met terugwerkende kracht mijn jeugd herzien

Gevoelens die je met de wereld deelt
Alice
Berichten: 1426
Lid geworden op: 07 sep 2012, 21:42
Gender: Vrouw
Locatie: omg. Delft

Re: met terugwerkende kracht mijn jeugd herzien

Bericht door Alice »

janine2363 schreef: 06 dec 2018, 19:24
J.J. schreef: 03 dec 2018, 11:20 Nu haalt mijn verleden me in. Nu besef ik dat ik 'wél al die tijd vrouw was. Ik heb een soort van twee verledens.
En het doet zeer om te beseffen wat ik allemaal gemist heb. Ik was zo'n gave meid geweest.

Tijd voor rouw.
Geen tijd voor, dat was toen, nu is nu. Ik heb een toffe vriendin, gevonden omdat ik mijn tijd aan mijn relatie
met haar besteed, niet aan dingen die ik toch niet meer kan veranderen.
Ofwel, "it's no use crying over spilled milk" .
Alice;
"Computer Says No"
Ik heb een buik, een onderbuik met gevoel en naar die luister ik.
janine2363
Berichten: 1034
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: met terugwerkende kracht mijn jeugd herzien

Bericht door janine2363 »

J.J. schreef: 07 dec 2018, 18:11 Tijd voor rouw is tijd om te helen. Mezelf helen is een investering voor een eventuele nieuwe relatie.
Er zijn veel dingen waar ik om rouw, om te helen zo je zegt, maar dat gaat over relaties, bruggen nog te
bouwen. Soms ook over het verleden, dingen die waren. Maar nooit over dingen die -niet- waren. Daar is
geen einde aan.

Ik zoek ook niet om te verklaren, uitleg te vinden voor wat was of "hoe het gekomen is". Tenzij ik er iets
van kan leren voor de toekomst, uitleg van wat was kan helpen, maar (in mijn ervaring) niet zo heel vaak.
Ken wel genoeg mensen die terug blijven kijken, omdat ze echt denken dat ze vroeger moeten begrijpen
om in de toekomst iets te doen. Ik denk dus dat dat ook verspilde moeite is.

Dus; Ik kijk vooruit, en ga.
J.J. schreef: 07 dec 2018, 18:11 Ik vind je reactie een dooddoener, een beetje: "ha! stakker, kijk mij het eens goed doen!"
Niet fijn, in ieder geval
Als ik dat had willen zeggen, met mijn uhm, "direkte" schrijfstijl, dan had ik dat wel gezegd hoor. Maar
waarom zou ik. En jij maakt het toch ook goed ? We hebben samen gezellig aan een tafel gezeten, vriendinnen
eigenlijk, weet je nog ? En onder ons gewoon eerlijk uitspreken wat je vindt en denkt, zo help je elkaar meer
dan een beetje nagalmen.

Janine
EmmaJJ
Berichten: 487
Lid geworden op: 08 jan 2017, 15:44
Gender: Vrouw
Locatie: Doorwerth
Contacteer:

Re: met terugwerkende kracht mijn jeugd herzien

Bericht door EmmaJJ »

janine2363 schreef: 07 dec 2018, 20:27

Dus; Ik kijk vooruit, en ga.

We hebben samen gezellig aan een tafel gezeten, vriendinnen
eigenlijk, weet je nog ? En onder ons gewoon eerlijk uitspreken wat je vindt en denkt, zo help je elkaar meer
dan een beetje nagalmen.
Inleven is niet nagalmen.
Je gaat op geen enkele manier in op wat ik voel (hoeft niet, maar reageer dan ook niet)

en je vult in:

janine2363 schreef: 07 dec 2018, 20:27
Ik zoek ook niet om te verklaren, uitleg te vinden voor wat was of "hoe het gekomen is". Tenzij ik er iets
van kan leren voor de toekomst, uitleg van wat was kan helpen, maar (in mijn ervaring) niet zo heel vaak.
Ken wel genoeg mensen die terug blijven kijken, omdat ze echt denken dat ze vroeger moeten begrijpen
om in de toekomst iets te doen. Ik denk dus dat dat ook verspilde moeite is.
Ik ben niet aan het verklaren, en terugkijken doe dat nu voor het eerst .

Ik kan gaan uitleggen waarom het goed is om juist wel alsnog ruimte te geven aan niet verwerkte gevoelens, (niet over nadenken maar ze voelen, dat heeft te maken met verwerken van trauma. Maar dan wordt het een cognitief verhaal. Dan gaan we discussieren over wat trauma wel en niet is. Daar heb ik geen zin in.

Ik deelde een gevoel, en nog steeds vind ik dat jij dat gekaapt hebt om te vertellen hoe jij dingen doet, en je koppelt er impliciet een soort advies aan. Dat is niet hoe je vriendinnen benadert die een gevoel delen.
Dus voor mij een dikke NEE, zo help je vriendinnen NIET meer.
Een vriendin is geen coach.
Proberen te snappen wat iemand schrijft, dat helpt. Dat is niet nagalmen.
EmmaJJ
Berichten: 487
Lid geworden op: 08 jan 2017, 15:44
Gender: Vrouw
Locatie: Doorwerth
Contacteer:

Re: met terugwerkende kracht mijn jeugd herzien

Bericht door EmmaJJ »

J.J. schreef: 08 dec 2018, 17:26
janine2363 schreef: 07 dec 2018, 20:27

Dus; Ik kijk vooruit, en ga.

We hebben samen gezellig aan een tafel gezeten, vriendinnen
eigenlijk, weet je nog ? En onder ons gewoon eerlijk uitspreken wat je vindt en denkt, zo help je elkaar meer
dan een beetje nagalmen.
Inleven is niet nagalmen.
Je gaat op geen enkele manier in op wat ik voel (hoeft niet, maar reageer dan ook niet)

en je vult in:

janine2363 schreef: 07 dec 2018, 20:27
Ik zoek ook niet om te verklaren, uitleg te vinden voor wat was of "hoe het gekomen is". Tenzij ik er iets
van kan leren voor de toekomst, uitleg van wat was kan helpen, maar (in mijn ervaring) niet zo heel vaak.
Ken wel genoeg mensen die terug blijven kijken, omdat ze echt denken dat ze vroeger moeten begrijpen
om in de toekomst iets te doen. Ik denk dus dat dat ook verspilde moeite is.
Ik ben niet aan het verklaren, en terugkijken doe dat nu voor het eerst .

Ik kan gaan uitleggen waarom het goed is om juist wel alsnog ruimte te geven aan niet verwerkte gevoelens, (niet over nadenken maar ze voelen, dat heeft te maken met verwerken van trauma. Maar dan wordt het een cognitief verhaal. Dan gaan we discussieren over wat trauma wel en niet is. Daar heb ik geen zin in.

Ik deelde een gevoel, en nog steeds vind ik dat jij dat gekaapt hebt om te vertellen hoe jij dingen doet, en je koppelt er impliciet een soort advies aan. Dat is niet hoe je vriendinnen benadert die een gevoel delen.
Dus voor mij een dikke NEE, zo help je vriendinnen NIET.
Een vriendin is geen coach.
Proberen te snappen wat iemand schrijft, dat helpt. Dat is niet nagalmen.
EmmaJJ
Berichten: 487
Lid geworden op: 08 jan 2017, 15:44
Gender: Vrouw
Locatie: Doorwerth
Contacteer:

Re: met terugwerkende kracht mijn jeugd herzien

Bericht door EmmaJJ »

Alice schreef: 07 dec 2018, 20:03
janine2363 schreef: 06 dec 2018, 19:24
J.J. schreef: 03 dec 2018, 11:20 Nu haalt mijn verleden me in. Nu besef ik dat ik 'wél al die tijd vrouw was. Ik heb een soort van twee verledens.
En het doet zeer om te beseffen wat ik allemaal gemist heb. Ik was zo'n gave meid geweest.

Tijd voor rouw.
Geen tijd voor, dat was toen, nu is nu. Ik heb een toffe vriendin, gevonden omdat ik mijn tijd aan mijn relatie
met haar besteed, niet aan dingen die ik toch niet meer kan veranderen.
Ofwel, "it's no use crying over spilled milk" .
Ook hier: huilen helpt wel.

ik vind dat een domme uitdrukking. Want die gaat van een heleboel veronderstellingen uit. Ik denk niet dat met huilen die melk terugkomt. Maar ik mag wel ruimte maken voor het verdriet dat het weg is.
Dat is therapeutisch nog gezond ook.
Doorbijten en mijn gevoel verdringen heb ik mijn hele leven gedaan, het heeft me veel slechts gebracht. Ik doe dat nu anders. Inclusief het verdriet over vroeger alsnog er laten zijn.
Benjamin
Berichten: 1665
Lid geworden op: 28 nov 2017, 15:56
Gender: Non-binair
Locatie: O, o Den Haag

Re: met terugwerkende kracht mijn jeugd herzien

Bericht door Benjamin »

Emma, ik versta volgens mij goed wat je probeert te zeggen. Er mist wat in je verleden, een stuk geschiedenis. Je was er wel maar je was in stilte, je was jij in je uppie en wat een mens mens maakt is juist de verbinding met anderen. Alleen jezelf zijn is dan niet helemaal echt bestaan, maar half. En daar mag je best van balen en om rouwen. Als je dat nodig hebt, is het gezond.

Janine-pretmachine, jou begrijp ik ook. Jij bent soms net een kind, je gaat op je bek, huilt even en daarna speel je verder, en de pijn is weg. Je bent gezegend daarin. Niet iedereen is zo maar dat weet je ook. Je schrijft direct zoals je zelf al zegt en dan komt er ruis op de lijn. Je wilt jouw verhaal vertellen en hoe het voor jou werkt, en dan komt het over alsof het voor iedereen zo moet zijn. Maar denkelijk bedoel je dat niet zo. Correct? Jullie hebben eenvoudig allebei een andere stijl om met dingen om te gaan. Ik lijk meer op Emma: ik moet stilstaan, verwerken en rouwen, anders blijft het de kop op steken.
Groetjes,

Ben

- Wil genderprettig leren te zijn. -
EmmaJJ
Berichten: 487
Lid geworden op: 08 jan 2017, 15:44
Gender: Vrouw
Locatie: Doorwerth
Contacteer:

Re: met terugwerkende kracht mijn jeugd herzien

Bericht door EmmaJJ »

Ze werd nooit gepest.
Nou ja, af en toe uitgescholden, en ze mocht vaak niet meedoen, maar dat was niet erg, vertelde ze zichzelf.
En ze werd minachtend nagekeken, maar kijken doet niet zeer, vertelde ze tegen zichzelf. Ze had toen nog niet door dat ze die oordelen langzaam in zichzelf opzoog.
Ze had een feilloos systeem voor zelfbescherming. Daar was ze op de kleuterschool al mee begonnen.
Begon het bij het klimrek, waar ze heel graag op wilde, maar niet durfde, vanwege de stoere jongens en hun blikken?
Of begon het bij de verplichte werkjes waar ze het plezier én het nut niet van in zag, maar ze niet doen, betekende een afkeurende blik van de juf.
Of was het die allereerste keer uitschelden geweest? Ze was geschrokken van de felheid, en had totaal niet gesnapt wat de oorzaak van de scheldpartij was geweest.
Of was het omdat zij als enige van de grote kleuters nog geholpen moest worden met de knopen van haar jas, terwijl ze de ogen in haar rug voelde prikken?
Iemand was vergeten haar de regels te leren van deze nieuwe wereld, dus moest ze erg goed opletten.
Ze begon aan het bouwen van een lijst van wat wél, en wat niet.
De’ wat niet’ lijst werd groter en groter.
De ‘wat wel’ lijst was een mager en saai, maar gelukkig stond daar iets op waarin ze uitblonk: “je best doen”. Ze was slim, dus dat kostte haar gelukkig niet eens zo heel veel moeite.
Ze leerde onzichtbaar zijn. Ze vloog onder de radar. Ze checkte genoeg boxjes om niemand te alarmeren.
Zo heeft ze het 55 jaar volgehouden. Niemand had door dat ze een meisje was. Ze was het zelf ook vergeten
EmmaJJ
Berichten: 487
Lid geworden op: 08 jan 2017, 15:44
Gender: Vrouw
Locatie: Doorwerth
Contacteer:

Re: met terugwerkende kracht mijn jeugd herzien

Bericht door EmmaJJ »

Benjamin schreef: 08 dec 2018, 22:47 Emma, ik versta volgens mij goed wat je probeert te zeggen. Er mist wat in je verleden, een stuk geschiedenis. Je was er wel maar je was in stilte, je was jij in je uppie en wat een mens mens maakt is juist de verbinding met anderen. Alleen jezelf zijn is dan niet helemaal echt bestaan, maar half. En daar mag je best van balen en om rouwen. Als je dat nodig hebt, is het gezond.

Janine-pretmachine, jou begrijp ik ook. Jij bent soms net een kind, je gaat op je bek, huilt even en daarna speel je verder, en de pijn is weg. Je bent gezegend daarin. Niet iedereen is zo maar dat weet je ook. Je schrijft direct zoals je zelf al zegt en dan komt er ruis op de lijn. Je wilt jouw verhaal vertellen en hoe het voor jou werkt, en dan komt het over alsof het voor iedereen zo moet zijn. Maar denkelijk bedoel je dat niet zo. Correct? Jullie hebben eenvoudig allebei een andere stijl om met dingen om te gaan. Ik lijk meer op Emma: ik moet stilstaan, verwerken en rouwen, anders blijft het de kop op steken.
Wat ben jij een wijze lieverd.

En ja Jeanine en ik spreken elkaars taal even niet
Anon20190516
Berichten: 1463
Lid geworden op: 17 nov 2014, 21:33
Gender: Vrouw

Re: met terugwerkende kracht mijn jeugd herzien

Bericht door Anon20190516 »

Lieve J.J. Je mag helemaal zijn wie je bent. We gaan nu eenmaal allemaal anders met verleden en verdriet om.mijn portie heb ik ook gehad.
Doe wat voor jou goed voelt.
Namasté
En liefs Rikki
❤️
Offline
janine2363
Berichten: 1034
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: met terugwerkende kracht mijn jeugd herzien

Bericht door janine2363 »

Benjamin schreef: 08 dec 2018, 22:47 Janine-pretmachine.
:-)
Benjamin schreef: 08 dec 2018, 22:47 Jij bent soms net een kind, je gaat op je bek, huilt even en daarna speel je verder, en de pijn is weg.
Pijn is nooit weg, ik ga continu op mijn bek, maar ga verder, want ook verwerken is een continu proces, ik ga dan soms langzamer, sta soms zelfs even stil, maar ik kijk en ga vooruit, naar waar ik voel dat ik hoor te zijn, wat ik voel dat nodig is om op de goede plek te komen, niet naar alles wat mij tegen zou kunnen houden. Het tempo bepaal ik zelf uit mijn innerlijk. Minder dan geleid mijn omgeving, de rest van de wereld, maar zoek wel contact met die wereld, want daarin leef ik met alle andere mensen, ik kijk tegelijk naar binnen en naar buiten. Ik help anderen en anderen helpen mij.
Benjamin schreef: 08 dec 2018, 22:47 Je wilt jouw verhaal vertellen en hoe het voor jou werkt, en dan komt het over alsof het voor iedereen zo moet zijn. Maar denkelijk bedoel je dat niet zo. Correct?
Het is aan de lezer om te kiezen wat hij/zij wil lezen in wat ik schrijf. Wat ik schrijf is mijn ervaring en mijn begrip van de wereld. Kan best zijn dat er niet veel mensen zijn die echt veel met mij gemeen hebben en dat mijn verhaal dan niet over komt.

Waarom ik schrijf? Kijk, het leven is kort, eindig; Stilstaan (om te rouwen of verwerken) is nodig, maar al die tijd gaat af van die korte eindige tijd, tijd waarin je toch zou willen leven, blij leven. Tegen gehouden worden, of voelen dat je tegen gehouden worden, ook dat gaat af van die tijd. Op punten waar anderen schrijven dat ze niet verder kunnen, vind ik vaak een manier om wel verder te kunnen. Dan denk ik: Laat ik delen dat ik een manier gevonden heb, misschien heeft iemand iets aan mijn verhaal, maar dat is dan aan de lezer.

Als wat ik schrijf niet overkomt, kunnen er twee dingen gebeuren: 1) Er komt een vraag "wat bedoel je ?" zoals hier, dat is interessant, positief en mocht er echt iets nuttigs in mijn verhaal zitten (stel je voor zeg ;-) ) dan kan een dialoog helpen. 2) Er komt eerder een reactie "hoe durf je !", zoals daarvoor, dat is, wel, ... minder nuttig ?
Plaats reactie