Ik zou het wel prettig vinden als ze iets zouden vragen omdat dit mij een opening zou kunnen geven iets over mezelf te vertellen en een verklaring te geven waarom ik er zo uitzie als ik eruit zie. Ik zou er vrede mee kunnen hebben dat ze niets zeggen als ze me niet met hij/hem aan zouden spreken want daar erger ik me groen en geel aan. En daaruit blijkt naar mijn mening dat ze echt niets door hebben. Als ik zelf namelijk over iemands gender zou twijfelen maar er niet over durf te beginnen dan vermijd ik gender specifieke voornaamwoorden.zuidwest schreef: ↑30 sep 2019, 22:21Ik werk op het snijvlak van Engineering en ICT, dus het kan best zijn zoals ik schreef dat ze het echt niet gezien hebben of ze niet durven te vragen hoe het bij zit. En dat ze niet durven vragen kan ook ermee te maken hebben dat je collega's niet weten wat ze moeten vragen of bang zijn horkerig over te komen en daarom maar zwijgen. Ik ben dus wel enigszins benieuwd wat ik ga ervaren in een dergelijke omgeving zou ik aan een transitie beginnen.Blue schreef: ↑30 sep 2019, 22:00 Ik werk in de ICT dus inderdaad technisch beroep, er werken wel vrouwen bij ons maar niet in mijn team.
Laatst hadden we een gast die een presentatie kwam houden voor een groep van 10 mensen (waaronder ik) , die sprak de groep aan met dame en heren terwijl die andere 9 toch overduidelijk mannen waren. De rest reageerde alsof ze het in keulen hoorde donderen terwijl voor mij wel duidelijk was dat ze mij als die ene dame aan had gezien.
Maar wat je zegt kan wel kloppen, veranderingen zijn zeer geleidelijk gegaan maar als ik foto van mezelf zie van toen ik daar begon (pre hrt) , lijk ik er niet eens meer op. Ik ben me natuurlijk ook anders gaan kleden, mijn haar anders dragen (was altijd al lang) en bescheiden make-up gaan gebruiken. Maar ook dat heb ik geleidelijk opgevoerd
Maar stoort het je dat je collega's niets vragen of zeggen? Wat zou je het liefst hebben? Wil je je collega's dingen uitleggen hoe het zit?
Mijn gevoelens wat dit betreft zijn dat ik te zijner tijd een soepele transitie wens te hebben en dan zijn zo'n collega's misschien fijn maar anderzijds kan ik mij ook voorstellen dat het fijn is om enigszins gehoord en gezien te worden, want niets zeggen kan onverschillig en ongeinteresseerd overkomen. Ik kan me voorstellen dat het feit dat je collega van HR je een compliment maakte voor je nagels heel fijn gevoeld moet hebben.
Dat ze niets in de gaten hebben blijkt ook uit het feit dat ze zo verdwaasd reageerden toen die gast spreekster de groep met dame en heren aansprak.