Heb veel gewerkt met stellen uit wisselende culturen. Wat anderen uit de Chinese cultuur mij hebben vertelt, is dat je gewoon niet over bepaalde zaken praat. Dat doe je gewoon niet. Klopt dat? Schaamte en de goede naam van de familie speelt vaak ook een rol hierin.
Wat kan helpen is als eerste te praten over waar je blij mee bent, je dankbaar voor bent, wat je waardeert in de ander. Niet uit pleasen maar uit een oprechte intentie.
En dat je elkaar nodig hebt, je het. Het alleen kunt doen, omdat jullie hier samen in staan. Mede door het feit dat jullie in elk geval ouder zijn. Dus hoe kunnen jullie beide mede verantwoordelijk zijn voor de veiligheid en de openheid binnen jullie relatie? Dat kan bijvoorbeeld zijn door op bepaalde tijden over gender-kwesties te kunnen praten, of door te vragen wat de verlangens (niet eisen) van je vrouw zijn? En wat de angsten zijn van haar? Je eigen verlangens en aangespen kun je ook hierin delen.
Wat moeilijk maakt, is dat vaak schaamte hier als een deksel bovenop ligt.
In dit geval (als je de situatie veilig genoeg vindt) kan het helpen om je gevoelens te delen door ze in te leiden, vb door te zeggen: “wat ik je nu ga vertellen vond ik best moe ijk te verwoorden, maar ik vind het belangrijk dat ik met je deel, wat ik nodig heb is dat je even naar me luistert” je leid het in, je vrouw weet waar je emotioneel zit en ne vertelt je verlangens en angsten. Dit soort zinnen kan je helpen om over je schaamte heen te gaan, stap voor stap. Sterkte.
