Nieuwe chat! Zie dit topic.

Jonge kinderen

"Transgerelateerde" issues in werk, studie, uitgaan, en zo voort
Gebruikersavatar
Els
Berichten: 8
Lid geworden op: 05 aug 2018, 12:28
Gender: Trans MtF
Locatie: Gorinchem

Re: Jonge kinderen

Bericht door Els »

Was een vechtscheiding ze had toen nog geen verblijfsvergunning en ze heeft onder druk van haar eigen zoon allerlei dingen geroepen en daardoor in een vrouwenopvang terecht gekomen waar ik overigens gewoon de kinderen opgehaald heb nu woont ze wel zelfstandig en heeft ze een verblijfsvergunning voor 5 jaar ze heeft de oudste dochter zo gek gemaakt die blijft tegen allerlei instanties zeggen dat ik vroeger haar,stiefzoon, moeder en zusje geslagen heb maar ze vind het wel fijn om bij mij te zijn. Er is ook een aangifte geweest die is volledig geseponeerd maar alle instanties kiezen toch automatisch de kant van ex. Kinderen zitten in een heel traject mijn eigen zoon de jongste moet nu zelfs naar een mkd toe omdat hij een taal achterstand onder andere heeft vanwege haar ze praat alleen in haar eigen taal tegen hem voornamelijk, oudste dochter heeft veel problemen op school. Dus het advies zou zijn eerst wachten tot het gesprek bij Stepwork en in de tussentijd als de kinderen bij mij zijn oudeerplan is er nog niet wel beschikking van de rechtbank 1x per twee weken een weekend plus helft van vakanties en feestdagen mag ik ze hebben. Kinderen hebben mij nog nooit gezien als Els ik wil niet dat ze het gaan vertellen aan mijn ex voor ik zelf met haar heb gesproken hoe kan ik mij dan uiten naar hun toe. Ex wist er wel van zijn samen wel eens in dezelfde outfit op stap geweest maar ze wilde niet dat het verder ging dan dameskleding dragen
I'm me just me.
stella
Berichten: 172
Lid geworden op: 17 jul 2017, 09:50
Gender: Vrouw
Locatie: Tilburg

Re: Jonge kinderen

Bericht door stella »

Pfoe wat een lastige situatie, hoe het ook uitpakt alvast veel sterkte!
Stepwork kan waarschijnlijk ook niet vertellen wat je het beste kan doen. Kinderen zijn normaal heel accepterend, maar ook enorm fragiel zeker tijdens een scheiding. Gezien de huidige situatie zou ik eerst kijken naar wat je kinderen nu aankunnen, samen met de instanties die je kinderen helpen. Dat kan betekenen dat je je comming out naar je kinderen misschien nog beter even kan uitstellen. Stepwork kan je vervolgens wel helpen in het gesprek met diverse instanties en hun uitleggen dat een transitie geen reden is waardoor je minder goed voor je kinderen kan zorgen.
Gebruikersavatar
janine2363
Berichten: 1035
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: Jonge kinderen

Bericht door janine2363 »

stella schreef: 06 aug 2018, 13:35 Kinderen zijn normaal heel accepterend, maar ook enorm fragiel zeker tijdens een scheiding. Gezien de huidige situatie zou ik eerst kijken naar wat je kinderen nu aankunnen
Mijn kinderen leiden meer onder de scheiding dan wat dan ook/ Kinderen willen op twee ouders kunnen rekenen, maar als de ouders zoveel tijd voor zichzelf nodig hebben dan voelen ze zich (en zijn ze) in de steek gelaten
stella schreef: 06 aug 2018, 13:35 samen met de instanties die je kinderen helpen. Dat kan betekenen dat je je comming out naar je kinderen misschien nog beter even kan uitstellen. Stepwork kan je vervolgens wel helpen in het gesprek met diverse instanties en hun uitleggen dat een transitie geen reden is waardoor je minder goed voor je kinderen kan zorgen.
Ik heb gekozen om mijn kinderen te vertellen, omdat mijn transitie de reden van de scheiding was, als er geen goede overeenkomst is tussen ouders is het enige wat overblijft totale eerlijkheid en transparantie. Dat ze nog kunnen vertrouwen op je woord.

Hulp van instanties moet je niet te veel op rekenen, ouders zijn de beste hulp, ook om hulp te zoeken, als ouders het niet eens zijn dan, helaas, staan de kinderen er vaak alleen voor, behoudens opvang op school.
Gebruikersavatar
Emma
Beheerder
Berichten: 8004
Lid geworden op: 13 aug 2013, 01:43
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: Zij/haar
Locatie: Etten-Leur

Re: Jonge kinderen

Bericht door Emma »

janine2363 schreef: 12 aug 2018, 20:10
stella schreef: 06 aug 2018, 13:35 Kinderen zijn normaal heel accepterend, maar ook enorm fragiel zeker tijdens een scheiding. Gezien de huidige situatie zou ik eerst kijken naar wat je kinderen nu aankunnen
Mijn kinderen leiden meer onder de scheiding dan wat dan ook/ Kinderen willen op twee ouders kunnen rekenen, maar als de ouders zoveel tijd voor zichzelf nodig hebben dan voelen ze zich (en zijn ze) in de steek gelaten
stella schreef: 06 aug 2018, 13:35 samen met de instanties die je kinderen helpen. Dat kan betekenen dat je je comming out naar je kinderen misschien nog beter even kan uitstellen. Stepwork kan je vervolgens wel helpen in het gesprek met diverse instanties en hun uitleggen dat een transitie geen reden is waardoor je minder goed voor je kinderen kan zorgen.
Ik heb gekozen om mijn kinderen te vertellen, omdat mijn transitie de reden van de scheiding was, als er geen goede overeenkomst is tussen ouders is het enige wat overblijft totale eerlijkheid en transparantie. Dat ze nog kunnen vertrouwen op je woord.

Hulp van instanties moet je niet te veel op rekenen, ouders zijn de beste hulp, ook om hulp te zoeken, als ouders het niet eens zijn dan, helaas, staan de kinderen er vaak alleen voor, behoudens opvang op school.
Een waar woord. Bij mij was de scheiding al op handen voor ik voor mezelf koos. Mijn T zijn is er later als strijdmiddel bijgesleept, maar was dat er niet geweest dan was er iets anders bedacht om me te kunnen raken. Helaas.

Ik merk wel dat ze van beide ouders die eerlijkheid verwachten. Dat gaat mis als ze niet van beide ouders hetzelfde verhaal horen, en lange tijd heb ik geprobeerd om dan dat loyalititsconflict te vermijden door de kinderen niet al te veel te laten merken dat ik een andere kijk op dingen heb dan mijn ex. Helaas is dat niet veel langer houdbaar door de gebeurtenissen van de afgelopen weken. Instanties doen zo veel mogelijk niets, bang om betrokken te raken.

Verder zijn ze inmiddels zo ver dat er verveeld opgekeken wordt als we weer iets LHBTI-gerelateerds doen, even tijd nodig hebben om het verkeer op het forum te regelen of vertellen dat we de burgemeester hier zo ver gekregen hebben toe te zeggen de regenboogvlag te hijsen op Coming Out Day. Ze weten het nu wel, dat stuk acceptatie is zo ver doorgeschoten dat ze misschien daar wel verder in zijn dan ik. Ze zijn nu ruim 13, ze waren 7 toen ik stap voor stap mezelf werd. Het komt dus goed.

Nu die verrekte scheiding nog normaliseren.
Nothing you can do, but you can learn how to be you in time.
It's easy

สวัสดีค่ะ

Emma: I am me

@[email protected]
Gebruikersavatar
Benjamin
Berichten: 1665
Lid geworden op: 28 nov 2017, 15:56
Gender: Non-binair
Locatie: O, o Den Haag

Re: Jonge kinderen

Bericht door Benjamin »

Ik vind het ontroerend met hoeveel zorg en liefde jullie praten over jullie kinderen, allemaal. Ik heb zelf geen kroost en ondanks dat of misschien daardoor, valt het me op.
Groetjes,

Ben

- Wil genderprettig leren te zijn. -
Gebruikersavatar
janine2363
Berichten: 1035
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: Jonge kinderen

Bericht door janine2363 »

Emma schreef: 12 aug 2018, 22:28 Een waar woord. Bij mij was de scheiding al op handen voor ik voor mezelf koos. Mijn T zijn is er later als strijdmiddel bijgesleept, maar was dat er niet geweest dan was er iets anders bedacht om me te kunnen raken. Helaas.
De stress van het stukgaan van mijn relatie, was uiteindelijk wat mijn zelf-ontkenning brak. Maar ik kan mij nu zéér goed inleven in wat mijn echtgenote voelde en voelt. En ja, in haar love-turns-to-hate pakt ze elke stok. Het lukt mij niet om het haar echt kwalijk te nemen. Niet dat ik mij "erboven" plaats, zij is ook maar een mens in pijn, maar het wordt wel moeilijk om compassie te behouden. Helaas … ik ben ook maar een mens.
Emma schreef: 12 aug 2018, 22:28 Ik merk wel dat ze van beide ouders die eerlijkheid verwachten. Dat gaat mis als ze niet van beide ouders hetzelfde verhaal horen, en lange tijd heb ik geprobeerd om dan dat loyalititsconflict te vermijden door de kinderen niet al te veel te laten merken dat ik een andere kijk op dingen heb dan mijn ex. Helaas is dat niet veel langer houdbaar door de gebeurtenissen van de afgelopen weken. Instanties doen zo veel mogelijk niets, bang om betrokken te raken.
Mijn zoontje is ongelofelijk, hij zegt tegen zijn mama, dat zij niet zo over zijn "papa" mag spreken. En hij ziet mij (ongelofelijk genoeg) als een vrouwelijke papa. Hij heeft het grote hart van zijn mama...

Instanties, psychologen, kinderzorg, dat zijn ook maar mensen. Sommigen geven om de mensen die ze kunnen bijstaan, voor anderen is het enkel werk, kan je ze ook niet kwalijk nemen en volgens de wet (hier in België dan toch) mogen ze niets doen zonder toestemming van beide ouders, of een ouder als de ander uit de ouderlijke macht ontzegd wordt (wat hier in België onaangenaam veel trans-mensen overkomt)

Het is wat het is. Ik kan mijn keuzes en positivisme niet laten afhangen van al deze ellende. Klaar blijven staan voor de dag dat mijn dochter weer bij mij wil zijn. En mijn zoon het beste van mij geven.