Het assepoester syndroom

[Barbarella]

Hallo allemaal

Toen ik twee jaar geleden begon met mijn transitie was het allerbelangrijkste dat ik mij goed ging voelen, dat ik de dingen kon doen die ik wilde.
Ik had er geen idee van hoe ongelukkig ik was. Ik werd zo blij van de kleine dingetjes als een broek die ik leuk vond of gewoon een leuke paraplu, van het leren aanbrengen van make-up. Ik ben pas na maanden gaan experimenteren met nep borsten en toen ik dat eenmaal gedaan had was het hek van de dam. Ik ging aan mijn stem werken en daar werk ik nog steeds aan maar het resultaat is best wel goed. De mannelijkheid viel van mij af en alle energie die dat opleverde stak ik in mijn transitie.

Opmerkingen op straat deerde mij niet, ik was op weg naar iets en ik had niet verwacht dat de weg zonder opstakels zou zijn.
Ik vond het prima om continu vragen te moeten beantwoorden van jan en alleman want transexualiteit is nu eenmaal ongebruikelijk dus bracht ik daar begrip voor op.

Ik werd blij met mijn uiterlijk en kreeg hoop voor de toekomst. Ik had een begin gemaakt om mij zelf te ontdekken en dat was de belangrjkste stap. de negatieve spiraal van zelfdestructie was doorbroken en ik begon ook op andere tereinen aan mijzelf te werken.

Nu ben ik aangekomen in de fase die ik het syndroom van assepoester noem. Het is niet meer een proces van transitie maar een aan een schakeling van trasitie en detransitie. Een voorbeeld. Afgelopen zaterdag had ik s'avonds een feestje, overdag moest ik in de stad zijn en omdat ik met goede make-up op het feestje wilde komen ben ik overdag androgyne, met stoppel baard buiten geweest. ook al krijg ik in androgyne uiterlijk minder commentaar op straat zou ik nog het liefst onder de stoep tegels door kruipen, ik vind het vreselijk. Ik had mij echt leuk aangekleed voor het feestje en mijn baardschaduw was niet zichtbaar, mijn stem was goed en ik werd gewoon als vrouw behandelt. Het feestje was vroeg afgelopen en ik besloot nog wat te gaan stappen. Tijdens het stappen ben ik onafgebroken geconfronteert met mijn trans zijn en toen ik zondag wakker was ik gewoon weer een kerel toen ik in de spiegel keek..

Telkens duik ik de wereld in met het hoogst haalbere vrouwelijke uiterljk en telkens smak ik terug. Somige dagen benader ik passabiliteit voor een paar uur maar de dikke laag make-up die nodig is om dat te bereiken kan gewoon niet iedere dag. Als ik moe wordt begeeft mijn stem het.

Ik ben erg moe van het terug gesmakt worden. Door anderen omdat ze vragen gaan stellen of opmerkingen maken of gewoon het gevoel van terug bij af als ik een dag in een trainings broek op de bank hang. Soms lijken mijn borsten echt in mijn beleving en is het vreemd dat ze loskomen als ik mijn BH uitrek en ik haat dat gevoel.

Ik wil vooruit, niet alleen in mijn transitie maar ook in de maatschappij en dat kan alleen via werk of een opleiding. Als ik nieuwe mensen leer kennen wil ik niet meer dat zij mij zien in mannelijke vorm en eigenlijk wil ik ook niet meer gezien worden als transsexueel. Ik wil mij ook gewoon sexy kunnen kleden zonder op straat aangesproken te worden door mannen die op transen geilen. En ik ben bang dat ik er niet ga komen. Ik ben bang dat ik mijn hele leven geconfronteert zal blijven met mijn situatie.

Ik ben kracht aan het verzamelen voor de volgende sprong vooruit. Alleen weet ik niet waar ik op in moet zetten. Een leven als trans en er altijd mee geconfronteert worden, of een leven als vrouw. Als ik inzet op een leven als trans ben ik bang dat ik niet het hoogst haalbare haal. Als ik inzet op een leven als vrouw ben ik bang dat ik teleur gesteld raak.

Ik ben ook bang om de maatschappij weer in te gaan en ik weet niet of ik het wel aankan. Moet gewoon een leuke club vinden die mij een de kans biedt om te groeien en waar ik mijzelf kan zijn.

Berdankt voor het lezen. ik was meer een ei dat ik kwijt moest dan een vraag ofzo


Levendula

[Gwendolyn]

Lavendula, het is mij niet bekend of je onder behandeling bent, bij Tanja of een Gender team. Onder behandeling gaan, je aanmelden, raad ik ten zeerste aan. vervolgens kun je ( nu nog ) gebruik maken van vergoedingen zoals het laseren / el. epileren van je baard. Alles kan, maar alles is niet zonder obstakels. zo velen van ons zullen nooit helemaal gezien worden als vrouw, maar wel gerespecteerd worden als vrouw. Onze fysiek laat dat niet altijd naadloos toe. Echter voor mij en zo veel anderen is dat pure bijzaak. 100 % passabiliteit is wel het streven. Halen wat er te halen valt. Is jou beleving vrouw, dan heb je zeker deze momenten van wikken en wegen, maar in mijn geval, was er maar één weg, vrouw worden en het verleden laten voor wat het was. Je zal de eerste paar keren je verslikken eer dat je goed zwemmen kunt. Zwemmen wil je, dus een paar keer verslikken bevestigt alleen het feit dat je aan het leren bent en vooruit wil. Zo ook de transitie.

Het feit dat je een goede beeld hebt van hoe alles verloopt, en niet naïef zijn en jezelf maar voor houden dat door een jurk aan te trekken en je bent een vrouw helpt je om realistisch ermee om te gaan. trouwens, je bent vrouw zodra je de knoop doorhakt, alleen het uiterlijk laat dan wat te wensen over.

Erover praten met mensen die je begrijpen, zoals hier op T Nederland, kan een steun zijn.

Gwendolyn

[Jessy]

Levendula, jouw verhaal is echt ontzettend herkenbaar voor mij. Ik ben nog niet zo ver als jou, maar de gevoelens die je ervaart kom ik keer op keer zelf tegen.
De angst om na transitie altijd "trans" te blijven in de ogen van de maatschappij, en niet gewoon "vrouw" die onzichtbaar opgaat in de drukte.

Dit jaar ben ik voor het eerst voltijds als vrouw gaan leven voor een korte vakantieperiode. Hier kwam ik dezelfde problemen tegen. Elke keer weer veel werk om toch een klein beetje passable te zijn, en dan is het maar voor een halve dag ofzo. Altijd met een dikke laag make-up naar buiten moeten, terwijl ik het liever meer naturel zou houden.
En elke dag natuurlijk als man je bed in stappen, en 's morgens ook zo weer eruit komen.
Vermoeiend, en niet fijn.

Ik wens je alleszins veel succes en ik hoop dat je snel het traject binnenkomt om verder te raken.

[Harro]

Heel veel respect voor je verhaal. Heb veel bewondering voor je, al schiet je daar waarschijnlijk niet zoveel mee op. Ik hoop dat je op dit forum steun en begrip ondervindt.
gr Henrico

[Alexandra]

Hi Levendula, ik herken er wel wat in.

Soms vind ik het te vermoeiend om weer aangegaapt te worden, en ben even stealth. Niks mis mee. Het probleem is ook dat we sneller opvallen (langer dan de gemiddelde vrouw, e.d.) dus als je een keer gewaagd gekleed bent, vallen we nog véél meer op dan de doorsnee vrouw. Het is lastig om hier ene balans in te vinden, dat merk ik zelf ook. Af en toe merk ik nog steeds dat ik niet mijzelf kan zijn, maar dit is ook een stukje onzekerheid van mijn kant. En ja, ik ben er nu al wel achter dat de lichamelijke kant van de transitie een fluitje van een cent is in vergelijking met de mentale kant. De mentale kant heeft veel en veel langer de tijd nodig om te integreren. Niet om vrouw te worden, maar juist om al die conditioneringen van je af te schudden, conditioneringen die in je hersenen zijn gebrandmerkt door de jaren heen.

[Barbarella]

Hoi Gwendolyn, Ik ben in de diagnostische fase bij het VU. Het is mij niet duidelijk of mijn zorgverzekeraar wil gaan betalen voor de laser verwijdering en ik wil daar ook nog niet naar gaan vragen zonder diagnose. ook de diagnose gaat niet zonder strubbelingen, ik heb moeite met het optekenen van mijn levens verhaal omdat ik niet weer geconfronteert wil worden met mijn verleden. de enige familie die ik nog heb is mijn moeder en we praten niet meer met elkaar en ook iemand vinden die mij in het verleden en nu heeft meegemaakt is moeilijk omdat die mensen allemaal in het buitenland zitten.

Vind het interesant wat je zegt over het juiste beeld hebben en realistisch zijn, het lijkt erop of mijn perceptie van mijn uiterlijk telkens verandert. Soms gaat dat gelijdelijk soms met schokken. Als ik iets verander aan mijn uiterlijk denk ik:," wauw ik ben er."en na verloop van tijd lijkt het net of ik scherp stel of iets anders opmerk. Maar inderdaad, de knoop doorhakken is het belangrijkste. Dank je wel voor je reactie

Hai Jessy, ook jij erg bedankt voor je reactie en het steunt mij dat je het herkent. Als man ging ik niet op in de massa en de paar keer dat ik als vrouw opging in de massa was een erg vreemde ervaring, niet onaangenaam maar wel wennen. een vriendin van mij is even lang als ik en als we samen over straat gaan val ik niet op. Ik denk dat ik naast het trans zijn voldoende anders ben en altijd op zal vallen maar gewoon over straat kunnen zonder blikken van anderen zal wel fijn zijn. Die plakkaten make-up zijn echt iets dat je moet dragen. Als ik "er ben" dan denk ik dat ik erg blij ben dat ik een bijzonder goed een gezicht kan maken voor een gelegenheid maar twee uur in de make-up om naar de bakker te gaan is me te veel. Ik wordt wel sneller. Je wilt niet weten wat ik soms gebruik, voor de foto van mijn avatar heb ik drie foudations, twee poeders een bronzing en een blush gebruikt. was erg blij met het resultaat maar op warme dagen gaat zoiets gewoon niet.

Henrico, Je zegt dat je bewondering voor me hebt. Nou daar schiet ik dus wel wat mee op. Jij weet wat een vrouw wil horen. zo vroeg in je trasitie en nu al een womannizer. Welkom op het forum.


Hoi Sacha Jij ook erg bedankt, je schrijft veel waar ik op in wil gaan maar het is laat dat wellicht dat ik wat vergeet of teveel uitwijd. Het lijkt er op dat gewaagt gekleed gaan ook meer agressie opwekt en dat ben ik beu. Ik heb mij als man nooit sexy gevoeld en voel mij als vrouw soms wel sexy en dat wil ik uitdragen, dat betekend niet dat ik gewillig ben of provocerend het betekend dat ik lekker in me vel zit. Ik heb verdomme een complete vintage jaren tachtig outfit bij elkaar gesprokkelt, wat ik gedragen zou hebben als ik eind jaren tachtig een chick was geweest, dat wil ik kunnen dragen. Wat je zegt over conditioneringen begrijp ik heel goed. ik heb altijd mijn stem vermannelijkt en in publiek een houding aangenomen. daarom baal ik ook zo als ik weer tamelijk mannelijk gekleed moet gaan, dan schieten die oude manieren er meteen weer uit. het is ook nog eens zo dat met "ik ben een vrouw" je er meteen bent. Soms voel ik me een puberende punk rock chick en soms een dametje. Ik heb er soms moeite mee om mij op leeftijd te kleden, ik wil mijn jeugd inhalen. Om mij als een moeder van drie kids te kleden slaat ook nergens op en ik heb ook geen baan waar ik mij voor hoef te kleden.

Tot slot aan iedereen. Ik keek vandaag een leuk trasitie filmpje op de tube en dat eindide met de volgende zin "Don't let your struggle become your identity" Moest ik ook even horen.

http://www.youtube.com/watch?v=A6hVV0PN5UM&feature=plcp" target="_blank

Liefs Levendula en nogmaals dank allemaal

[Alexandra]

Als ik "er ben" dan denk ik dat ik erg blij ben dat ik een bijzonder goed een gezicht kan maken voor een gelegenheid maar twee uur in de make-up om naar de bakker te gaan is me te veel. Ik wordt wel sneller. Je wilt niet weten wat ik soms gebruik, voor de foto van mijn avatar heb ik drie foudations, twee poeders een bronzing en een blush gebruikt. was erg blij met het resultaat maar op warme dagen gaat zoiets gewoon niet.

Oe, hartstikke slecht voor je huid joh zoveel makeup.

Ik draag tegenwoordig nooit meer foundation. Alleen een concealer-stick en een vochtinbrengende crème en soms een poeder/blush als egale basis. Als je huid oké is, dan is een foundation niet nodig. Foundation krijg je namelijk nooit 100% goed, tenzij je een make-up artiest bent. Ik zie regelmatig van "cakerige" pubergezichtjes rondlopen en denk dan van: Probeer NU eens in het daglicht in een spiegeltje te kijken meid! je zult schrikken! Bij avond/nacht kan foundation wel, maar overdag is 't echt vreselijk opletten.

[Barbarella]

Tja en ik heb dus een cakerig post puber gezicht, als ik er de tijd voor neem kan ik echt wel lukt het mij om er een erg mooi gezicht maken maar het ziet er kunstmatig uit ja en zeker bij daglicht. soms lukt het mij om er naturel uit te zien maar dan heb ik toch een hoop gebruikt. Ik weet dat het niet goed is voor mijn huid maar het alternatief is een zichtbare baardschaduw.
ben wel benieuwd welke concealer stick je gebruikt.

Levendula

[Jessy]

Beste is een blue neutralizer (zijn oranjekleurig om de blauwtinten van de baardschaduw te neutraliseren) met hoge concentratie zodat je niet teveel moet gebruiken voor een goede dekking. Maarja als je de hele dag wil doorgaan zul je het dan af en toe moeten bijwerken.

Ik kom ook niet graag overdag buiten voor dezelfde reden, ik wil er graag naturel kunnen uitzien met slechts een klein beetje afwerking aan make-up. Maar met een baardschaduw naar buiten zal ik echt NOOIT doen.

[Aster]

Ik zie regelmatig van "cakerige" pubergezichtjes rondlopen en denk dan van: Probeer NU eens in het daglicht in een spiegeltje te kijken meid! je zult schrikken! Bij avond/nacht kan foundation wel, maar overdag is 't echt vreselijk opletten.

Ja, die zie ik ook wel es, pubers/20'ers met dichtgeplamuurde, gestukadoorde gezichten, het is iets wat onmiddelijk opvalt, erg onnatuurlijk zelfs op een jong meisjesgezicht.

Vwb MTF denk ik vaak....dat baardschaduw minder opvallend is dan een dichtgeplamuurd gezicht.

Veel transen maken ook de vergissing door behalve een dikke laag doffe foundation er ook een dikke laag matte poeder over heen te storten, wat vreselijk dof maakt ala een soort dodenmasker.

Een gezonde, normale huid heeft namelijk een lichte glans een ongezonde, oude huid is dof.

Ook een klassieke MTF make up vergissing: te dun geëpileerde wenkbrauwen/strepen/boogjes en te donkere/zwarte oogmake up die verondersteld wordt 'mysterieus' te ogen.

Wat er in werkelijkheid gebeurt is dat de MTF ogen in zwarte gaten veranderen omdat geboren mannen nou eenmaal dieper liggende ogen hebben dan geboren vrouwen....en donkere oogmake up maakt dat ze nóg dieper lijken te liggen en zeker met dunne, al dan niet getekende wenkbrauwboogjes er boven.

Dat alles met een 'dodenmasker foundation/poeder' en........een MTF wordt zichtbaar vanaf een kilometer afstand.

Als ik foundation nodig zou hebben dan zou ik voor een licht glanzende gaan.