verteld aan puber!
Geplaatst: 23 dec 2019, 13:26
vandaag ook aan onze puber zoon (word begin januari 15) verteld dat papa zich 'anders" voelt!
pffff daar ga je dan naar boven...met lood in je voeten, even vragen aan je zoon of hij zo even tijd heeft om even te praten.
waarover was direct de reactie, owh gewoon over mij probeerde ik het luchtig te houden.
de paar minuten voordat hij beneden was leken uren te duren.
marielle en ik kregen er letterlijk buikpijn van
in een rustig maar emotioneel gesprek heb ik/hebben wij hem verteld hoe wij hem altijd hebben verteld dat het voor ons niet uitmaakt wie of wat hij is of op wie hij verliefd word zolang hij maar gelukkig is. Natuurlijk wist hij dat! Daarna heb ik hem tussen de emotie en tranen door verteld dat ik dat vroeger ook altijd te horen heb gekregen maar uiteindelijk nooit heb gedurfd en dat ik me eigenlijk al heel lang een meisje/vrouw voel maar dat nooit heb durven/kunnen vertellen tegen iemand tot ik het half november niet meer voor me kon houden.
Natuurlijk schrok hij en was hij onder de indruk maar hij bleef rustig, begripvol en gaf aan dat hij het niet had zien aankomen.
Hij vroeg wel ja maar je gaat toch wel gewoon zo mee naar school? en niet als vrouw? We hebben hem verteld dat we 13-feb een intake hebben voor PSYQ maar dat een evt medisch traject nog wel 1-2 jaar duurt. We hebben heb beloofd dat we hem van alles op de hoogte gaan houden maar dat er nu ook gewoon nog veel vragen voor ons zijn. Hij vroeg wel naar hoe zit dat dan met "de seks" dat hebben we maar even afgehouden hihi. Maar wel gezegd dat hij altijd alles mag vragen.
hij was enorm onder de indruk maar heeft eigenlijk heel rustig gereageerd en we zijn supertrots en dankbaar!
alsof er 1000kg per persoon van onze schouders af valt
wilde het graag even delen met jullie!
pffff daar ga je dan naar boven...met lood in je voeten, even vragen aan je zoon of hij zo even tijd heeft om even te praten.
waarover was direct de reactie, owh gewoon over mij probeerde ik het luchtig te houden.
de paar minuten voordat hij beneden was leken uren te duren.
marielle en ik kregen er letterlijk buikpijn van
in een rustig maar emotioneel gesprek heb ik/hebben wij hem verteld hoe wij hem altijd hebben verteld dat het voor ons niet uitmaakt wie of wat hij is of op wie hij verliefd word zolang hij maar gelukkig is. Natuurlijk wist hij dat! Daarna heb ik hem tussen de emotie en tranen door verteld dat ik dat vroeger ook altijd te horen heb gekregen maar uiteindelijk nooit heb gedurfd en dat ik me eigenlijk al heel lang een meisje/vrouw voel maar dat nooit heb durven/kunnen vertellen tegen iemand tot ik het half november niet meer voor me kon houden.
Natuurlijk schrok hij en was hij onder de indruk maar hij bleef rustig, begripvol en gaf aan dat hij het niet had zien aankomen.
Hij vroeg wel ja maar je gaat toch wel gewoon zo mee naar school? en niet als vrouw? We hebben hem verteld dat we 13-feb een intake hebben voor PSYQ maar dat een evt medisch traject nog wel 1-2 jaar duurt. We hebben heb beloofd dat we hem van alles op de hoogte gaan houden maar dat er nu ook gewoon nog veel vragen voor ons zijn. Hij vroeg wel naar hoe zit dat dan met "de seks" dat hebben we maar even afgehouden hihi. Maar wel gezegd dat hij altijd alles mag vragen.
hij was enorm onder de indruk maar heeft eigenlijk heel rustig gereageerd en we zijn supertrots en dankbaar!
alsof er 1000kg per persoon van onze schouders af valt
wilde het graag even delen met jullie!