Nieuwe chat! Zie dit topic.

Het ging dus niet zo goed als ik dacht

"Transgerelateerde" issues in werk, studie, uitgaan, en zo voort
Irisaperture
Berichten: 120
Lid geworden op: 17 okt 2018, 19:22
Gender: Trans MtF

Het ging dus niet zo goed als ik dacht

Bericht door Irisaperture »

Afgelopen woensdag was ik naar de kerstborrel van mijn werk en merkte al heel snel hoe iedereen zich als man of vrouw heel gemakkelijk in zijn of haar atmosfeer die daarbij hoort bewoog, hoe de mannen met de vrouwen flirten, hoe de vrouwen voorzichtig het spelletje meespeelden e.d.
Ikzelf werd al snel onderdeel van het behang in de club in kwestie en voelde me diep bedroefd: ik hoorde duidelijk helemaal nergens bij, iets dat ik totaal niet verwacht had sinds alle positieve ervaringen sinds de start van het medische gedeelte van mijn transitie en ben sinds die dag ontzettend bedroefd en verward.
Een vrouwelijke collega die ik leuk vond en kwam informeren of het wel goed ging (dat ging het niet) en daarbij met een hand over mijn rug wreef was in staat geweest me daar ter plekke in huilen te laten uitbarsten (hoe het me gelukt is dat te voorkomen weet ik eigenlijk niet).

Wel moet ik erbij zeggen dat het absoluut niet hielp dat de muziek 300% te hard stond, we in een ruimte met alleen maar kale muren met heel veel mensen alleen maar tegen elkaar stonden te schreeuwen door die kutmuziek en dat ik daardoor na een half uur al uitcheckte, en ook dat ik diezelfde dag na het middageten knallende ruzie met mijn moeder heb gehad over mijn transitieproces.
Een van de flauwste grappen die er mogelijk is in omroepland: "Iris...MINDER IRIS!!"
Gebruikersavatar
Wolfy_girl
Berichten: 361
Lid geworden op: 10 sep 2018, 17:54
Gender: Trans MtF
Locatie: Twente

Re: Het ging dus niet zo goed als ik dacht

Bericht door Wolfy_girl »

Ik sla kerstborrels en dat soort dingen uit principe altijd over, puur omdat ik dan toch altijd ergens in een hoekje eindig met mijn drankje. Dat soort bijeenkomsten zijn niet bedoelt voor introverts dus probeer ik de teleurstelling te voorkomen.

Niettemin is het een vervelende situatie voor je. Maar laat je alsnog niet kisten alleen omdat anderen jou niet zien op dat moment. Zie het als een privilege dat iemand je mag leren kennen; dat is niet voor iedereen weggelegt en dat is misschien maar beter ook als je je beseft dat dat geflirt en dergelijke toch bijna nooit ergens heen gaat.

Hou je taai! Morgen is er weer een dag en dan is alles anders.
Gebruikersavatar
Eveliene
Berichten: 612
Lid geworden op: 10 jul 2013, 15:01
Gender: Trans MtF
Locatie: Almere

Re: Het ging dus niet zo goed als ik dacht

Bericht door Eveliene »

Ik sla dat soort feestjes ook altijd over, ik ben daar niet gezellig genoeg voor en weet nooit iets te zeggen en als ik wel iets weet te zeggen dan kom ik niet of verkeerd uit mijn woorden. Het zelfde met verjaardagen al gaat dat langzamerhand steeds beter.
Anon20190516
Berichten: 1463
Lid geworden op: 17 nov 2014, 21:33
Gender: Vrouw

Re: Het ging dus niet zo goed als ik dacht

Bericht door Anon20190516 »

Ik ken het probleem en ik heb daar zelf ook last van gehad en nog steeds. Toch..... probeer jezelf er toe te bewegen om bij een groepje te gaan staan.het is onzekerheid vanuit jezelf en mensen komen gewoon niet uit zichzelf naar je toe om te vragen of je erbij komt.vaak hebben mensen op werk al contacten onderling en eten samen of gaan samen sporten .hierdoor gaan ze automatisch al bij elkaar staan.ik heb ook de neiging mezelf af te zonderen,maar geef je collega’s een kans en misschien heb je dan toch een heel gezellige avond. Het zal niet in 1 x gemakkelijk gaan en het moet wennen ,maar soms moet je je ergens toe zetten om iets te bereiken .....
Groetjes Rikki
Offline
Gebruikersavatar
Wolfy_girl
Berichten: 361
Lid geworden op: 10 sep 2018, 17:54
Gender: Trans MtF
Locatie: Twente

Re: Het ging dus niet zo goed als ik dacht

Bericht door Wolfy_girl »

Rikki schreef: 26 dec 2018, 16:05 Ik ken het probleem en ik heb daar zelf ook last van gehad en nog steeds. Toch..... probeer jezelf er toe te bewegen om bij een groepje te gaan staan.het is onzekerheid vanuit jezelf en mensen komen gewoon niet uit zichzelf naar je toe om te vragen of je erbij komt.vaak hebben mensen op werk al contacten onderling en eten samen of gaan samen sporten .hierdoor gaan ze automatisch al bij elkaar staan.ik heb ook de neiging mezelf af te zonderen,maar geef je collega’s een kans en misschien heb je dan toch een heel gezellige avond. Het zal niet in 1 x gemakkelijk gaan en het moet wennen ,maar soms moet je je ergens toe zetten om iets te bereiken .....
Groetjes Rikki
Toch betekend bij een groepje komen staan niet altijd betrokkenheid, dat weet ik goed uit eigen ervaring. Ik probeer me ook nooit compleet af te zonderen, maar dat maakt het in mijn geval nog steeds niet makkelijker om anderen te benaderen. Dat "benaderen" is nou juist het hekelpunt bij veel introverts.
Gebruikersavatar
Hormoonmeisje
Berichten: 309
Lid geworden op: 24 dec 2018, 03:34
Gender: Vrouw
Locatie: ??

Re: Het ging dus niet zo goed als ik dacht

Bericht door Hormoonmeisje »

Wolfy_girl schreef: 27 dec 2018, 03:20
Rikki schreef: 26 dec 2018, 16:05 Ik ken het probleem en ik heb daar zelf ook last van gehad en nog steeds. Toch..... probeer jezelf er toe te bewegen om bij een groepje te gaan staan.het is onzekerheid vanuit jezelf en mensen komen gewoon niet uit zichzelf naar je toe om te vragen of je erbij komt.vaak hebben mensen op werk al contacten onderling en eten samen of gaan samen sporten .hierdoor gaan ze automatisch al bij elkaar staan.ik heb ook de neiging mezelf af te zonderen,maar geef je collega’s een kans en misschien heb je dan toch een heel gezellige avond. Het zal niet in 1 x gemakkelijk gaan en het moet wennen ,maar soms moet je je ergens toe zetten om iets te bereiken .....
Groetjes Rikki
Toch betekend bij een groepje komen staan niet altijd betrokkenheid, dat weet ik goed uit eigen ervaring. Ik probeer me ook nooit compleet af te zonderen, maar dat maakt het in mijn geval nog steeds niet makkelijker om anderen te benaderen. Dat "benaderen" is nou juist het hekelpunt bij veel introverts.
Ik ging altijd bij een groepje staan vroeger om nooit alleen te zijn maar toch voelde ik me altijd te veel als ik bij een groepje ging staan. Dus ik volg je redenering.
Ik schrijf niet meer mee en lees niet meer mee op dit forum.
Anon20190122
Berichten: 1777
Lid geworden op: 18 jan 2015, 21:07
Gender: Vrouw

Re: Het ging dus niet zo goed als ik dacht

Bericht door Anon20190122 »

Totaal geen last van kan het zowel met de dames als ook met de heren vinden!
Gebruikersavatar
Hormoonmeisje
Berichten: 309
Lid geworden op: 24 dec 2018, 03:34
Gender: Vrouw
Locatie: ??

Re: Het ging dus niet zo goed als ik dacht

Bericht door Hormoonmeisje »

tanisha schreef: 28 dec 2018, 00:48 Totaal geen last van kan het zowel met de dames als ook met de heren vinden!
Bij mij heeft de transitie dat grotendeels veranderd die verhouding.

Vroeger had ik enkel dames als vrienden en vonden heren mij juist een bedreiging omdat ik te verwijfd was om bij de mannen te gaan staan. We hadden een heel andere leefwereld.
Na de transitie merk ik dat ik makkelijker vriendschappen met heren sluit. Ze tonen zelf ook meer belangstelling.
Dus vriendschappen kan nu met beiden wel eigenlijk.
Kan ook met de leeftijd te maken hebben. Tijdens de transitie was ik midden de 20 en nu ben ik in mijn 30’er jaren.
Ik schrijf niet meer mee en lees niet meer mee op dit forum.
Gebruikersavatar
Wolfy_girl
Berichten: 361
Lid geworden op: 10 sep 2018, 17:54
Gender: Trans MtF
Locatie: Twente

Re: Het ging dus niet zo goed als ik dacht

Bericht door Wolfy_girl »

Hormoonmeisje schreef: 28 dec 2018, 00:53
tanisha schreef: 28 dec 2018, 00:48 Totaal geen last van kan het zowel met de dames als ook met de heren vinden!
Bij mij heeft de transitie dat grotendeels veranderd die verhouding.

Vroeger had ik enkel dames als vrienden en vonden heren mij juist een bedreiging omdat ik te verwijfd was om bij de mannen te gaan staan. We hadden een heel andere leefwereld.
Na de transitie merk ik dat ik makkelijker vriendschappen met heren sluit. Ze tonen zelf ook meer belangstelling.
Dus vriendschappen kan nu met beiden wel eigenlijk.
Kan ook met de leeftijd te maken hebben. Tijdens de transitie was ik midden de 20 en nu ben ik in mijn 30’er jaren.
Bij mij is het juist anders in vergelijking met veel transgender vrouwen. Ik heb een vorm van autisme, en de dames moesten daarom vaak niets van mij weten vroeger. Ze zagen mij vaak als een "raar" iemand. De jongens bij mij op de basisschool en middelbare school vonden dat vaak niet zo erg. Meiden waren destijds een stuk conservatiever en wilden liever niet iemand bij hun groepje als je niet zoals zij bent.

Ik kan me nog herinneren dat ik een keer benadert werd door een meisje bij mij in de klas. Ze vroeg of ze met mij naar huis wilde fietsen na school, omdat ze niet alleen wilde fietsen en ze woonde dicht bij mij in de buurt. Ik vond het helemaal geweldig; ik had nog nooit echt een vriendin gehad om mee te praten of wat dan ook, dus ik keek er helemaal naar uit. Na schooltijd hebben we op de fiets wat gepraat over koetjes en kalfjes, maar dan kwam de aap uit de mouw. Ze had een soort van fascinatie met mijn "handicap", en dat maakte me ontzettend ongemakkelijk. Ze nam mij daarom ook totaal niet serieus, tot op het punt dat ze tegen mij zei "geef maar gewoon toe dat je gehandicapt bent". Dat was dan ook meteen de laatste keer dat ik met haar ben meegefietst.

Nee, mijn schooltijd mis ik niet. Dat is zeker.
Irisaperture
Berichten: 120
Lid geworden op: 17 okt 2018, 19:22
Gender: Trans MtF

Re: Het ging dus niet zo goed als ik dacht

Bericht door Irisaperture »

Goed, terugkijkend op het moment dat ik daar even hard afknapte en de rest van december tot aan begin januari...ik denk dat de halvering van de testosteronremmer duidelijk effect had, toen ik begin januari opnieuw vrijwel elke dag strijd had met mijn moeder en zeker bij de laatste twee keer zo ongelooflijk erg tekeer ging pas merkte dat ik mijzelf niet meer was, heb ik de endocrinoloog gebeld en om de oude dosis gevraagd, wat geen probleem was.

Het vervelende gevoel over de kerstborrel is niet verdwenen, maar ik ben tenminste niet meer het onuitstaanbare, toch behoorlijk somber geworden kreng dat ik was.

Iets eigenaardigs dat ik merkte na de verhoging van de remmer: tijdens de halve dosis werd ik plotseling heftig allergisch voor rauwe andijvie. Nou zou je zeggen: maar je eet toch geen rauwe andijvie? En dat is ook zo, alleen had ik er dus al last van bij het klaarmaken ervan, mijn vingers zwollen op tijdens het snijden van de andijvie compleet met kleine blaartjes en alles.
Toevallig maakte ik hetzelfde gerecht nadat ik een week weer de oude dosis gebruikte opnieuw klaar en weg was de allergie...

Toen ik in 2009 ingestort was na twee paniekaanvallen werd ik langzaam aan allergisch voor allerlei soorten fruit. Met de hormonen kon ik een aantal van die fruitsoorten plotseling weer eten, heel raar (mijn huisarts stond ook perplex, want die zei dat de allergiën die je na je 20ste ontwikkeld nooit meer verdwijnen).
Een van de flauwste grappen die er mogelijk is in omroepland: "Iris...MINDER IRIS!!"