Nieuwe chat! Zie dit topic.

Familie

"Transgerelateerde" issues in werk, studie, uitgaan, en zo voort
AJpoekie
Berichten: 480
Lid geworden op: 25 mar 2018, 20:54
Gender: Trans FtM

Re: Familie

Bericht door AJpoekie »

Heey Stefan,

Ik denk dat ouders maar één ding willen: dat hun kinderen gelukkig zijn.
Ik weet niet of je dit al hebt geprobeerd, maar misschien helpt het jou als je ze kan uitleggen dat het jou echt kwetst dat ze je nog bij je oude naam noemen. Dat het je pijn doet en verdriet. En dat je natuurlijk begrijp dat het voor hun lastig is, maar dat je hoopt dat ze toch af en toe kunnen proberen om je Stefan te noemen, want dat is wie jij bent en dan voel je je gelukkig.

En natuurlijk, tijd gunnen is een tweede ding..

ik ben net een week uit de kast bij mijn eigen familie en ze willen het meteen in de doofpot stoppen..
Maar ja, in the end, is het een voldongen feit dat ik met deze transitie bezig ben en op een gegeven moment zullen ze dat wel moeten accepteren.
Ik heb er vandaag met mijn behandelaar een heel gesprek over gevoerd: in hoeverre moet je verder met je eigen proces naar autonoom persoon (zo voelt het voor mij) en in hoeverre moet je je familie tijd en ruimte geven. Eigenlijk was de conclusie dat je het proces wat langzamer kan lopen, maar dat je niet moet teruggaan in de tijd.. Dan wordt het een rare poppenkast allemaal.

Ik hoop dat als je het uit de kant van emotie kan benaderen, het positief uitpakt voor je.
En als het zo blijft dan zou je ook kunnen zeggen (weet niet of je nog thuis woont): "ik vind het echt niet fijn dat jullie me ... noemen, daar raak ik elke keer erg van slag door, dus ik kom een tijdje niet, tot jullie het aankunnen om mij wel Stefan te noemen".

En ja, een transitie is verrekte ingewikkeld.
Letterlijk iedereen in je omgeving maakt ook zo zijn eigen processen door en dan 'moet' je weer je best doen om daar begrip voor te tonen, terwijl je het zelf soms ook al moeilijk genoeg hebt met jezelf. En mensen zijn bang voor veranderingen, weten dan niet wat er gaat gebeuren. Houden dus vast aan het oude, maar dat is iets waar zij zelf doorheen zullen moeten gaan. Dat proces van anderen is sowieso niet jouw verantwoordelijkheid.

Sterkte, houd vol.
-Julian-

I don't want to be anything
Other than what I've been trying to be lately
[..]
I'm tired of looking around rooms wondering what I gotta do
Or who I'm supposed to be
I don't want to be anything other than me
Gebruikersavatar
Wolfy_girl
Berichten: 361
Lid geworden op: 10 sep 2018, 17:54
Gender: Trans MtF
Locatie: Twente

Re: Familie

Bericht door Wolfy_girl »

Ik snap dat je altijd begrip moet hebben voor anderen die zoiets als transgender zijn en in transitie gaan niet begrijpen, maar loop hier alsjeblieft niet op vast. Er is in principe niks mis met "je hakken in het zand zetten"; je bent een individu en jij hebt ook je eigen emoties. Dit idee dat de transgender maar alles in zijn / haar macht moet doen om begrip te kweken vind ik de wereld op z'n kop, als ik eerlijk mag zijn; het is niet onze keuze geweest om transgender te zijn! Vooral van ouders mag je best verwachten dat ze hun kind altijd emotioneel steunen, vooral tijdens een heftige periode zoals een transitie.

Ik weet dat iedereen dit met goede bedoelingen zegt, maar zodra je je familie / naasten niet duidelijk laat weten dat het niet oke is om je bij je oude naam te noemen, verandert er niks. Dat is de harde waarheid. Het idee dat dit soort begrip altijd met de tijd komt heb ik nooit begrepen, want voor hun geeft het gebrek aan doorpakken vaak alleen maar aan dat dit niet 100% belangrijk is voor je, en volgens mij is dit wel echt belangrijk voor je als ik je comment lees.

Mijn excuses; ik weet dat sommige mensen ontzettend boos kunnen worden wanneer mensen "slecht" praten over ouders en familie, en dat is absoluut niet mijn bedoeling met deze post. Ik wil eigenlijk alleen maar zeggen dat je voor jezelf op moet komen en dat daar niks mis mee is. Ik ben iemand geweest die altijd over haar heen liet lopen - Ik vond alles wel best, totdat de transitie me liet inzien dat ik de enige ben die mijn wensen kan uiten. Ik ben de enige die tegen iemand kan zeggen wanneer iets te ver gaat voor mij. Je mag best een klein beetje assertief zijn in deze wereld.
Gebruikersavatar
Benjamin
Berichten: 1665
Lid geworden op: 28 nov 2017, 15:56
Gender: Non-binair
Locatie: O, o Den Haag

Re: Familie

Bericht door Benjamin »

@Stefan.Zon Zij geven aan jou niet bij een andere naam, dan jouw geboortenaam te willen noemen. Heb je gevraagd waarom dat zo is? Zo ja, wat geven zij dan als reden hiervoor? Zo nee, dan kan het goed zijn als eerste stap te vragen, wat het probleem is.
Groetjes,

Ben

- Wil genderprettig leren te zijn. -
Gebruikersavatar
janine2363
Berichten: 1034
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: Familie

Bericht door janine2363 »

AJpoekie schreef: 20 sep 2018, 19:53 Ik denk dat ouders maar één ding willen: dat hun kinderen gelukkig zijn.
Maar soms volgens wat de ouders zelf denkt wat nodig is om de kinderen gelukkig te laten zijn. "Geen transitie doen" staat toch vaak hoog op het lijstje. Als de ouders zelf wat menatel beschadigingen hebben, dan kan het zijn dat het hen (zoals ze nu zijn) gewoon onmogelijk is om te accepteren en zullen (voor onze ervaring) halstarig doorgaan om net te doen of er niks verandert is.
AJpoekie schreef: 20 sep 2018, 19:53 ik ben net een week uit de kast bij mijn eigen familie en ze willen het meteen in de doofpot stoppen..
en in hoeverre moet je je familie tijd en ruimte geven.
Het is waar dat je als trans-persoon moet kunnen accepteren niet geaccepteerd te worden, maar dat aan ons de last en verantwoordelijkheid is om anderen tijd en ruimte te geven... Goed bedoelt, ben het er ook wel een beetje mee eens, als … … ik het kan opbrengen en als dat niet gaat dan is het afstand nemen en dan moet mijn familie mij maar tijd en ruimte geven. Ze zijn ook volwassen mensen toch ?
AJpoekie schreef: 20 sep 2018, 19:53 Letterlijk iedereen in je omgeving maakt ook zo zijn eigen processen door en dan 'moet' je weer je best doen om daar begrip voor te tonen, terwijl je het zelf soms ook al moeilijk genoeg hebt met jezelf. En mensen zijn bang voor veranderingen, weten dan niet wat er gaat gebeuren. Houden dus vast aan het oude, maar dat is iets waar zij zelf doorheen zullen moeten gaan. Dat proces van anderen is sowieso niet jouw verantwoordelijkheid.
Ja, maar je moet ook door. Dus rationeel klopt het allemaal wel, maar in de praktijk ? Ik heb een paar transvrienden, waar hun ouders eerder een last zijn. Nou, aan mij hebben ze een vriendin en dat helpt dan weer een beetje. Wat een trans-persoon denk ik het meest nodig heeft is een "normale" wereld, met vrienden, huiselijkheid, gezelligheid, wat zorg voor elkaar. Zodat frustraties (per-se helemaal naar de andere kant willen, anoniem in de massa opgaan, volledig breken met verleden, al dat soort extremiteiten) vervlakken en het gaat waar het om moet gaan: Gelukkig worden met jezelf, doen wat daarvoor nodig is, maar ook niet meer, niet te veel op vaste doelen mikken, harmonie in jezelf proberen te vinden. Alles wat je in een transitie doet zijn op z'n best middellen om te helpen, er is geen magische pil. Om door deze processen heen te komen help wat liefde enorm, zoek waar je het kan vinden, het is misschien niet bij je familie.