Hoe hebben jullie een nieuwe naam gekozen?

"Transgerelateerde" issues in werk, studie, uitgaan, en zo voort
Plaats reactie
Jannet V
Berichten: 1311
Lid geworden op: 30 jun 2012, 20:06
Gender: Vrouw

Re: Hoe hebben jullie een nieuwe naam gekozen?

Bericht door Jannet V »

Wat dacht je van Jazz, lijkt me redelijk neutraal. Cijfers uit 2014, 234 mannen/jongens en 209 vrouwen/meisjes met die naam. :D
Samen hand in hand door de stormen van de stilte langs het eindeloze strand, ...was ik een stukje van jou. Nu de wind is gaan liggen, rust jij als herinnering in mij.
Jas
Berichten: 95
Lid geworden op: 30 jul 2018, 23:48
Gender: Non-binair

Re: Hoe hebben jullie een nieuwe naam gekozen?

Bericht door Jas »

AJpoekie schreef: 07 jan 2019, 23:42
Jas schreef: 07 jan 2019, 16:31 Ik zit al een tijdje na te denken of ik een nieuwe naam wil en zo ja, welke het wordt. Mijn huidige naam (Jasmijn) vind ik erg mooi, maar ook erg vrouwelijk. Ik zou wel willen experimenteren met een andere naam, eentje die meer neutraal/mannelijk is, in de hoop dat ik dan iets minder last heb van dysforie en misschien wat minder 'ge-mevrouwd' word. Als ik hierover begin tegen mijn vriend en mijn beste vriendin, voel ik echter duidelijk een weerstand. Ze zijn bang mij kwijt te raken, wat ik ergens wel snap, maar ik wil juist meer mijzelf worden! Ik weet alleen nog niet precies wie dat is en ik ben ook bang voor de reactie van mijn ouders. Zij hebben mij tenslotte mijn huidige naam gegeven. Ik zat te denken een voornaam te kiezen die lijkt op mijn huidige naam en dan mijn omgeving hier langzaam aan te laten wennen. Maar ik kan niet echt een goede naam met een J vinden die ik bij mezelf vind passen. Het is algauw weer of vrouwelijk, of mannelijk, en ik wil het liefst een naam die wat neutraler is. Ik heb afgelopen weekend een lijstje aangelegd met namen die me wel aanspraken en nu heb ik toch een naam waar ik wel een ja-gevoel bij krijg! Niek. Maar hij is wel totaal anders dan mijn huidige naam en past ook niet zo bij de namen van mijn broers en zus (die allemaal met een J beginnen). Niek is ook wel duidelijk een jongensnaam, toch? Maar misschien moet ik het wat loslaten en mijn gevoel volgen hierin. Als deze naam goed voelt, past 'ie misschien wel bij me.
Nog even bovenop de adviezen die anderen al hebben gegeven.

Ik wil tegen je zeggen dat je je vooral niet druk moet maken om of het wel of niet past bij de namen van je broers en zus!
Het gaat erom dat de naam bij jij past, bij wie jij bent en dat jij je er prettig mee voelt ;-) Niet wat de rest ervan vindt (het klinkt heel erg alsof je anderen tevreden wil houden, met name je ouders). Uiteindelijk leert iedereen er wel mee leven, als jij er maar achter staat.
Succes met je zoektocht!

Eventueel kan je een serieus gesprek aangaan met ze van: goh ik vind dat jullie een hele mooi naam voor me hebben gekozen. Nu ben ik bezig met een naam zoeken die beter mijn identiteit past en dat vind ik nogal lastig, omdat ik bang ben dat jullie dan denken dat ik Jasmijn geen mooie naam vind. Maar dat is niet zo. Ik ben enkel op zoek naar een naam die mijn identiteit beter weergeeft.

Ze zullen dan vast en zeker heel blij zijn dat je dit zo eerlijk tegen ze zegt en ze erbij betrekt (het is maar een voorbeeld hoor, je hoeft er niks mee te doen). Het is tevens een goede manier om jouw angst voor hun reactie te toetsen.
Dankjewel voor je lieve reactie! Ik ben inderdaad wel erg bezig met wat anderen van mij vinden. Ik wil vooral niemens teleurstellen, zeker niet de mensen die dichtbij mij staan. Met mijn moeder heb ik het wel eens gehad over mijn gendertwijfels, met mijn vader niet echt (maar hij heeft wel wat gehoord van mijn moeder en zag ook wel dat ik me tegenwoordig meer androgyne kleed). Ik heb gisteravond een redelijk goed (openhartig) gesprek gehad met mijn ouders en heb de kwestie rondom mijn naam inderdaad ongeveer zo verwoord als jij adviseerde. Mijn ouders weigeren echter om mij nu al, in deze fase, een andere naam te geven. Als ik dit na verloop van tijd nog steeds wil en in het traject bij Stepwork zit (sta op de wachtlijst), dan willen ze er wel over denken. Ik heb het gevoel dat ik deze genderzoektocht ben aangegaan omdat ik niet gelukkig ben met mijzelf en vooral mijn lijf, maar mijn ouders en beste vrienden staan niet te juichen om een andere naam of een transitietraject en dat houdt me wel een beetje tegen. Ik snap hun bezwaren wel (die komen deels doordat ze niet heel bekend zijn met transgender en non-binair zijn en deels omdat ze mij al wat langer kennen) en ik ben blij dat we er goed over konden praten, maar ergens had ik natuurlijk op ietsje meer steun gehoopt. Ik heb gelukkig goed contact met mijn ouders. Misschien hebben zij ook wat emer tijd nodig om aan het idee te wennen.
Jas
Berichten: 95
Lid geworden op: 30 jul 2018, 23:48
Gender: Non-binair

Re: Hoe hebben jullie een nieuwe naam gekozen?

Bericht door Jas »

Jannet V schreef: 08 jan 2019, 11:09 Wat dacht je van Jazz, lijkt me redelijk neutraal. Cijfers uit 2014, 234 mannen/jongens en 209 vrouwen/meisjes met die naam. :D
Kan, maar ik heb een hekel aan jazzmuziek :P

Ik zou daarnaast denk ik liefst een meer Germaanse of Romaanse naam hebben dan een Engelse. De 'dzj' vind ik niet zo mooi klinken.
Jas
Berichten: 95
Lid geworden op: 30 jul 2018, 23:48
Gender: Non-binair

Re: Hoe hebben jullie een nieuwe naam gekozen?

Bericht door Jas »

Wel leuk dat jullie meedenken trouwens! Ga vooral door met suggesties :)
Marijn
Berichten: 764
Lid geworden op: 29 jun 2017, 13:23
Gender: Vrouw
Locatie: Twente

Re: Hoe hebben jullie een nieuwe naam gekozen?

Bericht door Marijn »

Jas schreef: 08 jan 2019, 11:22 Wel leuk dat jullie meedenken trouwens! Ga vooral door met suggesties :)
Pin je uiteindelijk ook niet teveel vast op die J. Ik heb mijn voorletter ook behouden, maar als je niets kan vinden wat goed voelt kan je ook gaan kijken naar een naam met een andere voorletter. Is wel wat meer gedoe met nieuwe pasjes enzo uiteindelijk. Maar je moet er de rest van je leven mee doen (als je je naam officieel laat aanpassen) en dan moet ie wel goed voelen.
"The reward for conformity is that everyone likes you but yourself." - Rita Mae Brown
AJpoekie
Berichten: 480
Lid geworden op: 25 mar 2018, 20:54
Gender: Trans FtM

Re: Hoe hebben jullie een nieuwe naam gekozen?

Bericht door AJpoekie »

Jas schreef: 07 jan 2019, 16:31 Dankjewel voor je lieve reactie! Ik ben inderdaad wel erg bezig met wat anderen van mij vinden. Ik wil vooral niemens teleurstellen, zeker niet de mensen die dichtbij mij staan. Met mijn moeder heb ik het wel eens gehad over mijn gendertwijfels, met mijn vader niet echt (maar hij heeft wel wat gehoord van mijn moeder en zag ook wel dat ik me tegenwoordig meer androgyne kleed). Ik heb gisteravond een redelijk goed (openhartig) gesprek gehad met mijn ouders en heb de kwestie rondom mijn naam inderdaad ongeveer zo verwoord als jij adviseerde. Mijn ouders weigeren echter om mij nu al, in deze fase, een andere naam te geven. Als ik dit na verloop van tijd nog steeds wil en in het traject bij Stepwork zit (sta op de wachtlijst), dan willen ze er wel over denken. Ik heb het gevoel dat ik deze genderzoektocht ben aangegaan omdat ik niet gelukkig ben met mijzelf en vooral mijn lijf, maar mijn ouders en beste vrienden staan niet te juichen om een andere naam of een transitietraject en dat houdt me wel een beetje tegen. Ik snap hun bezwaren wel (die komen deels doordat ze niet heel bekend zijn met transgender en non-binair zijn en deels omdat ze mij al wat langer kennen) en ik ben blij dat we er goed over konden praten, maar ergens had ik natuurlijk op ietsje meer steun gehoopt. Ik heb gelukkig goed contact met mijn ouders. Misschien hebben zij ook wat emer tijd nodig om aan het idee te wennen.
You're welcome!

Echt knap van je dat je meteen het gesprek bent aangegaan en dat het toch een redelijk goed gesprek was!
Das in ieder geval de eerste stap.

Ik ben in september het gesprek aangegaan met mijn ouders (nadat ik al een intake had gehad bij Stepwork) en zij weigeren tot op heden nog steeds om mij met Julian aan te spreken... Ik denk dat dit ook nog echt maanden (jaren???!!) kan duren.. Het doet mij pijn en ik voel me er kut door, maar uiteindelijk is het wat het is. Je kan alleen maar respecteren dat ze er nog niet klaar voor zijn om een andere naam te gebruiken.
Als jij die eenmaal hebt gekozen, dan kan je wellicht andere mensen in je omgeving vragen om die toch te gebruiken, zodat jij weet of het wel/niet goed voelt voor je. Wellicht moeten er 3 namen geoefend worden, nou ja, dan gaan ze maar hard hun best doen ;-)
Dan voel je je daar in ieder geval beter bij, als anderen het wel proberen. En dan kan je het misschien ook wat meer aan dat je gezin er nog niet klaar voor is. (Je moet ergens je steun vandaan halen, want het is gewoon mentaal zwaar allemaal).

Bij mij noemt iedereen me Julian, behalve mijn familie (dus mijn gezin en andere familie ook niet).
Toch voelt het wel als winst dat ik in die andere omgevingen (voetbal, school, werk, vrienden, etc.) wél helemaal mezelf kan zijn.

Maar ik lees ook dat je beste vrienden "niet staan te juichen om een transitietraject of andere naam".
Dat klinkt wel een beetje gek. In die zin van: zij hebben daar toch verder niks in te wensen/willen. Het gaat om jouw leven, om jouw geluk. Als zij jouw ware ik accepteren, dan horen ze je gewoon te supporten. Misschien is het lastig voor ze om je op een andere manier, maar als vrienden wil je toch dat iemand zich beter voelt en dan doe je dat toch 'gewoon'. Voor hun verandert er verder niks. Jij blijft in essentie dezelfde persoon.
Ze zouden beter kunnen reageren met "goh wat knap dat je dit aan ons hebt verteld, we willen je supporten bij je zoektocht naar je identiteit".

Misschien kan je ze een beetje opvoeden over wat genderdysforie is, bijv. door ze aan te raden dingen erover te lezen op internet en/of films/boeken te bekijken. Dan kunnen ze zich beter in jouw verplaatsen en zijn ze misschien meer bereid je te steunen. Uiteindelijk wil iedereen dat zijn kind (of vriend/vriendin) gelukkig is.

Hééy, ga die zoektocht aan.
Dat zij niet staan te juichen is niet jouw probleem. Jij mag er ook zijn, jij bent ook belangrijk. En het is goed om te ontdekken wie je bent. Daar zitten geen vaste uitkomsten of consequenties aan vast. Het is geheel vrijblijvend. Misschien dat ze daarom wat terughoudend, ze willen dat jij het zeker weet. Maar daardoor heb je geen ruimte om te experimenteren en te bekijken wat fijn voelt voor jou (misschien is dat ook iets om aan te kaarten, maar wellicht is het voor nu wel even genoeg met die gesprekken hahah).

Met namen zelf kan ik je echt niet helpen haha ;-)
-Julian-

I don't want to be anything
Other than what I've been trying to be lately
[..]
I'm tired of looking around rooms wondering what I gotta do
Or who I'm supposed to be
I don't want to be anything other than me
Goose
Berichten: 319
Lid geworden op: 31 dec 2017, 20:25
Gender: Genderqueer

Re: Hoe hebben jullie een nieuwe naam gekozen?

Bericht door Goose »


AJpoekie schreef:Eventueel kan je een serieus gesprek aangaan met ze van: goh ik vind dat jullie een hele mooi naam voor me hebben gekozen. Nu ben ik bezig met een naam zoeken die beter mijn identiteit past en dat vind ik nogal lastig, omdat ik bang ben dat jullie dan denken dat ik Jasmijn geen mooie naam vind. Maar dat is niet zo. Ik ben enkel op zoek naar een naam die mijn identiteit beter weergeeft.

Ze zullen dan vast en zeker heel blij zijn dat je dit zo eerlijk tegen ze zegt en ze erbij betrekt (het is maar een voorbeeld hoor, je hoeft er niks mee te doen). Het is tevens een goede manier om jouw angst voor hun reactie te toetsen.
Wat een mooie manier van vertellen lijkt me dit. Zelf heb ik het er nog niet met mijn ouders over gehad, hoewel ze natuurlijk ook wel door hebben dat ik tegenwoordig wel heel veel mannenkleding draag. Dit bovenstaande ga ik zeker in gedachten houden wanneer ik er eindelijk met mijn ouders over durf te praten.
Daan
Goose
Berichten: 319
Lid geworden op: 31 dec 2017, 20:25
Gender: Genderqueer

Re: Hoe hebben jullie een nieuwe naam gekozen?

Bericht door Goose »

Wel echt balen dat je familie en vrienden niet mee willen werken. Misschien zijn ze toch wel geschrokken en moeten ze er gewoon even aan wennen. En Julian, ook voor jou hoop ik dat je familie bijdraait.
Daan
AJpoekie
Berichten: 480
Lid geworden op: 25 mar 2018, 20:54
Gender: Trans FtM

Re: Hoe hebben jullie een nieuwe naam gekozen?

Bericht door AJpoekie »

Goose schreef: 10 jan 2019, 18:27 Wel echt balen dat je familie en vrienden niet mee willen werken. Misschien zijn ze toch wel geschrokken en moeten ze er gewoon even aan wennen. En Julian, ook voor jou hoop ik dat je familie bijdraait.
Thanks Goose! Ik waardeer je support :-)
Fijn dat je ook wat hebt aan de tekst die ik heb geformuleerd.
Als Toegepast Psycholoog (school psychologie in spe) weet ik wel hoe je dat soort dingen moet brengen, maar het bij je eigen familie toepassen is altijd een ander verhaal, omdat je zo vast zit in de communicatiepatronen. En trouwens, ik heb ook niet de behoefte om de psycholoog uit te hangen tegenover hun. Heb het al druk genoeg met mezelf :P

Ik kan mijn familie in ieder geval binnenkort voor een voldongen feit gaan stellen, want het zal niet heel lang meer gaan duren voordat ik mijn naam en geslacht officieel kan wijzigen. (Ze gaan nu een verklaring opstellen voor me en ik moet nog even met mijn therapeut bespreken wat ik dan allemaal moet doen en regelen en dan kan ik bekijken wanneer ik dit ga veranderen). Ik wist niet dat je dit al mocht wijzigen, voordat je aan de hormonen was. Ik vroeg gewoon in mijn gesprek "wanneer mag ik mijn naam wijzigen?" Zei mijn therapeut "wil je dat?". Zei ik "ja natuurlijk". "oké, we gaan het regelen, ik mail je even wat dingen die ik van je nodig heb". OOOOOH YEAHHHHHHHHHH :-) :dance:

Maar goed, als ik dat dan in februari heb geregeld, dan kan ik ook echt tegen mijn familie zeggen van: "joh, die naam, die bestaat nu echt niet meer, zelfs op mijn rijbewijs staat Julian". En zelf als dat nog niet gaat werken, dan uiteindelijk als ik eenmaal aan de hormonen ben, dan verander ik zo, dat het zelfs voor hun raar wordt om me Anouk te blijven noemen. (Althans, daar ga ik van uit). En anders maar een keer stevig het gesprek aangaan, want tot nu toe is het een no go onderwerp, of het loopt uit tot heftige emotie en geruzie. Dus sterk blijven, alles verduren en mijn geduld bewaren is tot nu toe maar mijn motto bij hun. Totdat we het een keer als volwassenen mensen kunnen bespreken.
-Julian-

I don't want to be anything
Other than what I've been trying to be lately
[..]
I'm tired of looking around rooms wondering what I gotta do
Or who I'm supposed to be
I don't want to be anything other than me
Plaats reactie