Ik vind het heel erg jammer, dat in deze Wereld het spreekwoordelijke wiel zo vaak opnieuw moet worden uitgevonden. Dit geldt helaas ook voor forums als deze. Wat in dit draadje uitvoerig werd besproken is al eerder uitgebreid aan de orde geweest. Als je zoekt op : “GBA”, dan vind je 332 resultaten en als je zoekt op : “geslachtsaanduiding”, dan vind je 26 verwijzingen
Maar ook in onze administratieve bedrijfswereld moet het wiel helaas nog steeds dikwijls opnieuw worden uitgevonden. Ver voor de laatste eeuwwisseling moesten onze banken al hun klantenbestanden gaan oplijnen aan de GBA. Iedere klant moest daarin één op één kunnen worden teruggevonden. Maar wat houdt zo’n juridische wetverordening nu eigenlijk precies in ? Men probeert het natuurlijk zoveel mogelijk te verhullen, maar in principe worden wij in onze samenleving nu volledig geïdentificeerd door ons BSN. Beleefdheidshalve worden wij nog aangesproken met onze naam en i.v.m. fraudebestrijding blijkt daarnaast voorts ook een geboortedatum nog een nuttig extra gegeven te zijn. Maar ons meest gebruikte officiële identificatie document : “het rijbewijs”, vermeldt totaal geen geslachtsregistratie “M” of “V”. Die is dus blijkbaar absoluut niet relevant voor onze eenduidige persoonlijke identificatie. Op het in maart 1982 afgegeven paspoort van mijn overleden tante is ook geen enkele indicatie te vinden, of zij een “M” of een “V” zou zijn. Die M/V indicatie op onze paspoorten is er na 1982 op aandringen van de EU in Brussel pas in opgenomen. Nu is de overheid in Groot Brittannië weer serieus bezig, om die indicatie uit hun paspoorten te verwijderen !
Toporganen binnen diverse bankinstellingen gingen destijds vervolgens richtlijnen formuleren, die op de werkvloer gebruikt dienden te worden om aan die nieuwe wetsvoorschriften te voldoen. Maar op die verschillende werkvloeren moesten gewone baliemedewerkers vervolgens ineens maar zelf gaan beslissen hoe deze nieuwe bedrijfsregels nu moesten worden geïnterpreteerd, met name ook in de toch wel zeldzame situaties, dat een man ineens als vrouw wilde worden aangesproken of omgekeerd. Dat heeft in aanvang ook bij die banken tot veel verwarring en onaangename situaties voor hun klanten geleid. Maar toen ik in 1998 mijn voornaam officieel veranderde in Sabrina, was die verwarring blijkbaar al redelijk opgelost, want zowel bij de ABN-AMRO als bij de ING werd ik na mij voornaamswijziging gelijk ook vanuit hun geautomatiseerde systemen flitsend aangesproken als Mevrouw.
Voor de pasfoto op mijn rijbewijs en paspoort geldt als meest primaire eis, dat die moet weergeven hoe de betrokken persoon er in het gewone dagelijkse leven normaal uitziet. En daaraan voldoe ik als brave Nederlandse staatsburgeres natuurlijk volledig. Natuurlijk had en heb ik nog steeds het enorme voordeel, dat ik er ook zonder HRT voldoende passabel als vrouw uitzie. En dus kon ik mij met mijn nieuwe rijbewijs heel gewoon overal inschrijven en kwam gelukkig helemaal nooit een baliemedewerker op het uiterst onzalige idee om mij te vragen, of ik als meneer of als mevrouw zou moeten worden geregistreerd. Behalve bij de Belastingdienst en het ABP lukte mij dat toen echt overal. Ook van de CZ kreeg ik toen volautomatisch een zorgpasje met mijn nieuwe voorletter en een geslachtsletter : “V” en alle post op naam van mevrouw.
Per 1 januari 2006 kreeg toen echter ook de hele zorgsector de wettelijke plicht om er voor te zorgen, dat hun patiënten en/of klanten één op één moesten gaan corresponderen met hun vermelding in de GBA van hun gemeente. En toen begon dus het uitvinden van het wiel doodgewoon weer helemaal van voren af aan. Per die datum kreeg ik van de OHRA ineens zonder enig excuus dus een polis op naam van ene “de Heer Sabrina …..” ! Absoluut furieus ben ik toen in de hoogste bomen geklommen. Tientallen e-mails en brieven flitsten vervolgens heen en weer. In een telefoongesprek werd mij verzocht of “mijn man” niet zelf even aan de telefoon kon komen ! In een ander telefoongesprek bitste een OHRA medewerker mij toe, dat een “fatsoenlijk” bedrijf als de OHRA een meneer natuurlijk onmogelijk als mevrouw zou kunnen gaan aanspreken ! Vind U het dan wel fatsoenlijk, dat U mij uitscheld voor iets wat ik naar mijn gevoel absoluut niet ben ? Hij verwees mij naar het gemeentehuis om daar mijn gegevens in de GBA te laten wijzigen en op mijn vraag, wie dan de daarbij noodzakelijke kosten voor de zeker toen voor een officiële geslachtswijziging nog absoluut vereiste HRT en SRS zou moeten gaan betalen, kreeg ik op een nog bitsere toon te horen, dat dit daar helemaal niets mee te maken had.
Omdat ik ook duidelijk commentaar ging geven op mijn vermoeden dat de verificatie in hun computerprogramma aan de GBA database gegevens de oorzaak zou kunnen zijn van het feit, dat zij mij per sé wilden blijven uitschelden als “de Heer”, werd mijn gevecht verplaatst naar de moederorganisatie DELTA LOYDD, waar de computeradministratie van OHRA toen was ondergebracht. Daar kreeg ik uiteindelijk mijn gelijk, dat het hier ging om een voor mijn geval noodzakelijke software wijziging of een jaarlijkse periodieke manuele correctie, die voor hen een hele lage prioriteit had. Alle banken hanteren historisch een strikt aparte gegevenskolom met de aanspreektitel van hun cliënt. En die kunnen dan vrijuit kiezen voor iets als bijv. Prof. Dr. Ir. of in mijn geval Mevr. Ir. . Maar in al die (dikwijls gemeenschappelijke) geautomatiseerde administratiesystemen van onze zorgverzekeraars zit slechts één aanspreektitel/geslacht kolom met als mogelijke invulling alleen het lettertje “M” of “V”. En dat lettertje komt dan volautomatisch op je plastic zorgpasje en leidt ook tevens volautomatisch tot een aanspreektitel “de Heer” of “Mevrouw” in alle automatisch vanuit hun administratiesysteem aan jou gegenereerde berichten en polissen.
Ik heb toen enkele e-mails gericht aan zorgverzekeraars met het verzoek, of ik bij hen een polis op naam van : “Mevr. S. ……..” zou kunnen krijgen. Van allen, waaronder nota bene de Univé, kreeg daarop een afwijzende e-mail reactie. Vervolgens heb ik een ferme papieren brief opgesteld met het verzoek om een zorgverzekering op naam van Mevr. S. ….. met als bijlagen duplicaten van mijn rijbewijs, paspoort, diverse officiële bankafschriften, een officieel bericht van de SVB op naam ven Mevr. S …….. en diverse lidmaatschapskaartjes op mijn naam. Deze brief heb ik per post verzonden naar 15 zorgverzekeraars. Voorts heb ik contact opgenomen met de Artikel 1 organisatie van de Overheid, die discriminatie moet registreren en onderzoeken en proberen tegen te gaan. Daar werd ik gelijk doorverwezen naar hun centrale organisatie, alwaar ik samen met hun advocaat een brief heb opgesteld en verzonden naar het overkoepelende orgaan van de zorgverzekeraars in Nederland.
Op mijn 15 brieven naar zorgverzekeraars ontving ik toen slechts één schriftelijke toezegging om mij op naam van “Mevr. S. ……” een polis te verstrekken en die brief kwam nota bene van Univé, die per e-mail eerst weigerde. Verder kreeg ik via de telefoon twee mondelinge toezeggingen en per brief zo’n zes afwijzingen. De rest nam niet eens de moeite om te reageren. De reactie van dat overkoepelend orgaan van de zorgverzekeraars naar die Artikel 1 organisatie was, dat zij hun leden niets konden voorschrijven, maar de zaak onder hun aandacht zouden brengen.
Ik ben dus inmiddels al weer een aantal jaren bij de Univé verzekerd, maar gedurende mijn eerste jaar kreeg ik al weer een eerste bericht van hen op naam van : “de Heer S. ……”. Ik heb toen onmiddellijk een zeer felle papieren brief aan hen gezonden, met verwijzing naar hun oorspronkelijke toezegging plus tevens de vraag, of Univé nu echt verantwoordelijk wilde worden voor het schenden van Mensenrechten zoals neergelegd in het : “Yogyakarta Principle No. 3 in 2006, where in every individual is considered to be fully free to identify him or herself as a male or as a female based on their feelings and not based on the body configuration between their legs. Look to page 11 in the Human Rights article
http://data.unaids.org/Pub/manual/2007/ ... les_en.pdf" target="_blank , that states :
“THE RIGHT TO RECOGNITION BEFORE THE LAW
Everyone has the right to recognition everywhere as a person before the law. Persons of diverse sexual orientations and gender identities shall enjoy legal capacity in all aspects of life. Each person’s self-defined sexual orientation and gender identity is integral to their personality and is one of the most basic aspects of self-determination, dignity and freedom. No one shall be forced to undergo medical procedures, including sex reassignment surgery, sterilization”.
Na een deze correctie heb ik van hen nooit meer post ontvangen, die geadresseerd was aan : “de Heer S. ………” .
Maar inmiddels hoor je dat meer zorgverzekeraars hier toch wat soepeler tegenover gaan staan. En als in 2014 die herziene wet BW 1:28 over de geslachtswisseling in functie treedt, dan kan ik natuurlijk weer bij elke zorgverzekeraar terecht en krijg ik natuurlijk ook de Belastingdienst en het ABP op de knieën.
Het zal mij zeer benieuwen, hoeveel problemen die wetswijziging BW 1:28 over de geslachtswijziging in onze Eerste Kamer nog gaat ontmoeten. In wezen betreft het hier een reeds in principe geaccordeerde aanpassing van onze wetgeving aan nieuwe internationaal erkende Universele Mensenrechten. Strikt juridisch zijn man en vrouw voor onze wet absoluut volledig gelijkwaardig. Alleen in het familierecht wordt nog een klein onderscheid gemaakt tussen de verhoudingen moeder/kind en vader/kind. Onze dienstplicht is formeel tijdelijk buiten werking gesteld, maar als die mogelijk ooit weer zou worden ingevoerd, dan is het toch zeer onwaarschijnlijk, dat dit alleen voor mannen zal gaan gelden. Waarom maakt zo’n Eerste Kamer zich dan toch nog zo vreselijk druk over het aan individuen toestaan om gewoon helemaal zelf te bepalen tot welk geslacht zij zich voelen behoren ? OK onze samenleving is gebaseerd op een Christelijk/Joodse levensinstelling, maar kerk en staat staan bij ons nu toch volledig los van elkaar. Dus waarom dan nog zo moeilijk doen over iets, dat helemaal niets meer te maken heeft met enige juridische rechten of plichten ?
Mijn verhaal heb ik natuurlijk al eerder op dit forum gezet, maar in een nieuw draadje als dit begint men gewoon weer van voren af aan over een onderwerp te discussiëren, alsof er nooit eerder iets over is gezegd. Mogelijk kan hier toch wat in verbeterd worden.
- een goed alternatief, ik zal nog eens met het ziekenhuis bellen en als blijkt dat ze die niet
