerp als dat het controversieel is)
en dat ik even wat tijd nodig heb om een verhaaltje te bedenken
dat de thread ondertussen afgebrand, of in dit geval, ontploft,
vergruizeld, in losse atomen opgegaan, is.

Maar omdat mijn insteek de onderwaardering of erkenning van
het belang van mentale gezondheid an sich is, we leven tenslotte
in een laat je niet kennen, doe maar stoer, ga maar door, maak
carriere maatschappij. Wel, ... ... hoe toepaselijk


Je moet sterk zijn om je eigen zwaktes te durven toegeven
Net doen alsof je sterk ben is een uitting van zwakheid


Als er iets mis is met de gezondheids zorg en de maatschappij
in westerse landen in het algemeen, tenminste zoals ik het zie,
is het dat gezondheid voornamelijk wordt geinterpreteerd als
lichamelijke gezondheid, veel minder geestelijke gezondheid.
Mensen lijken zich te schamen voor bezoeken aan psychologen
en psychiaters. Toegeven dat we mentaal gekwetst kunnen zijn
en tijd, soms veel tijd nodig hebben voor heling is taboe. Maar
toch, als je de statistieken mag geloven heeft 100% van de
bevolking een depressie of er een gehad. Het aantal mensen dat
een burn-out ervaart groeit ook. Maar verder: "Il n'y a rien a
voir, circulez, circulez" (niets te zien, rij door)

Wij als transgender mensen zoudentoch wel beter moeten weten.
Het hele forum staat vol van verhalen van innerlijke stress.
"Ik twijfel wel eens of ik echt ...", "Ik moet mijn levens-
verhaal schrijven,...", "Mijn ouders accepteren mij niet ..."
"Mijn echtgenote is weggegaan met een vechtscheiding ..."
"de verzekering weigert...", "Ik durf nog niet als mijzelf op
straat te komen...", "ze staarden naar mij ...", "ik werd
over de telefoon misgenderd ...", "ik heb eindelijk schoenen
in een winkel durven kopen ..."

Dat laatste: Gegeven dat in elke stad of dorp schoenwinkels
zijn, en je er geen speciale toestemming voor nodig hebt om
daar naar binnen te gaan; Wat maakt dat evenement dat zo
bijzonder, wat is de innerlijke spanning die daar achter zit ?
Dat lijkt mij behoorljik veel en die zal er toch eens uit moeten
komen, is het een wonder dat een transitie zo'n emotionele
ervaring is als de hormonen je innerlijk deblokkeren ?

Want dat is alleen maar de buiten wereld, wat over de binnenwereld.
Je eigen identiteit vinden en accepteren tegen alle fysieke
bewijslast in. Dat allemaal in je hoofd verwerken. En dan indien
je zover komt, want, begrijpelijk, velen haken af, maar die hoor
je (hier) dan ook niet meer, want ze zijn, wel, afgehaakt.
En dan de verandering' jezelf voelen veranderen en dat verwerken.

Wij als transgender mensen zouden beter moeten weten dan dat
allemaal af te doen met een schouder ophaal als: "Het stelde niet
zoveel voor. Gewoon doorgaan en doen alsof er niets aan de hand
is". Niets aan de hand? Heeft iemand een voorbeeld van een grotere
innerlijke conflict dan dat van je genderidentiteit, je diepste
zelf? Ik kan er zo snel geen bedenken.

Dus natuurlijk is het een goed idee om jezelf tijd en rust te geven
tijdens je transitie en natuurlijk is het een mooi initiatief
als dat stukje geestelijke gezondheid voor een keer herkend wordt.
Al is het met een politiek motief, doet dat er voor ons toe ?
Ik zou graag eerlijk op zo'n initatief antwoorden, dank je wel, want
al wil ik wel gewoon doorwerken, ik moet bekennen dat het een
grotere waarde heeft als ik wat ruimte krijg om extra aandacht aan
mijn innerlijk te geven. Het is geen "business as usual"

Janine

En wij kunnen nu aan Anoushka denken als een onsympathiek persoon
of iemand die in (te) korte tijd ervaren heeft dat de ogenschijnlijk
begripvolle ontvangst van de omgeving, misschien niet helemaal een
goede interpretatie was. En de stress die dat oplevert .... "kaboom"
(bij het eerste willekeurige punt des aanstoots dat voorhanden is)
Anon20190501
Berichten: 2212
Lid geworden op: 10 feb 2016, 22:37
Gender: Trans MtF

Re: transitieverlof & geestelijke gezondheid

Bericht door Anon20190501 »

janine2363 schreef: 25 dec 2017, 21:07 Heeft iemand een voorbeeld van een grotere
innerlijke conflict dan dat van je genderidentiteit, je diepste
zelf? Ik kan er zo snel geen bedenken.
Lange post, Janine, en over een aantal dingen moet ik wat langer nadenken alvorens er überhaupt iets zinnigs en samenhangends over te kunnen melden.

De reden dat ik die specifieke quote er uithaalde is anders. Voor zover ik dat zelf kan en mag beoordelen was en is van zo'n conflict bij mij immers geen sprake. Mijn "state" is van zoekend over twijfelend en opgelucht tot werkend-aan-een-gelukkiger-mensch geëvolueerd. Geconflicteerd zat daar echt niet tussen. Am I alone?
"Indeed, organizing atheists has been compared to herding cats, because they tend to think independently and will not conform to authority." (Richard Dawkins, The God Delusion)
Gebruikersavatar
janine2363
Berichten: 1035
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: transitieverlof & geestelijke gezondheid

Bericht door janine2363 »

Sigrid schreef: 25 dec 2017, 22:02
janine2363 schreef: 25 dec 2017, 21:07 Heeft iemand een voorbeeld van een grotere
innerlijke conflict dan dat van je genderidentiteit, je diepste
zelf? Ik kan er zo snel geen bedenken.
Lange post, Janine, en over een aantal dingen moet ik wat langer nadenken alvorens er überhaupt iets zinnigs en samenhangends over te kunnen melden.

De reden dat ik die specifieke quote er uithaalde is anders. Voor zover ik dat zelf kan en mag beoordelen was en is van zo'n conflict bij mij immers geen sprake. Mijn "state" is van zoekend over twijfelend en opgelucht tot werkend-aan-een-gelukkiger-mensch geëvolueerd. Geconflicteerd zat daar echt niet tussen. Am I alone?
Hi Sigrid,

Blij dat je dat opmerkt, want het is niet precies conflict, het is inderdaad zoeken, twijfel, kiezen, maar ook omgaan met consequencties. Nu zeg ik het nog steeds niet goed, argh, dat -ik- geen woorden kan vinden :-( Maar die evolutie die verandering, het proces van jezelf vinden, soms met medewerking, maar vaak ook met wat tegenstand van de omgeving, dat moet allemaal door je hoofd, moet allemaal zijn plaats vinden en daar is tijd voor nodig. Maar misschien voor anderen was dit allemaal eerder pre-transitie (in de medische zin) je zou "transitie" kunnen noemen als de
periode dat je begint te zoeken, vanaf de eerste echt notie en bewustwording dat je (gender)identiteit niet in de standaard vakjes valt.

Mijn bericht is ook geen kritiek op mensen die in transitie er ook in geslaagd zijn om andere verantwoordelijkheden na te komen. Mijn bewonderingen voor hen die dat verantwoordelijkheids gevoel hebben en al die energie kunnen opbrengen,

Janine