Het misschien wel willen, maar het niet echt voelen.

[sandy]

Ik vind jouw twijfel heel logisch hoor Jessy! Ik liep met precies hetzelfde. Als ik alleen op de wereld zou zijn is er geen enkel probleem, maar onze medemensen kunnen het ons behoorlijk moeilijk maken.
Vandaar ook dat ik de fotoshoot heb laten doen: hoe zou ik eruit kunnen zien als vrouw.

Aan de ene kant was de make-up en belichting voor de foto's natuurlijk perfect, en lukt het mijzelf niet om zo mooi te worden als toen. Maar aan de andere kant leer ik steeds meer welke kleuren voor mij geschikt zijn en leer ik de make-up mooi op te brengen, zal mijn hele voorkomen wat vervrouwelijken door de hormonen, en gaat het enorm helpen als ik van mijn baard af ben.

Maar wat ik ook bedacht: stel dat ik in de ogen van anderen totaal niet passabel ben, en ze dat ook op niet-subtiele manieren zullen laten blijken. Ik ben mijn hele leven al gepest, in de grond getrapt en niet geaccepteerd. Er zou dus niks veranderen wat dat betreft. Maar wat er wel zal veranderen is dat ik een stuk gelukkiger zal zijn met mijzelf. Ik kan mijzelf weer in de spiegel aankijken. Ik kan trots zijn op mijzelf, en dat ook uitstralen.

Ga dus van het meest negatieve uit, en bedenk of er zelfs dan nog winst is te behalen. Ja?: go for it! En laat die twijfel waaien!

Liefs, Sandy

[Chieftac]

Ik denk dat ik maar eens een lijstje moet maken met doelen die ik wil bereiken en dan ga kijken en proberen wat ik daarvan prettig vindt om te blijven doen. En daarnaast ook kijken wat mijn gevoelens hierbij zijn en of het nog verder gaat dan alleen travestie. Het is alleen irritant dat de WIL om er uit te zien als een vrouw wel meer in me hoofd rond speelt in plaats van het gevoel dat ik ook echt een vrouw ben. En daarom heb ik dus nog wel die twijfel nog steeds, maar ik ben pas een beginnende travestiet/crossdresser en we zullen maar moeten kijken wat de toekomst zal brengen. Voorbeeld lijstje:

- Beginnen met make-up
- Een dag (of meerdere dagen) als vrouw binnenshuis rondlopen.
- Een keertje volledig als vrouw gaan winkelen (als ik comfortabel genoeg ben met mijn uiterlijk)
- Een keertje volledig als vrouw naar school gaan? (dit zal waarschijnlijk wel niet gebeuren)

[Jessy]

Ga dus van het meest negatieve uit, en bedenk of er zelfs dan nog winst is te behalen. Ja?: go for it! En laat die twijfel waaien!

Dat ben ik ook altijd geneigd om te zeggen. Voorbereid op het slechtste, kan het alleen maar meevallen!
Zelf ben ik ook een levenlang veel gepest en niet geaccepteerd, maar op dit moment valt het best goed mee. Goede werkomgeving, terug een paar vrienden, eindelijk een relatie... dus ik mag nu niet klagen. Eigenlijk nog maar 1 persoon op het moment die mij niet accepteert en dat ben ik zelf.
Maar je kunt je wel voorstellen dat ik bang ben dat allemaal op het spel te zetten. Mijn partner weet het en staat achter mijn keuze, mijn familie zal het moeilijk hebben en daar zal ik veel discussies mee krijgen, maar ze zullen zich er uiteindelijk wel bij neerleggen. Sommige vrienden en ook mijn werksituatie zullen enorm moeilijk worden. En werk ligt nou eenmaal niet voor het oprapen, zeker niet in Limburg (en heb geen plannen hier weg te gaan).

Dat zijn goede stappen Chieftac, en laat je niet teveel tegenhouden door labeltjes.
Ik weet niet of ze op jouw school van jouw situatie weten, anders zou ik die laatste stap nog maar even niet doen. Begin met vertrouwde mensen, overwin de stap naar buiten toe, en kijk hoe je je erbij voelt. Ook een mogelijkheid zou zijn om een vakantie te plannen en die voltijds als vrouw te beleven, maar hangt natuurlijk beetje er vanaf met wie je op vakantie wil gaan.
Als je gaat beginnen met make-up, dan zijn er op Youtube wel een aantal kanalen van professionele visagisten te vinden waar je heel veel goede informatie uit kunt halen. Onthoud: liever te weinig dan teveel. Als je overdag over straat loopt kun je beter wat natuurlijker uitzien, anders val je juist op (maar werk uiteraard wel de baardschaduw goed weg met een oranje getinte concealer). Best kun je ook altijd foto's van jezelf maken, daar zie je veel dingen op die je in de spiegel niet ziet!

[Chieftac]

Deze nacht (overdag zijn er te veel mensen) heb ik voor het proberen buiten een ommetje gemaakt volledig (kleding + pruik) gekleed als vrouw. Gelukkig ben ik niemand tegen gekomen, maar het voelde toch niet echt helemaal lekker. Als of je de boel aan het bedriegen ben, want ik zag er dan wel uit als vrouw maar van binnen voelde ik me nog gewoon het zelfde als altijd (maar dan met wat meer zenuwen natuurlijk). Misschien is dit wel een kwestie van wennen en zou ik mij als vrouw ook een keer onder de mensen moeten bevinden, maar toch mist er nog wel iets alleen weet ik niet precies wat.

Ik heb de laatste tijd over verschillende dingen nagedacht over waarom ik dit nou eigenlijk aan het doen ben (omdat het wel leuk is, maar omdat er toch nog iets mist). Ik had ook nog niet verteld dat ik aan het begin van mijn puberteit redelijk wat keren (4 keer of zo) afgewezen ben door meiden. Dit heeft er natuurlijk wel hard ingeslagen en daardoor ben ik denk ik ook een beetje terughoudend naar meiden geworden. Daardoor ben ik denk ik de vriendin die ik zo graag wou op mij zelf gaan projecteren, waardoor ik dus aan de travestie begon. Ik ben daardoor ook nog meer introvert geworden (wat de laatste tijd wel wat minder is gelukkig). En het hielp ook niet mee dat ik nu al ongeveer 10 jaar op ICT-opleidingen zit met alleen maar jongens in de klas waardoor ik nauwelijks tot geen contact heb met meiden/vrouwen (alleen mijn moeder/lerares).

Ik weet zo snel even niet wat ik hier nu allemaal van moet denken. Ik wil natuurlijk wel weer wat meer contact met meiden/vrouwen maar ik ben gewoon bang dat ik die juiste persoon niet tegen zal komen die mij wel ziet zitten (En dat komt dus door al die gebeurtenissen uit het verleden). Het is ook gewoon dat ik vrouwen niet begrijp en dat maakt het ook gewoon moeilijk. Maar ja, ik moet natuurlijk vooruit blijven kijken en dat zal ik ooit vast wel die juiste persoon tegenkomen. En misschien moet ik wel gewoon op zoek gaan naar een vriend, want ik ben tenslotte Bi dus dat zou ook nog een optie kunnen zijn (jongens begrijp ik gelukkig wel ).

[Jessy]

Ben je al eens naar een bijeenkomst geweest voor transgenders?
Dat kan ook veel helpen om vaker buiten te komen, en een avondje ongestoord als vrouw door te brengen met mensen die jou begrijpen en accepteren. Vaak bieden ze ook mogelijkheid om je ter plaatse om te kleden, als het moeilijk is van thuis als vrouw te komen.
Voordeel is dat je er ook veel mensen ontmoet uit je eigen regio, en wellicht hou je er een paar goede contacten aan over die je met een en ander kunnen helpen, of met wie je samen stappen kunt zetten om dingen te gaan doen. Bovendien ziet iemand die jou als vrouw én als man heeft gezien vaak snel bij welke genderidentiteit je meer geluk uitstraalt en je beter op je gemak voelt.

Het zijn maar een paar ideetjes die mij alleszins enorm hebben geholpen, want mijn verhaal verschilt in een hoop zaken niet zoveel van het jouwe en ik was de onzekerheid zelve.