Emotioneel heftig weekend gehad.

[Sanne_S]

Hallo Iedereen,

Ik heb een emotioneel heftig weekend achter de rug.
Zaterdag zat ik echt weer in de put en in de knoop met mijn gevoelens.
Het is daarom dat ik aan mijn vrouw heb verteld over mijn gevoelens, dat ik de indruk heb in het verkeerde lichaam geboren te zijn.
Hiermee kwam ik echt in een achtbaan van emoties terecht.
Ik heb dan opnieuw naar mezelf gekeken en erover gepraat met haar.
Zondag ben ik tot de conclusie gekomen, ondanks dat ik erg zeker was van mijn zaak, dat ik waarschijnlijk mijn gevoelens niet juist heb ingeschat.
Zeker omdat ik voordat ik de ingeving had, zelf geen transgender gevoelens heb gehad tot dan.

Deze ochtend pleeg ik een telefoontje met de huisarts om er telefonisch nogmaals erover te hebben en een verwijskaart aan te vragen voor een psycholoog.
Wellicht weet hij te ontrafelen wat er speelt.
Ik hou jullie op de hoogte.

[Minh]

Sterkte Sanne!
Ik hoop dat een psycholoog help, zelf heb ik daar veel prettige ervaringen mee.

[Sanne_S]

Hoi Minh,

Dank je voor de steun.
De kaart is zojuist geregeld.

[Paul]

Heel veel sterkte Sanne.
Ik heb zelf goede ervaringen met Alwin Man als psycholoog, maar dan moet je wel naar Assen reizen.

[Sanne_S]

Hallo Paul,

Dank je voor je steun.
We hebben weer een pas teruggezet en ik doe het heel langzaam nu.

Dank je voor de tip.
Ja, Assen is wel erg ver weg voor een afspraak. Ik woon in de regio Midden-Brabant.

De verwijskaart is inmiddels binnen en die dient dan weer bij de GGZ ingeleverd te worden, waarop zij mij bellen voor een afspraak.

Kus.

[Jorine]

Hoi Sanne!

Beetje late reactie, sorry. Heel herkenbaar wat je vertelt. Die rollercoaster is mij helaas maar al td bekend, nu nog steeds. De baan is onvoorspelbaar, heftig en schijnbaar oneindig. Bij mijn eerste verkapte coming out, toen ik 40 was, voelde ik me zo schuldig dat ik direct terug gekrabbeld ben om er na veel downs er pas 1,5 jaar geleden weer uit te komen.
Kortom je kan jezelf niet blijven verstoppen en voor de gek houden, het komt als een boemerang terug en sloopt je geleidelijk aan, zowel mentaal als fysiek.
Tja met een relatie, een partner en evt. Kinderen waar je liefde en zorg voor hebt dn draagt, is het zo complex. Je wil er voor een ieder zijn en niemand kwetsen, maar daarnaast schreeuwt diegene wie je in werkelijkheid bent en/of wil zijn ook om aandacht, maar blijft veelal verborgen. Dat vreet aan je en heeft onmiskenbaar zijn weerslag, zich voornamelijk uittend in depressieve gevoelens, prikkelbaarheid etc. Valt ook absoluut niet mee om de schijn op te houden en als t ware met een masker op te lopen.
Weet ook niet wat hierin de beste methode is, in kleine stapjes verder gaan is wellicht erg belangrijk met oog op mogelijke acceptatie van partner en gezin en daarmee hopelijk (indien wederzijds gewild en haalbaar) behoud van relatie en gezin.
Een uitkomst kan ook zijn dat je niet verder samen blijkt te kunnen en hangt ook sterk af van wederzijds acceptatievermogen, respecteren van grenzen en meer. Voor mezelf moet ik erkennen, dat (zo ik het zie en beleef ) het voor mn partner en kinderen een zeer grote , emotionele en negatieve impact heeft gehad. Niets is en wordt meer hetzelfde en dat geeft dan weer vervelende en negatieve gevoelens m.b.t. mezelf.
Als ik destijds dit allemaal had geweten had ik de stap naar een coming out nooit durven nemen desondanks heb ik geen spijt en sta ik nog achter mijn beslissing.
Realiseer me terdege dat ik niet alles kan hebben en probeer samen op zoek te gaan naar een nieuw en ander evenwicht in onze relatie en dat op zich blijkt al erg moeilijk, maar in mjjn ogen wel de aangewezen weg.


Wens jou veel moed, sterkte en wijsheid toe Sanne!

Groetjes, Jorine

[Daphne]

Hey Sanne,

Het lijkt me een zeer goede beslissing van je om te gaan praten met een psycholoog. Deze mensen kunnen je hiermee zeker en vast helpen. Mijn situatie zelf is wel wat anders maar kan me toch wel inbeelden hoe je je voelt tijdens die momenten van onzekerheid. Je gedachten verspringen continu en je weet niet meer waar je staat. Hopelijk krijg je snel duidelijkheid

[Sanne_S]

Hoi Jorine,

Dank je voor je warme woorden.
Het is inderdaad heel ingewikkeld. Ik hoop voor een oplossing waar we allemaal blij mee zijn.
In zo'n geval zal ik nooit een 24/7 woman kunnen zijn en hopelijk ga ik tevreden zijn met part time woman.

En mocht ze niet mee kunnen groeien en ze mij de keus laat, weet ik niet wat ik zal doen. Het zal naar beide kanten pijn doen en zal het blijven in de man rol uiteindelijk toch tot een breuk kunnen leiden. het is nu soms al moeilijk om het op te houden.
Ik wil me nu al vrouwelijk bewegen.

Hopelijk vind jij ook de weg die jou en wellicht iedereen gelukkig maakt.

[Sanne_S]

Hoi Daphne,

Het zal in de eerste instantie een "gewone" psycholoog zijn, om uit te pluizen of er iets anders is dat me dwars zit.

Mijn vrouw zit op het moment in ontkenning, omdat ik niet van kleins af aan wist dat ik vrouw ben.
Zij weet niet dat het ook anders kan zijn, dat weet ik inmiddels wel en daarom twijfel ik niet meer. Ik voel het gewoon.
Hopelijk zal hij snel andere zaken uitsluiten en doorverwijzen naar een gender psycholoog.
Die zal echt duidelijkheid kunnen brengen.

[Jorine]

Hoi Daphne,

Het zal in de eerste instantie een "gewone" psycholoog zijn, om uit te pluizen of er iets anders is dat me dwars zit.

Mijn vrouw zit op het moment in ontkenning, omdat ik niet van kleins af aan wist dat ik vrouw ben.
Zij weet niet dat het ook anders kan zijn, dat weet ik inmiddels wel en daarom twijfel ik niet meer. Ik voel het gewoon.
Hopelijk zal hij snel andere zaken uitsluiten en doorverwijzen naar een gender psycholoog.
Die zal echt duidelijkheid kunnen brengen.

Hoi Sanne !

Dank voor je lieve reactie. Zag dat stukje van ontkenning van je vrouw, ook ik ben daarmee gefronteerd en dan ga je twijfelen en worstelen. Bij mij was het gewoonweg vele stukjes, welke (helaas veel te laat!) Welke uiteindelijk een geheel vormden.
Heb persoonlijk veel moeite met dat hokjes gedoe, wat je overigens en ook jammerlijk in de diagnostisering nogal eens tegen komt. Denk en ben eigenlijk ervan overtuigd dat de werkelijkheid heel wat complexer is en er in het algemeen (denk ook aan de psychiatrie) met diagnosestelling regelmatig onrecht wordt aangedaan bij mensen.
Blijf vooral dicht bij jezelf, hoe jij het voelt en ervaart.