Opgroeien als jongen of meisje

"Transgerelateerde" issues in werk, studie, uitgaan, en zo voort
Citizen Erased
Berichten: 405
Lid geworden op: 07 mar 2016, 14:19
Gender: Man

Re: Opgroeien als jongen of meisje

Bericht door Citizen Erased »

Och, als meisje ben je altijd onschuldig (dit loopt door tot en met je dood), je kunt alles flikken.. ik kan me voorstellen dat wanneer ik als jongetje gezien zou zijn men mij mogelijk een 'probleemkind' had gevonden. Ik was heel brutaal en nam altijd iedereen de maat. In groep 3 heb ik in feite 'n kind gegijzeld die mij haar troep wou laten opruimen.. uren zijn we zoek geweest. Geen centje pijn van gehad :lol: ADHD had ik sowieso opgespeld gekregen. Maargoed, je kunt vrijelijk je gang gaan omdat er vanuit een 'meisje' simpelweg geen gevaar uit kan gaan. Het feit dat je als onschuldig gezien wordt zorgt er onbewust ook voor dat je je vaak niet zo serieus genomen voelt.

Je wordt minder gestimuleerd om dingen zelf te doen, er is altijd wel iemand die meent het voor je op te moeten lossen. Veel gehamer op samenwerken en overleg. Best irritant voor een kind wiens eerste volzin "ikke doen" was. Jongens laat men meer 'zwemmen'. Daarnaast hebben meisjes een hogere gunfactor (ook dit loopt door tot en met je dood) en krijgen ze meer complimenten.

En tsja, wat de uiterlijke focus betreft: het kam-je-haren-want-de-visite-komt-zo-gehalte lag bij ons nogal hoog. Schone schijn. Mijn moeder heeft wel een tijd lang geprobeerd om van mij voor de buitenwereld een meisje te maken, maar heeft dat na het tweede paar schoenen in de sloot toch maar los gelaten. Ik liep dus al vrij jong in unisex-kleding en zodra ik ze zelf kocht herenkleding. Over kapsels gaan we het maar niet hebben.
Bij een jongen zal de druk om jongenskleding te dragen nog altijd vele malen hoger liggen, maar qua verzorging toch wat lager (nu was ik wel echt een tark).. toch zie ik tegenwoordig veel meer jochies met bv lang haar dan vroeger. Heel fijn dat die uiterlijke vertoning langzamerhand een wat minder grote strijdbijl is.
Fay
Berichten: 2484
Lid geworden op: 03 nov 2012, 14:01
Gender: Trans MtF
Locatie: Eindhoven

Re: Opgroeien als jongen of meisje

Bericht door Fay »

Opgegroeid in een gezin met heel veel problemen, ouders hadden geen tijd voor mij, moest mezelf opvoeden, aardig gelukt niet makkelijk, dwz, nu op mijn 47 ste zijn er nog steeds wat dingen die spelen als gevolg van die situatie, maar ben aardig goed terecht gekomen ondanks de vele moelijkheden toen

De verwarring was er al heel snel, ik wilde wel met meiden spelen, en meiden speelgoed, had veel vriendinnen, voelde me 1 van hen, maar het kwam vrij snel op afwijzing want voor hen was ik niet 1 van hen, en vriendjes die het niet snapten ,ik koos ervoor me aan te passen uit overleving, dus ,bij het jongenskamp

Klopte geen hout van natuurlijk ,maar wat was de keus, meiden wezen me af,bij de jongens vond ikzelf heel raar en voelde ongemakkelijk

Dat aanpassen bleek een overlevingsstrategie te zijn, maar dat is niet vol te houden,daarbij enorme angsten op te groeien als jongen

Je verliest jezelf,als gevolg van dat extreem aanpassen, zover dat ik jarenlang op de automatische piloot ben doorgegaan zonder te voelen, veel drugs en alcohol

Wat me tot op de dag als vandaag gevormd heeft en ik nog lastig vindt,is die 2 strijd , je wilde het ene kamp, maar je moet in het ander, als kind kun je de druk niet aan van omgeving die je automatisch in het kamp willen wat je volgens je geboortekaartje bent

Ik heb zo het id dat die worsteling bij velen zo heeft plaats gevonden, FTM of MTF

In mijn geval waren er geen ouders die me konden helpen, die met me konden praten, dan zoek je het zelf uit op jouw manier, of je stopt het heel diep weg zoals ik deed, en ook daarvan denk ik dat velen dat gedaan hebben ,bewust of onbewust, hoe verklaar je anders op latere leeftijd in transitie gaan

Enfin, die raakvlakken dus in beide kampen

Fee
Mr.X
Berichten: 936
Lid geworden op: 17 jun 2013, 15:08
Gender: Trans FtM

Re: Opgroeien als jongen of meisje

Bericht door Mr.X »

Hmm, toch wel interessant om te zien hoe mensen het ervaren hebben. Dus tot zover hebben we:
- De meeste meiden worden wat beschermder opgevoed met wat meer regels (voor hun veiligheid)
- De meeste meiden komen met meer weg (vermoedelijk omdat ze minder serieus of als gevaarlijk/probleem worden gezien)
- Van de meeste meiden wordt verwacht dat ze goed op hun uiterlijk letten

- De meeste jongens worden opgevoed met een aanpak/doe het zelf mentaliteit
- Van de meeste jongens wordt verwacht dat ze zich niet aantstellen/niet heel erg emotioneel opstellen
- Er wordt meer verwacht van de meeste jongens

Let op, er staat niet voor niet 'de meeste', want zoals we weten zijn er altijd uitzonderingen.

Keep 'em coming!
Benjamin
Berichten: 1665
Lid geworden op: 28 nov 2017, 15:56
Gender: Non-binair
Locatie: O, o Den Haag

Re: Opgroeien als jongen of meisje

Bericht door Benjamin »

Even slikken maar here goes:

Ik geloof niet dat ik nou zo'n andere jeugd heb gehad dan mijn oudere broer. Ook die verhalen over eerder thuis zijn, "gevaar" voor meisjes, ik herken dat allemaal niet. Hij mocht niet huilen, ik bv. ook niet. Ik heb überhaupt heel weinig sturing gehad en dat heb ik node gemist. Ik moest het zelf maar uitzoeken. Mijn jeugd leek waarschijnlijk wel wat op die van Fay wat dat betreft: jezelf opvoeden. Mij werd niet getoond hoe ik vrouw (of man) moest zijn. Materieel gezien had ik een prima jeugd, vreselijk verwend juist, welgestelde familie enz. Emotioneel werd er echter niks met ons gedaan. Nu nog steeds wordt er in de familie over alles geluld behalve over onszelf, en wat we meemaken en voelen. De gevolgen van het verleden zijn voor ons allebei nog steeds merkbaar, maar niet bespreekbaar. Ook niet mét elkaar. Best bitter om dat op te schrijven.

Broer en ik zijn deels elders - dus buiten het gezin - opgevangen toen we klein, -10-ish waren en daar was het heel strikt gescheiden qua genderrollen, vrij klassiek. Maar dat vond ik niet zo erg geloof ik, ik was blij überhaupt een beetje hulp te krijgen. Ik werd daar ook redelijk vrij gelaten, omdat ik behoorlijk weerbaar en zelfstandig was denk ik. 'Die redt zich wel', dat idee. En dat was ook zo.

Kortom, als kind emotioneel compleet verwaarloosd worden heeft volgens mij (in ieder geval soms) ook als wrang voordeel dat je niet erg overdreven in een genderrol wordt gemanoeuvreerd.
Groetjes,

Ben

- Wil genderprettig leren te zijn. -
Fay
Berichten: 2484
Lid geworden op: 03 nov 2012, 14:01
Gender: Trans MtF
Locatie: Eindhoven

Re: Opgroeien als jongen of meisje

Bericht door Fay »

Benjamin schreef: 11 feb 2018, 17:19

Kortom, als kind emotioneel compleet verwaarloosd worden heeft volgens mij (in ieder geval soms) ook als wrang voordeel dat je niet erg overdreven in een genderrol wordt gemanoeuvreerd.
Het heeft mij iig overall gezien heel erg ruimdenkend gemaakt en daar ben ik heel blij mee

Verder denk ik dat in een traditioneel gezin de rol van zowel vader en moeder heel bepalend is, als je daar niets van hebt meegekregen in ondersteuning dan kun je je jaren later nog steeds een stuurloos schip voelen ,je mist gewoon basis en duidelijkheid

Fay
Anon20190122
Berichten: 1777
Lid geworden op: 18 jan 2015, 21:07
Gender: Vrouw

Re: Opgroeien als jongen of meisje

Bericht door Anon20190122 »

Je opvoeding is natuurlijk niet alleen ouders ook school en omgang met anderen is een deel van je opvoeding.
Simon
Berichten: 579
Lid geworden op: 04 jan 2018, 19:59
Gender: Genderqueer
Locatie: Twente

Re: Opgroeien als jongen of meisje

Bericht door Simon »

Tsja, ik ben niet per se als jongen of als meisje opgevoed. Ik denk dat als ik officieel uit de kast zou komen als non-binary, mijn ouders meteen zouden zeggen ‘dat ben je altijd al geweest’ en dat is zo. Natuurlijk, omdat ik officieel een vrouw ben heb ik the talk gehad over voorzichtig doen ‘s avonds laat en dergelijke. Wel kan ik uit ervaring vertellen dat als je als vrouw heel veel voor elkaar kunt krijgen door je borsten naar voren te steken en lief te lachen. Niet twijfelen, gewoon doen. Voor de meeste mannen zijn borsten gewoon borsten, of je er nou mee geboren bent of niet.

Huilen wordt meer geaccepteerd als je een vrouw bent. Niet dat ik veel huil want ik heb er een hekel aan om mijn emoties te laten zien, maar tijdens de filmavonden van onze kerk zie je duidelijk dat de meiden ongegeneerd huilen aan het eind van de film en dat de jongens die duidelijk wel geëmotioneerd zijn zich inhouden, want huilen is voor watjes en jongens willen geen watje zijn.

Verder kan ik dus niet echt oordelen over dingen die je als jongen of meisje leert, want ik heb geen idee welke dingen in mijn opvoeding typisch waren voor meisjes en welke voor jongens.
Groetjes,

Simon
Jer158
Berichten: 2064
Lid geworden op: 29 mei 2016, 23:11
Gender: Trans FtM

Re: Opgroeien als jongen of meisje

Bericht door Jer158 »

Oeh, ik heb er twee bedacht!

Allereerst: meisjes horen te lachen. In het dorp waar ik ben opgegroeid was het heel normaal dat willekeurige voorbijgangers tegen een kind zeiden: "Wat kijk je boos!" o.i.d. Het is mij nooit opgevallen dat het vaker tegen meisjes werd gezegd, maar het is al eerder gebleken dat ik vrij oblivious was voor die verschillen :P, en het zou mij verbazen als het niet zo was. Sowieso hoor ik vaker van vrouwen dat er altijd maar verwacht wordt dat ze lachen danwel vrolijk kijken.

Ten tweede: meisjes doen geen exacte studies. Niet omdat ze dat niet zouden kunnen, maar omdat ze het niet zouden willen en zich geintimideerd voelen door jongens. Dus bij mijn (exacte) studie zetten ze bij open dagen e.d. altijd extra veel meisjes neer, en ze organiseren activiteiten exclusief voor meisjes. Ik wilde daar uiteraard nooit dood gevonden worden, maar mijn vader heeft mij dan ook op mijn 7e al voor een HTML-editor gezet dus het is een heel andere wereld.
Hung her from the branches of a mango tree
Nick1703
Berichten: 284
Lid geworden op: 13 aug 2017, 17:37
Gender: Man

Re: Opgroeien als jongen of meisje

Bericht door Nick1703 »

Jer158 schreef: 11 feb 2018, 20:16 Oeh, ik heb er twee bedacht!

Allereerst: meisjes horen te lachen. In het dorp waar ik ben opgegroeid was het heel normaal dat willekeurige voorbijgangers tegen een kind zeiden: "Wat kijk je boos!" o.i.d. Het is mij nooit opgevallen dat het vaker tegen meisjes werd gezegd, maar het is al eerder gebleken dat ik vrij oblivious was voor die verschillen :P, en het zou mij verbazen als het niet zo was. Sowieso hoor ik vaker van vrouwen dat er altijd maar verwacht wordt dat ze lachen danwel vrolijk kijken.

Ten tweede: meisjes doen geen exacte studies. Niet omdat ze dat niet zouden kunnen, maar omdat ze het niet zouden willen en zich geintimideerd voelen door jongens. Dus bij mijn (exacte) studie zetten ze bij open dagen e.d. altijd extra veel meisjes neer, en ze organiseren activiteiten exclusief voor meisjes. Ik wilde daar uiteraard nooit dood gevonden worden, maar mijn vader heeft mij dan ook op mijn 7e al voor een HTML-editor gezet dus het is een heel andere wereld.
Ik heb 3 jaar geleden, toen ik nog doorging als meisje, op de ict academie gezeten. Eerste jaar toen ik nog lang haar had was hel. Jongens die me nariepen, me in Mn kruis grepen (waar ik vervolgens niks bij voelde want ik leef half buiten Mn eigen lichaam wat dat betreft) toen ik in mb tweede en laatste jaar Mn haar afknipte en voor de androgyne look ging was ik ineens one of the guys.
I am, who I am.
Jer158
Berichten: 2064
Lid geworden op: 29 mei 2016, 23:11
Gender: Trans FtM

Re: Opgroeien als jongen of meisje

Bericht door Jer158 »

Nick1703 schreef: 12 feb 2018, 08:58Ik heb 3 jaar geleden, toen ik nog doorging als meisje, op de ict academie gezeten. Eerste jaar toen ik nog lang haar had was hel. Jongens die me nariepen, me in Mn kruis grepen (waar ik vervolgens niks bij voelde want ik leef half buiten Mn eigen lichaam wat dat betreft) toen ik in mb tweede en laatste jaar Mn haar afknipte en voor de androgyne look ging was ik ineens one of the guys.
Holy shit, dat zuigt. Dat is mij gelukkig bespaard gebleven, ook bij informatica op de uni.
Hung her from the branches of a mango tree
Plaats reactie