Nieuwe chat! Zie dit topic.

Eerste keer coming out met kleding

Make-up, kleding, en zo voort
Gebruikersavatar
Marica
Berichten: 2917
Lid geworden op: 31 mei 2018, 15:57
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: Woubrugge

Re: Eerste keer coming out met kleding

Bericht door Marica »

Bang ben ik nooit geweest, niet in een jurk, niet in een rok.

Wat wel opvallend is dat ik zo op kleur val met mijn rokken en jurken. Als man was het altijd zwart of donker blauw en grijs. Ik kreeg vandaag nog een compliment van een vriendin over mijn combinatietalent in de kleding keuze vandaag. Zelfs over de make up was ze lovend. In het restaurant waren we ook de 'dames ' van tafel 11.
ImageJeg er Marica, jeg er en Lastebilsjåfør og Norge gal :)
Anon20230219
Berichten: 2557
Lid geworden op: 16 sep 2016, 20:40
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar

Re: Eerste keer coming out met kleding

Bericht door Anon20230219 »

Girlyboy schreef: 24 jan 2018, 19:40 Hoi, zit momenteel in vrouwenkleding beneden, en voel me helemaal geweldig, maar toch een beetje dubbel. Heb het in overleg met mn vrouw gedaan, en express iets niet al te extreems aangetrokken. In bijzijn van mn vrouw . Het was voor haar een dubbel gevoel. Ze vond het wel grappig maar was toch best confronterend om te zien dat ik vrouwenkleding draag. Ben er nog niet uit, of ik nu toch mtf ben of androgyn/non-binary. Heb haar tevens gezegd dat ik borsten mis en ze graag wil. Daar raakte ik wel een gevoelige snaar weer mee, maar omdat ze dat al een aantal dagen weet, kreeg ze daar geen shock van.

Hoe was jullie eerste keer??? Groetjes, girlyboy.

Verstuurd vanaf mijn SM-G920F met Tapatalk
Tja ik heb deze eerste keer eigenlijk 2x meegemaakt.
Eerste was met mijn eerste vriendin welke mij een paar weken ervoor op wees niet al te subtiel dat ik het vrouwtje was in onze relatie.
Was daar toen onwijs nijdig over dat ze dat durfde te zeggen maar paar weken later lag er ineens allerlei vrouwelijke kleding op haar bed en ze zei..aantrekken die hap..wil jou echt eens als een dametje zien.
Het gemak waarmee ik het aantrok deed beide eigenlijk in een shock latende maar ik voelde mij er wel heel erg prettig in.
Maar wilde nog niet aan het feit wat ik dan inmiddels wel van mij weet en heb geaccepteerd.

2e keer was wel wat pijnlijker en dat was dat mijn moeder ineens achter mij stond in mijn slaapkamer ergens in 2003 en mij dus in vrouwenkleding gehuld zag.
Onze blikken kruiste elkaar en ze liep achteruit de kamer weer uit, trok de deur dicht en weer terug in bed hoorde ik dat ze huilde.
De zondag middag welke erop volgde werd een lang en zwaar emotioneel gesprek.
Nadat de dingen waren uitgesproken gaf ze mij wel het compliment dat ik qua kleding een mooie smaak had.
Toen ze mij zo zag staan zag ze een kopie van zichzelf daar staan alleen zat daar een zoon in verhuld.
Ze heeft mij de verdere weg gesteund totdat een 3e TIA dat wat onmogelijk maakte.
Om haar er weer bovenop te helpen is mede een reden geweest dat ik mijn transitie plannen in 2003 voortijdig heb gestaakt.
Tot 2016 ik het weer alleen ging hervatten.
Gebruikersavatar
Ronja
Berichten: 129
Lid geworden op: 22 jan 2018, 22:07
Gender: Non-binair
Voornaamwoorden: hen
Locatie: Nederland

Re: Eerste keer coming out met kleding

Bericht door Ronja »

Wow, wat een verhaal lisa. Respect voor je. Dat van je vriendin herken ik wel, mijn vrouw zegt nu "als je je bui hebt moet je er gewoon aan toe geven." Denk dat ik het zelf op het moment gewoon te lastig vind om het vaker te doen. Alleen als ik me echt ellendig voel kleed ik me als vrouw om me weer goed en makkelijk te voelen. Kortom: De ene dag word ik wakker en ben tevreden met wie ik ben, de andere dag walg ik van m'n lichaam, en wil ik verder.
Anon20230219
Berichten: 2557
Lid geworden op: 16 sep 2016, 20:40
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar

Re: Eerste keer coming out met kleding

Bericht door Anon20230219 »

Girlyboy schreef: 12 sep 2018, 15:46 Wow, wat een verhaal lisa. Respect voor je. Dat van je vriendin herken ik wel, mijn vrouw zegt nu "als je je bui hebt moet je er gewoon aan toe geven." Denk dat ik het zelf op het moment gewoon te lastig vind om het vaker te doen. Alleen als ik me echt ellendig voel kleed ik me als vrouw om me weer goed en makkelijk te voelen. Kortom: De ene dag word ik wakker en ben tevreden met wie ik ben, de andere dag walg ik van m'n lichaam, en wil ik verder.
Dank je Girlyboy,

Ach ik ben de ene dag wat vrouwelijker dan de andere hoor.
Soms wil het gewoon niet lukken, van de week wilde ik bijpassende oorbellen bij mijn nagels in doen maar verloor ze hier thuis al 2x dus ja dan baal ik wel dat het even niet lukken wil.
Op andere momenten zou ik best wel nog vrouwelijker zijn maar mijn lichaam laat dat gevoelsmatig niet toe.
Hoop ook echt dat het gesprek bij Stepwork morgen mij eindelijk met HRT doen starten want heb beetje te lang moeten wachten erop.
(Ik ga niet eerder weg of dingen moeten nu eens geregeld zijn is mijn insteek alnu.)
En het feit dat ik nog niet aan de hormonen ben laat mijn eigen proces nu te lang stil staan.
Gebruikersavatar
AmbjØrg
Berichten: 123
Lid geworden op: 05 aug 2018, 19:44
Gender: Trans MtF

Re: Eerste keer coming out met kleding

Bericht door AmbjØrg »

Thuis heb ik me er nooit om druk gemaakt, men was wel wat gewend, ik was als klein kind al druk doende met verkleden en rollenspel, later is dit langzaam steeds verder richting crossdressen gegaan ben eind 16 uit de kast gekomen als crossdresser wat geen problemen op leverde kreeg wel bemoeienis van mijn beide moeders omtrend mijn kleding en styl, moest er netjes uit zien niet ordinair en zekers niet opvallend en richting het drag gebeuren, ze kochten ook wel leuke kleding voor mij, wat zij vonden dat het mij staat.
Daar buiten de straat op gaan was dood eng ben ook ver uit de beurt van mijn woonplaats voor het eerst als vrouw de straat op gegaan maar heb gemerkt dat niemand op je let je bent als het ware een no boddie in de grijze mensen massa, dit heb ik ook gemerkt toen ik voor het eerst de straat op ging als vrouw hier in de regio.
Vorige week had ik weer een mentale inzinking vanwege mijn ass op school, ben de dag daar op geoon als mij zelf naar school gegaan zoals ik mij het liefste zie, als vrouw dus ( was min of meer een beetje de stijl van een tom boy ) geen problemen gehad, ben deze week ook weer in min of meer vrouwelijk uitziende kleding naar school gegaan geen commentaar niets, krijg gewoon de indruk dat ik ze me zien als een van de velen en meer naar de persoon kijken, dan naar de verpakking.
Ik was bezig o een echte coming out voor te bereiden om op sociaal vlak verder te gaan leven als vrouw, maar merk eigenlijk dat het niet eens hoeft als je het niet direct te radicaal doet en gewoon geleidelijk aan zo dat de rest in je omgeving er langzaam met je mee groeit als het ware.
Maar denk ook wel eens gezien mijn verleden en achterliggende problematiek dat men het wel van mij verwacht hebben dat ik deze stap zou gaan zetten.
Gebruikersavatar
janine2363
Berichten: 1035
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: Eerste keer coming out met kleding

Bericht door janine2363 »

AmbjØrg schreef: 12 sep 2018, 19:36 krijg gewoon de indruk dat ik ze me zien als een van de velen en meer naar de persoon kijken, dan naar de verpakking.
Er is nogal een verschil tussen "een van de velen" en "naar de persoon kijken". Zolang er niets speelt van nabijheid en een relatie wordt er zowiezo weinig naar de persoon gekeken. Als verder gaat, nou dan speelt er plotseling veel meer en voelen de meesten zich niet comfortabel als de verpakking en persoon niet volgens het standaard recept is.

Daarom is de wens die hier wel eens geschreven wordt als "anoniem in de massa opgaan" mijn insziens zo'n vreemde, het is ongehoord gemakkelijk om je onzichtbaar te maken, maar probeer maar eens comfortabel "onderscheidbaar van de massa" te zijn in de zin dat iemand kiest voor jou, voor anderen
AmbjØrg schreef: 12 sep 2018, 19:36 Ik was bezig o een echte coming out voor te bereiden om op sociaal vlak verder te gaan leven als vrouw, maar merk eigenlijk dat het niet eens hoeft als je het niet direct te radicaal doet en gewoon geleidelijk aan zo dat de rest in je omgeving er langzaam met je mee groeit als het ware.
De omgeving (buiten familie) doet een week "wat ?" en vervolgens "so what ?" tenzij je de pech hebt in een omgeving te zijn van, wel, noem het noem het "domme mensen" een van mijn fijnste vriendinnen is lesbisch werkt als een van de weinige vrouwen als schilder/spijter op een productie afdeling en krijgt na 10 jaar nog steeds "grappige" opmerkingen. Om doelwit te zijn van grapjes volstaat elke vorm van "anders". Lang, dun, kort, trans, dik, bril, homo, zwart. Dat zal ook wel niet veranderen
Irisaperture
Berichten: 120
Lid geworden op: 17 okt 2018, 19:22
Gender: Trans MtF

Re: Eerste keer coming out met kleding

Bericht door Irisaperture »

Mijn eerste keer bij mijn (vrijwilligers)werk was spannend maar ging goed, ook al kreeg ik van een bepaald persoon aanvankelijk een nadrukkelijk negatieve reactie (ik had een tuniek aangedaan en kreeg een reactie als "Hahaha, heb je je beste zondagse jurk aangedaan?").
De vrouw van deze man was toen ook werkzaam bij ons en vroeg toen ik aanvankelijk alleen met haar was of ik soms twijfels had over het man-zijn en toen heb ik het uitgelegd.
Haar man kwam er toen bijstaan en hoorde een aantal dingen aan en maakte toen zijn excuses.

De eerste keer bij familie was op zich wel grappig, want van mijn ouders hoorde ik naderhand dat ooms en tantes hun hadden gevraagd "wie dat meisje in het rode jasje was die bij zus en zo zat", ze hadden me niet herkend en dachten dat ik de vriendin van mijn broer was :P.

Op mijn betaalde werk waren er op een bepaalde manier meerdere eerste keren, ondanks dat ik daar vanaf het begin in vrouwenkleding heb rondgelopen en het, los van dat het niet meteen duidelijk was wat er met mij speelde dus niet echt een verrassing was.

De eerste keer in een rok en jurk vond ik denk ik wel het spannendste.
Een van de flauwste grappen die er mogelijk is in omroepland: "Iris...MINDER IRIS!!"