Openlijk transgender zijn

Pas ik nou in een hokje of niet?
Plaats reactie
Hormoonmeisje
Berichten: 309
Lid geworden op: 24 dec 2018, 03:34
Gender: Vrouw
Locatie: ??

Openlijk transgender zijn

Bericht door Hormoonmeisje »

Of ik de enige ben die zo denkt weet ik niet maar ik moet eerlijk zeggen dat ik er geen moeite mee heb om openlijk te zijn over mijn transgender zijn tegen cis mensen. Ik ben nu eenmaal een open persoon en schaam me er niet voor dat ik trans ben. Ik zie het gewoon als een deeltje van wat mij gemaakt heeft tot wie ik vandaag ben. Ik voel ook die nood niet om dat te verbergen. Ik ben van mening dat dit een biologische aandoening is met voldoende wetenschappelijke background om dat te back upen, dus waarom zou ik dan plots als minder vrouw aanzien moeten worden als ze weten dat ik trans vrouw ben en niet cis vrouw? Ik heb respect voor mensen die stealth willen leven maar zelf heb ik die behoefte nooit gehad. Ik denk dat dat zelfs te zwaar op me zou wegen om het tegen niemand te kunnen vertellen.
Af en toe komen er verhalen uit de middelbare schooltijd en de kindertijd boven en je kan niet een vrouw zonder verleden zijn.
Ik leg dan altijd uit dat ik voor mijn gevoel toen ook al een meisje was.
Ik heb het gevoel dat ik ook opgegroeid ben als meisje, maar dan in het lichaam van een jongen. Thuis werd er nooit conformistische druk op mij uitgeoefend. Ik speelde gewoon met het speelgoed dat mij lag en niet met het speelgoed dat men verwachtte dat ik daarmee zou spelen.

Over het algemeen heb ik ook nooit een ongelukkige jeugd gehad. Ik heb zeg maar leren leven met die gender en sekse incongruentie, hoe vreemd dat ook klinken moge.

Ik heb mijn vrouwelijke zelve jarenlang in een mannenlichaam geuit en heb 5 jaar terug de stap genomen om de puzzel eindelijk eens bijeen te puzzelen in plaats van de losse stukjes bij elkaar te houden.

Maar een jeugd waarin ik aan zelfverminking of zelfmoord dacht heb ik nooit gehad. Ik had wel lichaamsdysforie toen de puberteit aanbrak.


Als ik vandaag de dag uitgemaakt zou worden voor meneer of man, dan zou dat me zelfs geen pijn doen. Ik zou het belachelijk vinden.
Ik ben zo gegroeid in mijn vrouwelijke identiteit, dat mij een man noemen als een grap zou overkomen op mij.

Vind jij stealth leven belangrijk? Of ben je er liever open over?
Ik schrijf niet meer mee en lees niet meer mee op dit forum.
Vera
Berichten: 305
Lid geworden op: 08 mei 2015, 11:14
Gender: Vrouw
Locatie: Alkmaar

Re: Openlijk transgender zijn

Bericht door Vera »

Ik ben er zelf ook heel open over. Misschien zelfs wel een beetje trots op. Tuurlijk was ik liever in het juiste lijfje geboren geweest, maar moeten vechten voor waar ik voor sta en hoe ik me voel hebben me een ander mens gemaakt. Anders maar zeker niet negatief. Ik ervaar heel veel respect en begrip uit mijn omgeving. Ik heb ook met mijn commingout de moeite genomen het iedereen persoonlijk te vertellen. Dit heeft hier in mijn beleving wel aan bijgedragen.
Ik heb slechts een vriend van vroeger die wat problemen heeft met mijn transzijn... we zijn nog steeds vrienden, dan wel wat minder close. Een goede discussie ga ik nooit uit de weg, ook niet als het onderwerp mijn gevoelens of seksuele voorkeur omvat.
Ik wordt graag behandeld als vrouw en krijg die behandeling ook van iedereen. Echter wil ik me niet schamen voor de weg ernaartoe en waar ik vandaan kom. Wel verwacht ik dat het bij nieuwe contacten in de toekomst minder aan bod zal gaan komen. Je verteld tenslotte ook niet gelijk aan nieuwe mensen wat je allemaal op de middelbare school hebt meegemaakt of waar je voorheen allemaal gewerkt hebt. Leer je echter iemand beter kennen, dan zal het altijd iets zijn wat ik bespreekbaar wil houden.
I'm unstoppable
I'm a Porsche with no brakes
I'm invincible
Yeah, I win every single game
I'm so powerful
I don't need batteries to play
I'm so confident, yeah, I'm unstoppable today
Simão
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 aug 2013, 09:26
Gender: Transgender
Locatie: Alentejo, Portugal
Contacteer:

Re: Openlijk transgender zijn

Bericht door Simão »

Ik zit in een ander soort stealth. Ik ben nooit in transitie gegaan en ga dus voornamelijk door het leven als het geslacht wat op mijn geboorteregister staat.
Ik heb geen moeite om te vertellen dat ik trans ben als het relevant is en/of het topic ter sprake komt.
Ik schat echter wel de gesprekspartner in, want sommigen zijn te dom om het te begrijpen, of de moeite niet waard.
Maar schaamte is er niet.
"We vinden steun bij de mensen die het met ons eens zijn, en groei bij de mensen die het met ons oneens zijn" Frank A.Clark
Tijgertje
Berichten: 399
Lid geworden op: 29 okt 2018, 18:57
Gender: Anders

Re: Openlijk transgender zijn

Bericht door Tijgertje »

Hier ook een openlijke trans, hoewel in mijn situatie er vooralsnog meer sprake is van een vrouwelijke man. Ik ben er nog niet zo heel erg lang achter dat dit de weg is die ik wil gaan en zit nog een beetje in een overgangsfase. Ik kleed me alleen nog in rokken en jurken, draag een pruik en borstprotheses, panty's en vrouwelijke schoenen. Afgelopen zomer ben ik begonnen met logopedie en daar heb ik al flink wat profijt van gehad.

Ik leef 100% als trans. Mijn vrouw, familie, collega's, tandarts, huisarts etc. kennen mij in mijn nieuwe persoon. Ik heb gemerkt dat dat ook het makkelijkst leeft. Ik verberg niets, nooit gedaan. Vanaf dag één dat ik rokken begon te dragen is mijn sociale omgeving hierin meegegroeid.

Sinds ik mijn comming-out aan mijn collega's kenbaar heb gemaakt, heb ik tevens mijn naam veranderd. Een week na mijn comming-out hoorde ik de naam Anne over de gangen bij mijn werkgever klinken en vond het eigenlijk wel leuk bedacht. Mijn mannen naam begint ook met een A en Anne is zowel mannelijk als vrouwelijk. Hoewel ik in december geboren ben, heb ik de geboorte van Anne vastgesteld op 28-06-2017, de eerste dag dat ik mezelf zo ging noemen.

Ik heb gemerkt als je een einzelgänger bent, dat dat wel in je voordeel werkt. Sinds mijn comming-out heb ik het gevoel in een soort van niemandsland terecht te zijn gekomen. ik hoor niet bij de mannen en ook niet bij de vrouwen. Daar moet ik nog een beetje mijn weg in zien te vinden. Wat betreft de reacties van mensen, die zijn over het algemeen positief. Ik heb gemerkt dat als je een bewuste keuze maakt om op een bepaalde manier te willen leven, dat je die ruimte ook krijgt van je omgeving.
Anon20210626
Berichten: 2285
Lid geworden op: 02 jul 2013, 16:51
Gender: ———

Re: Openlijk transgender zijn

Bericht door Anon20210626 »

openlijk trans.....

Ik ben daar helemaal niet bezig . Er is een verschil tussen werk en net uit mijn werk en als ik eenmaal thuis ben wat voor 'uitstraling 'ik heb .
Eigenlijk doe ik helemaal niet mijn best om vooral niet op te vallen en een bedeesde cis dame te zijn , misschien wel integendeel.
In mijn werk , zomers , is een topje voor mij helemaal geen rare dracht . Daarbuiten, als ik geen zin heb in schoenen nou dat gaat het gewoon op blote voeten. ( Dat is overigens besmettelijk want vriendin en kids hadden afgelopen zomer dezelfde instelling )
Als ik heb zin heb in een gothic jurk dan gaat die gewoon aan met gewoon een verzorgde maar eenvoudige make up

En het mooiste is , niemand die zich er aan stoort

Oh ja als er al eens iemand is die iets heeft van WTF, is de uitstraling blijkbaar toch iets van kom maar , toe dan ......

dus openlijk transgender ? nee openlijk mezelf en ja ik ben toevallig transgender
Overigens ben ik van mening dat Carthago moet worden verwoest.
Anon20230219
Berichten: 2557
Lid geworden op: 16 sep 2016, 20:40
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar

Re: Openlijk transgender zijn

Bericht door Anon20230219 »

Tja openlijk trans.
Al vind ik mijzelf al nu een erg vrouwelijke man(nog niet aan de hormonen.) maar sinds dat ik de omschakeling heb gemaakt nooit meer mannen kleding aangehad.
Ik merk als je er gewoon open over ben dat mensen het sneller accepteren.
Soms geeft het leuke reacties van vooral jonge dames welke je dan bekijken en complimenteren hoe je eruit ziet qua kleding.
En heel soms een vervelende opmerking maar dat is meer uitzondering dan regel.
Ik ben zoals ik ben en zou ook niet meer anders willen leven..
Marijn
Berichten: 764
Lid geworden op: 29 jun 2017, 13:23
Gender: Vrouw
Locatie: Twente

Re: Openlijk transgender zijn

Bericht door Marijn »

Ik maak er geen geheim van en als het relevant is zeg ik het ook. Maar loop bij wijze van spreken ook niet met een trans-pride button over straat. Ik draag vrouwenkleding en make-up en sieraden. Ben vrij femme. Nu nog maar incidenteel een rok, maar als ik mijn nieuwe orthopedische schoenen heb gaat dat vaker gebeuren.

Mensen in het dorp die me herkennen van voor de transitie zullen de verandering misschien bewust meekrijgen. Willekeurige anderen die ik tegenkom kunnen het misschien zien, geen idee.
"The reward for conformity is that everyone likes you but yourself." - Rita Mae Brown
Nisss
Berichten: 223
Lid geworden op: 17 aug 2016, 21:21
Gender: Trans MtF
Locatie: Nederland

Re: Openlijk transgender zijn

Bericht door Nisss »

Openlijk zijn heeft een groot nadeel en dat is vooral bij het zoeken naar een baan. Ik ken twee transvrouwen beiden werkloos. De ene probeert via youtube etc geld te verdienen de ander in de uitkering. Ik deel mijn situatie vooral aan mensen die ik (hopelijk) kan vertrouwen. Op werk heb ik het bewust niet gedeeld. Ik ben me er wel van bewust dat ze er ooit achter kunnen komen. Zeg nooit nooit..
Marijn
Berichten: 764
Lid geworden op: 29 jun 2017, 13:23
Gender: Vrouw
Locatie: Twente

Re: Openlijk transgender zijn

Bericht door Marijn »

Nisss schreef: 26 dec 2018, 15:36 Openlijk zijn heeft een groot nadeel en dat is vooral bij het zoeken naar een baan. Ik ken twee transvrouwen beiden werkloos. De ene probeert via youtube etc geld te verdienen de ander in de uitkering. Ik deel mijn situatie vooral aan mensen die ik (hopelijk) kan vertrouwen. Op werk heb ik het bewust niet gedeeld. Ik ben me er wel van bewust dat ze er ooit achter kunnen komen. Zeg nooit nooit.. Afbeelding
Dat is inderdaad wel een punt. Ik heb geluk dat het (kleine) bedrijf waar ik werk er goed mee omgaat. Daar werkte ik pre-transitie ook al. Als dat werk ooit ophoudt (hopelijk en waarschijnlijk duurt dan nog een hele tijd) dan wordt werk vinden mogelijk wel lastig. Maar ook als ik niet trans was zou dat het geval zijn want daar spelen meer dingen mee (leeftijd, beperkingen).

Maar kan me goed voorstellen dat mensen die niet herkenbaar trans zijn het niet zomaar op hun werk vertellen. Tenzij ze weten dat het geen probleem is.
"The reward for conformity is that everyone likes you but yourself." - Rita Mae Brown
EmmaJJ
Berichten: 487
Lid geworden op: 08 jan 2017, 15:44
Gender: Vrouw
Locatie: Doorwerth
Contacteer:

Re: Openlijk transgender zijn

Bericht door EmmaJJ »

Openlijk trans.
Ook omdat ik toen ik startte nooit verwachtte dat ik zou passeren. Nu gebeurt dat tot mijn verbazing en grote vreugde wel.
Omdat het op mijn site staat weten potentiele werkgevers het.
Ik ben net aangenomen als juf voor groep 3/4 . Transgender zijn is niet aan de orde geweest in de procedure.
Het maakt me niet zoveel uit wie het weet. Het is wel te merken, lengte, stem..
Passeren beschouw ik als een cadeautje als het gebeurt. Maar ik ben niet verdrietig als het niet gebeurt.
Plaats reactie