Keuze stress/ellende

[Josh]

Voor mij klinkt het nog steeds als dat je aan het lijntje wordt gehouden en speelt jouw vrouw mooi weer zodat ze het voor haar en de kinderen goed op orde kan krijgen en zodra ze haar kans schoon ziet laat ze je met niks achter.

Al zou het "paniek" of chantage geweest zijn om te zeggen dat je haar of de kinderen nooit meer ziet dan zou ik het nog steeds niet vertrouwen als ze nu ineens weer 180 graden gedraaid lijkt te zijn.

Blijf alert en laat je niet in de maling nemen.

Als ze serieus is met het een kans geven dan zou ze stappen ondernemen zoals therapie of samen in therapie of aangeven in hoeverre ze mee wilt gaan met jouw transitie op dit moment. In ieder geval iets anders dan "we zien wel"

[Hal]

Ik vind het dapper dat je in gesprek gebleven bent. Zorg goed voor jezelf!

[Laura2021]

Allereerst succes gewenst voor het gesprek bij Genderhealthcare.
Dreigen met het ontnemen van je kinderen is wel een hele heftige reactie van je partner.
De vraag rijst bij mij, wil je een partner hebben die haar zin niet krijgt en met dit soort dreigementen 'haar wil' probeer op te leggen?
En wat doet ze een volgende keer als ze haar zin niet krijgt...? Vaak zijn dit patronen. Voor de toekomst denk ik wel dat je dat wel in je achterhoofd moet houden.

Dat gezegd hebbende, waarom is zij specefiek op jou als persoon gevallen? Verdwijnen deze punten als je verder in transitie gaat?
Hoe belangrijk is jou eigen geluk voor jou en wat brengt HRT in je leven wat nu ontbreekt. Verrijkt het je leven denk je?
Toon begrip voor haar en haar standpunten maar maak duidelijk dat voor jou worden wie je eigenlijk al was is voor vele toch belangrijker, authentieker en doorslaggevender.

Succes.

[Nikkie]

Hoi Elisabeth,

Echt een verschrikkelijke situatie waar je nu in zit. Een situatie die ik maar al te goed ken. Hoe ik jou verhaal lees voelt jouw vrouw zich gekwetst of verraden door jouw 'keuze'. En heeft ze het gevoel dat haar wereld in elkaar stort. Uit angst zal ze dan proberen je te overtuigen het niet te gaan doen. Onder het mom woorden zijn nog geen daden zou ik als ik jou was nog niet in paniek schieten. Het is goed dat jullie nog met elkaar blijven praten en dat je haar kunt laten zien dat je niet je verstand verloren bent (want zo wordt dat over het algemeen gezien) en dat je nog steeds dezelfde persoon bent.

Ik kan hier een heel verhaal aan wijden maar uiteindelijk is het grootste belang dat je kinderen hier niet de dupe van worden. Je kinderen hebben recht op ouders die er voor 100% kunnen zijn voor hen. Dat betekend dat beide ouders moeten kunnen zijn wie ze zijn en daar moet je vrouw zich ook bewust van worden. Hoe dit uiteindelijk zal uitpakken voor jullie onderlinge relatie is iets wat je met elkaar moet afstemmen als twee verstandige volwassenen. Ik raad je aan een relatietherapeut te benaderen want er is behoefte aan iemand met een neutrale blik die met een andere invalshoek hiernaar kijkt. In de tussentijd gaat het leven natuurlijk door en hebben jullie een gezin te onderhouden. Ik kan niet vaak genoeg stressen hoe in mijn ogen het belang van je kinderen vooraan staat. Er zullen dus gewoon keuzes gemaakt moeten worden en dingen moeten worden geregeld in het belang van je gezin.

Hou je prioriteiten in zicht, laat je niet gek maken, ga alvast verkennen hoe je de toekomst kan inrichten voor jezelf, onderzoek je rechten bij een eventuele scheiding, laat je kinderen weten dat je er voor ze bent, zoek onafhankelijk relatie advies en blijf met elkaar praten.

sterkte! en ik hoop dat jullie er op een goede manier met elkaar kunnen uitkomen.

groetjes, Nikkie

[ElisabethT]

Dank allemaal,

Net gesprek gehad, was weer heel emotioneel. Ik krijg binnenkort intake/orientatie gesprek met endocrinoloog, maar voor mijn vrouw is dat veel te snel. Nu ziet zij het allemaal niet meer zitten. We houden te weinig rekening met haar.
En dat begrijp ik ook wel, voor mij kan het niet te snel gaan, we hebben speciaal voor haar een uitzondering genaakt dat ze bij echt alle gesprekken aanwezig kunnen zijn. Zij vindt 1 gesprek per maand meer dan voldoende, ik vind het veel te weinig….

Ik vind wel dat genderhealthcare te snel door de bocht gaat. Ze gaan vooral af op alle psychologen en psychiatrie verslagen van mijn vorige behandelaren. En gaan zelf niet de diepte in…. Dat mis ik wel zelf nu. Ik zou als io genderhealthcare was zelf meer controleren voordat er met transitie gestart kan worden. Ga dat wel vragen het volgende gesprek.

Ik weet niet of ons huwelijk deze week of maand overleefd….

[Eva]

@ElisabethT: Bel me, nu tot 23u00 of morgen, 2e helft van de middag: 085 2012 123

[Marije]

Sterkte.

Bedenk wel dat hrt veel tijd nodig heeft. Je bent echt niet na 1 pil of pleister een totaal ander persoon. Tijdens de hrt periode kun je samen wennen aan de veranderingen.

[ElisabethT]

Gaat allemaal snel. Ben gisterenavond al gebeld voor een afspraak met de endocrinoloog, of ik vandaag of morgen al kon. Dat was toch echt iets te kortdag. Mijn vrouw was nog niet bekomen van het gesprek dat we met een endocrinoloog konden gaan praten….
Dus nu maar naar januari verzet…

[Maartje-nb]

Hi!

Wat een moeilijke periode gaan jullie door.
Veel ideeen, tips zijn je al gegeven.
Aangezien ikzelf relatietherapeut ben, kan ik wellicht nog wat toevoegen.
Als het gaat om transitie en de bijbehorende keuzes die daar bij horen, dan is er altijd sprake van twee lijnen, die in eerste instantie altijd parallel lopen aan elkaar, waarin de gene die in transitie wil gaan, of daar plannen toe heeft, veel sneller die lijn bewandeld dan de partner.
Vaak be. Je al jaren in je hoofd bezig met je transitie, terwijl je partner hierin een heel ander tempo heeft.
Dat vraagt van jou regelmatig geduld, en even terug schakelen om op het level van je partner te komen.
Dus neem elkaar mee in dit verschil in tempo. En dat er een tempo verschil zal blijven is logisch, maar probeer elkaar hierin bij te houden.
Wat belangrijk is, is dat jullie gaan kijken als eerste naar jullie commitment. Wat is het (emotionele) lijntje dat jullie nog vasthoudt? Houden jullie nog van elkaar? Is er een gezamenlijke basis waarvan uit jullie vertrekken?
Dan is het verder belangrijk dat jullie in gesprekken een duidelijke afspraak maken met elkaar: welke kant het ook op gaat , geen gedreig meer met kinderen weg halen, jezelf of de ander in welke vorm dan ook geweld aan doen. Iedere dreiging op dat gebied, maakt de relatie per definitie alleen maar onveilig. Als 1 van jullie toch zo’n dreigement uit. Vertel dan dat je het gesprek wilt stoppen en er later op terug wilt komen.
Echt hele heldere afspraken hieromtrent maken is heel belangrijk, anders houd je elkaar in een bizarre nachts-greep dat voor geen van jullie twee gezond is.
Verder is er sprake van rouw.
Bij jou en bij je vrouw. Onafhankelijk van elkaar winnen jullie iets, maar verliezen jullie ook iets.
En het is interessant om het daar over te hebben.
Die woorden , die betekenissen moeten boven tafel komen.
Rouw gaat gepaard met een “slinger -beweging” dus het ene moment kan je partner heel welwillend zijn wat ontzettend hoopvol voor jou kan zijn. En het andere moment weer in de paniek schieten. Zelfde geldt voor jou: het ene moment lijkt hrt de hemel, en aan de andere kant komt daar de enorme twijfel.
Belangrijk is, dat je naar je vrouw en naar jezelf heel eerlijk bent. En vooral duidelijk bent in het delen van je gevoelens. Geen er om heen gedraai of pleasen etc…
Want dat maakt gesprekken met elkaar alleen maar vaag.
Mocht je wel jezelf terug trekken, dingen niet durven zeggen, je schamen etc…wat vaak zo is in zo’n dynamiek, vertel dan waarom je je schaamt … wat de reactie met je doet.
Dus ga het vee meer hebben over het proces, wat de dingen met je doen, dan per de over de inhoud.
Partner gesprekken lijken me heel belangrijk om die te zoeken.
Mocht je een goede therapeut willen vinden? Kijk dan op eft.nl en zoek dan naar een therapeut die zich gespeculeerd heeft in de LGBTQIA, en die zijn er.
Ik heb helaas een grote wachtlijst, anders had je mijn gegevens door gestuurd.
Ps. Wat ook nog een belangrijke in dit verhaal is, cultuur. Uit wat voor cultuur komen jullie en welke betekenis heeft dat voor jou en je vrouw in het geheel.
Sterkte.

[ElisabethT]

Dank Maartje,

We zijn beiden van chinese indonesische afkomst. Wat inderdaad ook een belangrijke rol speelt.