Artikel gender twijfels onder jongeren

[Laura2021]

Hou rekening mee dat het artikel je misschien kan triggeren.

Een paar dagen geleden in de media :
https://nieuws.umcg.nl/w/twijfels-jonge ... ijnen-vaak

Wat zijn jullie gedachten als het artikel leest?

Persoonlijk vind ik het onderzoek te kort geschoten en heb zo mijn gedachten over de vraagstelling en conclusies...

[Marije]

De mentor van mijn oudste zoon belde mij een jaar of 4 geleden dat hij had tezegd liever een meisje te willen zijn. Ze vroeg of we daarvoor openstonden en of we daar iets mee wilden doen.

Dat was nog voor mijn eigen transitie maar we hebben dit destijds wel serieus opgepakt. Uiteindelijk bleek dat hij het toch prima vond om een jongetje te zijn.

Ik denk dat het inderdaad vrij veel voorkomt tegenwoordig en als ouders moet je zelf een beetje inschatten hoe serieus het is. In ieder geval niet allemaal tegelijk naar een genderpsycholoog rennen want dan krijgen we nog langere wachtlijsten.

[Dawn]

Ik denk dat het goed is dat er geprobeerd wordt enig inzicht te krijgen in hoeverre genderdysforie gevoelens blijvend zijn, en wat daarvoor indicaties kunnen zijn. Je kan vinden dat het onderzoek op een jongere leeftijd had moeten beginnen.

Over de aanmeldingen van jonge kinderen bij de VU kan je met wat zoeken zoeken vinden dat waarschijnlijk uiteindelijk minder dan de helft van de aanmeldingen uiteindelijk door ging met behandelingen. (Boek Alex Bakker over 50 jaar transgenderzorg bij de VU)

Wat uit beide naar voren komt is dat genderdysforie gevoelens ook tijdelijk kunnen zijn en later weer verdwijnen net zoals er ook een deel mensen is waarbij die gevoelens blijvend zijn.

[Laura2021]

Het is mooi en goed om te horen dat de onderzoekers de genderontwikkeling en de twijfels die kinderen en jongeren hebben juist bespreekbaar te maken. Dat op zichzelf is een stap voorwaarts.

Echter in mijn ogen is de binaire vraagstelling al jaren achterhaald, en dat kan voor sommige kinderen misschien wel problematisch zijn, omdat ze moeten kiezen tussen 2.

En voelen kinderen zich veilig genoeg om überhaupt open en eerlijk te zijn?
Gezin, financiën, geloofsachtergrond, scholen, culturele en maatschappelijke achtergrond spelen wel degelijk een rol in de ontwikkeling en ervaring van kinderen en jong volwassenen.
Ik voelde mij in ieder geval niet veilig, dus ik denk dat als mij de vraag gesteld zou zijn, dat mijn antwoord Nee zou zijn, ik wil niet van het andere geslacht zijn...ik voel mij jongen. Niet wetende dat ik 39 jaar later alsnog mijn onderdrukte gevoelens als transvrouw naar buiten kwamen.
Dus het onderzoek stoppen bij 25 jaar is niet echt volledig denk ik al snap ik dat de doelgroep hier leidend was.

Rondom psychische klachten en een negatiever zelfbeeld. De vraag is: wat is de kip en wat is het ei? En spelen er inderdaad andere dingen zoals de onderzoekers ook aangeven?
Daar is inderdaad goede zorg (en begeleiding) voor nodig, misschien ook juist voor de ouders zou ik zeggen. het bespreekbaar maken op scholen is ook een onderdeel.

Maar er worden wel degelijk kleine positieve stappen gezet , ook met dit onderzoek.

[DominiqueB]

Het is mooi en goed om te horen dat de onderzoekers de genderontwikkeling en de twijfels die kinderen en jongeren hebben juist bespreekbaar te maken. Dat op zichzelf is een stap voorwaarts.

Echter in mijn ogen is de binaire vraagstelling al jaren achterhaald, en dat kan voor sommige kinderen misschien wel problematisch zijn, omdat ze moeten kiezen tussen 2.

En voelen kinderen zich veilig genoeg om überhaupt open en eerlijk te zijn?
Gezin, financiën, geloofsachtergrond, scholen, culturele en maatschappelijke achtergrond spelen wel degelijk een rol in de ontwikkeling en ervaring van kinderen en jong volwassenen.
Ik voelde mij in ieder geval niet veilig, dus ik denk dat als mij de vraag gesteld zou zijn, dat mijn antwoord Nee zou zijn, ik wil niet van het andere geslacht zijn...ik voel mij jongen. Niet wetende dat ik 39 jaar later alsnog mijn onderdrukte gevoelens als transvrouw naar buiten kwamen.
Dus het onderzoek stoppen bij 25 jaar is niet echt volledig denk ik al snap ik dat de doelgroep hier leidend was.

Rondom psychische klachten en een negatiever zelfbeeld. De vraag is: wat is de kip en wat is het ei? En spelen er inderdaad andere dingen zoals de onderzoekers ook aangeven?
Daar is inderdaad goede zorg (en begeleiding) voor nodig, misschien ook juist voor de ouders zou ik zeggen. het bespreekbaar maken op scholen is ook een onderdeel.

Maar er worden wel degelijk kleine positieve stappen gezet , ook met dit onderzoek.

Is bij mij ongeveer het zelfde, maar de tijd was toen ook heel anders.

[Dawn]

Het onderzoek is gestart voordat er meer keuze’s waren of non-binair naar voren kwam. Als je halverwege de vraagstelling verandert kan je de cijfers niet meer vergelijken. Dat er nu meer mogenlijkheden zijn wordt in het onderzoek ook benoemd en dat dit tot andere en meer verfijnde antwoorden kan zorgen ook.
“ the item “I wish to be of the opposite sex” is worded in a binary manner, thereby excluding any responses reflecting a non-binary gender identity. In addition, this single item, with only three response options, may not fully capture the broader concept of gender non-contentedness”

[Jeste]

Op de radio ging het er ook over:
https://www.nporadio1.nl/fragmenten/nie ... e-leeftijd

[Laura2021]

Dankjewel Jeste voor het delen.

[Dawn]

Er worden grofweg 3 hoofdgroepen onderschreven in dit onderzoek:
1: Most individuals followed a stable trajectory without any gender non-contentedness during adolescence and early adulthood (78% of individuals. A few individuals who answered “sometimes” at the sixth assessment wave only, were also included in the group with a stable trajectory without gender non-contentedness.
2: The second largest group that was identified (19%) had a decreasing trajectory of gender non-contentedness. At the sixth assessment wave (around age 25), none of these individuals reported experiencing gender non-contentedness anymore
3: A third group was found that had an increasing gender non-contentedness trajectory (2%). The majority of these individuals started reporting gender non-contentedness during adolescence with almost all of them reporting to sometimes or often experience gender non-contentedness around age 25

@Laura de redenen (en er kunnen er nog meer zijn) die jij noemde om pas later te zeggen wat er aan de hand is zijn mogelijk ondervangen in de tweede zin bij 1.

[Laura2021]

Belangrijk is dat ze doorgaan met volgen wat ik begrepen heb van de radio-uitzending en dat er meerdere studies lopen.