Nieuwe chat! Zie dit topic.

Netflix docu serie - intersex

Ook bekend als Intersekse Conditie
Isabelle
Berichten: 525
Lid geworden op: 19 jun 2016, 02:38
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: Zij/Haar
Locatie: Amsterdam

Re: Netflix docu serie - intersex

Bericht door Isabelle »

Marica schreef: 03 nov 2018, 17:06
Isabelle schreef: 02 nov 2018, 17:36

Nee in veel gevallen net nodig, hoewel ik me erg kan voorstellen dat bepaalde beroepen een man of vrouw als voorkeur hebben, simpelweg omdat de hokjes er nu zijn en betekenis hebben voor veel mensen als het gaat over vertrouwensgevoel, etc.
Daar ga je al de fout in. Selectie op sekse is verboden. Dat het in de praktijk niet zo werkt is een gegeven. Maar de vrouwen rukken op, en misschien schept dat een vertrouwen dat we niet perse een sterke man nodig hebben voor een bepaalde functie. Ikzelf ben bijna vrachtwagenchauffeur, en zie, ik vervrouwelijk het woord niet, want waarom zou ik dat doen. Ik zzie er geen enkele reden toe. De hoofdpersoon in deze afleverering zou net zo goed dit vak kunnen gaan doen. Niets houdt hun tegen.
jup, maar ik had voor genderpsycholoog toch liever een vrouw en als naakt gemasseerd wordt, op een of andere manier ook :P
IK denk meer aan beroepen waar vertrouwen erg belangrijk kan zijn. Moeten ze bij een centrum voor huishoudelijk geweld( waarvan de demografie 95% vrouw is ) bijvoorbeeld altijd verplicht mannen aannemen ? IK denk het niet.
We kunnen wel doen als man en vrouw helemaal gelijk zijn en met elkaar kunnen opschieten, maar er zijn gevoelskwesties waar voor mijn part, voorkeur en verschil pijnlijk duidelijk wordt..
Gebruikersavatar
Simão
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 aug 2013, 09:26
Gender: Transgender
Locatie: Alentejo, Portugal

Re: Netflix docu serie - intersex

Bericht door Simão »

Elise schreef: 03 nov 2018, 13:52 Ik moet de serie toch maar eens gaan kijken. Dank voor de tip.
De serie gaan over allemaal losse onderwerpen. Deze aflevering ging toevallig over intersexe mensens omdat ze vooral nieuws en trends volgen en het ging hier meer over een x op je paspoort kunnen krijgen, zeg maar.
Wat er zo goed aan is, is dat het volkomen neutraal/goed journalistiek is opgezet. Je wordt niet gestuurd in een richting van dit is goed en dat is fout, je kunt je eigen conclusies trekken uit de ervaringen/onderbouwingen van de mensen die aan het woord komen en dat zijn dus niet alleen intersexe personen zelf, maar ook een ouder en een arts. Je krijgt gewoon de werkelijkheid voorgeschoteld en kunt er mee doen wat je wilt.

Isabelle schreef: 07 nov 2018, 08:18 jup, maar ik had voor genderpsycholoog toch liever een vrouw en als naakt gemasseerd wordt, op een of andere manier ook :P
IK denk meer aan beroepen waar vertrouwen erg belangrijk kan zijn. Moeten ze bij een centrum voor huishoudelijk geweld( waarvan de demografie 95% vrouw is ) bijvoorbeeld altijd verplicht mannen aannemen ? IK denk het niet.
We kunnen wel doen als man en vrouw helemaal gelijk zijn en met elkaar kunnen opschieten, maar er zijn gevoelskwesties waar voor mijn part, voorkeur en verschil pijnlijk duidelijk wordt..
Ik begrijp waar je heenwilt, maar een homo man is bv in sommige situaties dan toch nog prettiger dan bv een lesbische vrouw.... als je dan gaat kijken naar hoe prettig je je voelt bij mensen van bepaalde beroepen. En waar plaats je dan intersexe, androgene of genderfluid mensen bv?

En dan nog is het volkomen onnodig om je geslacht op een document te hebben. Immers, mensen moeten gewoon solliciteren en dan kun je kijken naar de MENS die voor je zit en op grond daarvan kijken of die bij het beroep/team/taak past.

Betreffende intersexe babies, gewoon van afblijven tenzij er een levensreddende/bepalende operatie nodig is (als een plasopening hebben en kankergezwellen weghalen) en neutraal opvoeden en bij naamgeving kiezen voor iets genderneutraals. (Maar een roepnaam op zich is het minst erge, die kun je zo veranderen later in je leven.)
Ik vind sowieso dat kinderen veel neutraler opgevoed kunnen worden. En dat hoeft niet krampachtig, maar gewoon afstappen van blauw en autos/wapens/superhelden voor jongens en roze en princessen/verkleden/poppen voor meisjes.
Laat kinderen zelf kiezen wat speelgoed en kleding en activiteiten betreft en zeg nooit "nee dat is voor het andere geslacht".
Ik ben zelf opgegroeid in de jaren 60 en 70, net de tijd van unisex en was er enorme gendergelijkheid, dus ik weet dat het gewoon mogelijk is. Ik weet ook niet wanneer en waarom en hoe het zo vreselijk is geworden als dat het nu is.
Vroeger was je vooral gewoon KIND.

Nieuwe mensen vroegen aan mij ook altijd of ik een jongen of een meisje was (ik vertelde in een vreemde omgeving steevast dat ik een jongen was en Karel heette, in bekende omgeving was dat lastiger omdat ik wist dat de kans bestond dat mijn moeder of zus mij zou roepen bv).
Eenmaal een paspoort hebbende op mijn zestiende voelde als een heel negatief iets, want daar stond het zwart op wit "vrouw". Mijn naam op zich is een mannennaam in Italië dus daar viel nog wel mee te leven.
Een x in het paspoort zou een enorm verschil gemaakt hebben en ik weet zeker dat het ook zo is voor mensen van nu die niet in een hokje passen en voor een transgender persoon is het ook weer een ding minder om te regelen.
"We vinden steun bij de mensen die het met ons eens zijn, en groei bij de mensen die het met ons oneens zijn" Frank A.Clark
Isabelle
Berichten: 525
Lid geworden op: 19 jun 2016, 02:38
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: Zij/Haar
Locatie: Amsterdam

Re: Netflix docu serie - intersex

Bericht door Isabelle »

Simão schreef: 07 nov 2018, 11:13 Ik begrijp waar je heenwilt, maar een homo man is bv in sommige situaties dan toch nog prettiger dan bv een lesbische vrouw.... als je dan gaat kijken naar hoe prettig je je voelt bij mensen van bepaalde beroepen. En waar plaats je dan intersexe, androgene of genderfluid mensen bv?
hmm, ik denk dat commercieel gezien dat niet zo opgaat en er best grote lijnen zijn te zien.
over intersex, androgene en trans mensen : wij passen vaak wel of niet, in dit plaatje, ondanks onze gevoelens over gender. Waar ik deze groepen dus plaats is waar de perceptie ligt.
Je kan de gemiddelde mens 100 x vertellen dat iemand die voor hen klinkt en eruit zit als een man, een vrouw is en dus precies waarvoor ze komen, maar zo werkt de wereld niet. In persoonlijke sfeer zijn we allemaal de moraalridders en steun aan bekenden, maar zeggen dat je geen voorkeur hebt voor uiterlijk, geslacht, (vul elke voorkeur in) etc, bij bepaalde diensten met vreemden is niet echt eerlijk denk en daarom het niet bevoegen van diensten hun voorkeur neer te leggen ook niet.

Naar mijn idee, laat je eigen voorkeur daarnaast zien, dat (als je de grote lijnen in de maatrschappij bekijkt) dat voorkeur niet strict persoonlijk is en niet af te dwingen hierdoor. Geen vermelding van geslacht waar niet nodig is oke (dit zijn de meeste beroepen), maar wanneer ik met een psycholoog wil praten over mijn transitie naar vrouw, sorry maar dan wil ik een vrouw. Als ik in intieme sfeer kom tijdens een massage, dan wil ik een vrouw.

De wereld is qua karakter door het verschil in culturen en spanningen tussen man en vrouw, denk ik niet genoeg vredig om dit soort dingen even te veranderen.
Er zijn gewoon beroepen waar door bepaalde spanningen om geslacht wordt gevraagd en die zijn nodig. 100 mensen laten komen en 50 afwijzen door hun geslacht om precies het geen wat je vraagt te kunnen aannemen en regels over geen geslacht vermelding te omzeilen, lijkt me niet realistisch.
Als je een model zoekt, kan je heel veel dingen zeggen over gender neutrale kleding, kleding is niet gemaakt voor man of vrouw, etc etc, maar iemand die de kleding maakt heeft een vorm in gedachten. Niet alles staat iedereen even goed, hoeveel openheid van geest je ook hebt.
IK kan genoeg voorbeelden verzinnen waarom het belangrijk kan zijn.

Aan de ene kant hebben we natuurlijk de strijd tegen de gender hokjes, het strijden tegen onnodig vermelden van op paspoort en alle document, de strijd tegen de stereotypen. Aan de andere kant :gevoel, andere mensen en wij zelf die in de hokjes leven, anderen en wijzelf die herkenning willen voor ons hokje.

Het hele idee alleen al van het niet vermelden van geslacht op een paspoort is een idee dat puur uit onze hoek komt(androgeen, intersex en transen).
Voor de meesten is het namelijk puur een biologische(gekaderde) beschrijving, waar transen, intersex dit kader ontspringen of het belang van het kader ter discussie stellen. We kunnen best wat trappen tegen systeem dat er is nu, maar onze ogen dicht doen voor wat wij en ook anderen zien en voelen, is denk ik niet een goed idee.
Gebruikersavatar
Simão
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 aug 2013, 09:26
Gender: Transgender
Locatie: Alentejo, Portugal

Re: Netflix docu serie - intersex

Bericht door Simão »

Het staat allemaal los van perceptie.
Het gaat over documenten. Als je gaat solliciteren heeft de persoon die je aan moet nemen zelf wel een idee in welk hokje je past. Dat hoeft niet op schrift bevestigd of door een paspoort bewezen, ongeacht of dit nu de ene of de ander kant op gaat of in het midden blijft.

Als jij als klant iemand kiest, kun je die ook bekijken en zien of dat een man of vrouw is bv, dat hoeft niet op schrift bevestigd of bewezen. Je hebt met de persoon te maken, niet met het document waarop een geslacht vermeld staat.

Bij de meeste dingen waar het om wat intiemer/persoonlijker contact gaat, gaan er zelfs intake gesprekken aan vooraf. Dan zie je ook wel wie je voor je hebt (en meestal ook gewoon al in een advertentie).
Je kunt rustig kiezen om voor een cisvrouw of -man te gaan, niemand die iemand daar in tegen gaat. Maar je kiest dat echt niet op grond van de documenten. Je gaat aan mensen niet om bewijs van geslacht vragen, neem ik aan, helemaal niet als dat overduidelijk is.



En vooral, niemand heeft er last van als er geen geslacht op documenten staat en al helemaal niet als er een x staat bij die dat willen (waar we nu pas zijn).
"We vinden steun bij de mensen die het met ons eens zijn, en groei bij de mensen die het met ons oneens zijn" Frank A.Clark