laatste post

[Andastre]

Zoals de titel het al aangeeft is dit mijn laatste post hier.

Ik ben hier een beetje uitgekeken 90% van de mensen hier zijn vooral met zichzelf bezig of lopen te klagen.

Ik ben zelf iemand van de oude stempel in de 90er jaren het alles ondergaan en wat ik aan geklaag hoor wordt
ik beetje moe van.
Ja de wachtijden zijn lang dat erken ik op zeker vele malen langer dan dat wij in de 90er jaren hadden, maar als
je ziet hoeveel beter iedereen het nu heeft en dan toch nog het geklaag tja sorry.
Jullie kunnen je geslacht al na 6 maanden laten wijzigen wij konden dat pas na onze SRS 3-4 jaar later dus
die tussenpoze om op vakantie te gaan was altijd geklooi en ongemakkelijk maar je had het ervoor over.
Zelfs ten tijde van de toendertijd gehete real life test kon men met het hele process stoppen en daar zat je dan
alles en iedereen ingelicht en gestrand.

Mijn generatie heeft zichzelf in de 90er jaren en eerder moeten bewijzen en moeten vechten voor HRT en SRS,
terwijl alles nu zoveel makkelijker gaat en bijna op een presenteerblaadje wordt aangereikt en dan
nog het geklaag dat is mij beetje teveel, daarom post ik hier ook al maanden niet meer omdat ik het beu
was en dit is dus de laatste post.

Ga jullie allen goed.

[Irene_de_Vreede]

Ik kan het me wel een beetje voorstellen. Het gaat je goed. Mocht je ooit behoefte aan geklaag hebben, mag je natuurlijk altijd even langskomen

[Laura2021]

Ik kan niet anders zeggen, je posting hierboven vind ik, Andastre, mocht je hem ooit lezen, teleurstellend en dient in mijn ogen enige zelfreflectie van jou kant gezien je eigen postings, ik wens je derhalve veel succes in de toekomst en dat je mag zijn wie je al was.

[Emma]

Weet je wat het is, zo'n hele transitie is gewoon een vreselijk egoïstisch iets. Dat is door alle tijden heen hetzelfde. En de tijden zijn inderdaad veranderd. Je hoeft niet meer langs de rechtbank om juridisch te worden wie je bent, je hoeft niet onvruchtbaar meer te zijn, je hoeft niet meer te scheiden zoals ooit, of in een ver land als vrouw met een M in je paspoort langs de paspoortcontrole en detectiepoortjes. Wat zeg ik, eerder werd je met een beetje pech nog met een proces verbaal op zak en in een drenkelingenpak thuisgebracht als je op straat ontdekt werd met de kleren aan van een ander geslacht dan wat er op je geboorteakte stond.
Elke generatie heeft weer eigen drempels en obstakels. De een had geen wachtlijsten en kreeg een borstvergroting cadeau. Een ander hoeft niet meer aan de slopende cyproteronacetaat maar heeft te maken met gekmakende wachtlijsten.
Ik blijf hopen dat degenen na mij het makkelijker krijgen dan ik het had. Een transitie zonder dat je een klinisch psycholoog moet overtuigen van iets dat zo'n psycholoog nooit kan weten want ja, je zou toch ooit eens spijt kunnen krijgen. Een transitie zonder wachtlijsten, zonder rechters of deskundigenverklaringen.
Ik heb niet de behoefte me "beter" te voelen dan een ander omdat ik obstakels in mijn transitie had die er tegenwoordig niet meer zijn. Pijn en trauma's zijn niet kwantificeerbaar.

[San(ne)]

Hm. Soms moeten anderen je een spiegel voorhouden. Ik raad je dan toch aan je eigen topic over “herstart hormonen” eens terug te lezen.

Lijkt er dan toch op dat jij, net zo goed als veel andere mensen hier, af en toe de frustraties van het wachten en bureaucratie van je wil afschrijven.

En dat is helemaal oké!

[Marije]

Ik ben heel dankbaar dat ik mijn transitie mag doen in "deze tijd".

Als ik verhalen van anderen hoor en lees van "toen" maakt dat op mij enorm veel indruk... het meeste nog de mensen die naar Thailand gingen (gaan?) en daar drie weken moe(s)ten blijven tijdens hun herstel. En dan mocht ik "gewoon" naar Velsen en ik was binnen twee dagen terug bij mijn gezinnetje.

[MichelleB]

"Jij mag geen last hebben van je gebroken voet, want ik heb twee gebroken benen"