School & opleiding

[TheGirl]

Na, je dertigste mag je wel een opleiding volgen. Echter je krijgt geeb stufi. Je kan wel een deeltijd opleiding volgen dan. De enige opleidingen die na je dertigste vergoed worden zijn de lerarenopleidingen.

[Hedwich]

Ik word er altijd zo triest van als ik van T-carrièreperspectieven hoor. Dan vraag ik me af: waar doe ik het allemaal nog voor? Om straks volledig gerehabiliteerd met een of ander klotebaantje te werk gesteld te worden tot mijn 68ste?

[Hexley]

Nou ik heb het eerste jaar van de mavo nog niet eens gered.

Ik was toen met zo'n beetje alles wat los en vast zat ontevreden, door te vertrekken zou alles veranderen was het idee. Ik heb toen mijn rugzak gevuld en ben toen zo'n 160 kilometer "go west" gegaan. Na een paar dagen was ik wel weer van de straat en er was wel iets verandert, de interesse vanuit de jeugdzorg,...

[Merel77]

Leraren opleiding? Hoe kom je daar bij? Ik wil wel juf worden hoor (op een lagere school). Kindertjes vinden mij leuk dus ja

@Hedwich, Dan moet je er nu hard voor werken om later niet het standaard T carriere verhaal af te hoeven steken. Ik gun het je in ieder geval. Maar eh... je bent toch al iets?

[Hedwich]

Ik heb inmiddels 4 mappen met sollicitatiebrieven liggen. Van niet eens alle heb ik een afwijzing gehad. Elke week gaat er weer een de deur uit. Er is een tijd geweest dat ik dartel bij alle uitzendbureaus langs huppelde. Sinds ik door heb dat dat niets oplevert ben ik maar vanachter mijn computer gaan solliciteren. Minder moeite, zelfde resultaat. Efficiënt werken noemen ze dat. Een extra studie heb ik willen doen, maar dat is te duur nou en bovendien ben ik al driekwart jaar een emotioneel wrak met concentratieproblemen. De meeste dagen doe ik een middagslaapje omdat ik anders omval. Mijn beste manier van enthousiasme uitstralen is het verzwijgen van morbide gedachten. Tot zover mijn elevator pitch.

Oh ja, en ik doe als vrijwilliger wat bestuur- en penningmeesterwerk. Hopen dat de gemeentelijke uitkeringsinstantie geen geldgebrek krijgt en mij niet met behoud van uitkering als putjesschepper seponeert.

Misschien ben ik wel een beetje een zwartkijker soms. Eerst even een middagdutje dan maar.

[Eva]

Ja, Hedwich. Soms ben je een zwartkijker en ik kan me dat zo verdraaid goed voorstellen
Er is iets met jou. Iets creatiefs waar ik de vinger niet op kan leggen. Ik ben er wel van overtuigd dat je - als je geen genderdysforie had gehad - toch stuk zou zijn gelopen in het standaard-banen-circuit. Deels herken ik dat.
Moet je dan iets voor jezelf starten? Weet ik niet. Wel weet ik dat binnen bepaalde bedrijven soms een schreeuwende behoefte bestaat aan iemand die echt out of the box kan denken. Velen beweren dat te doen; weinigen beheersen het. Ik denk dat jij dat van nature hebt, of op z'n minst geleerd hebt.
In een keurige betrekking is die eigenschap gewoonlijk een ernstige handicap. Waar en hoe vind je dan in vredesnaam die betrekking waar je wel wordt herkend en gewaardeerd? Toeval is dan vrijwel altijd een doorslaggevende factor.
Je bent al bezig dat toeval een handje te helpen door sociaal actief te zijn. Met in je schulp kruipen kom je er niet uit. Je ontmoet nu mensen en dáár komt vroeg of laat de oplossing vandaan. Vermoedelijk uit een totaal onverwachte hoek. Enig geduld is helaas onontbeerlijk, naast je actieve opstelling.

Coen was een naar mensch, maar ik citeer hem desondanks: "Ende despereert niet, meissie!"

[Hedwich]

Dank je, Eva. Je hebt wel gelijk denk ik. Ik zie het gewoon zwaar zitten met werk. Ik loop momenteel tegen muren op, terwijl ik best streberig ben. Dat is frustrerend. Komt nog bij dat me af en toe een paar dagen uit de naad werk (gister en daarvoor) om vervolgens een paar dagen lang compleet op te zijn...

[Eva]

Bedoel je dat je die klus hebt aangevallen en verzwolgen? Of moest die pertinent voor een bepaalde deadline gereed zijn? Ik ben wat ouder dan jij (had bijna je grootje kunnen zijn, hihi) maar ik meen ook hier iets te herkennen. Mocht dat juist zijn dan heb ik slecht nieuws voor je: het valt niet mee om afstand te nemen van werk en al helemaal niet om dat op een verstandige manier te doseren. Solly
Desondanks: komt goed met jou!

[TheGirl]

Leraren opleiding? Hoe kom je daar bij? Ik wil wel juf worden hoor (op een lagere school). Kindertjes vinden mij leuk dus ja

@Hedwich, Dan moet je er nu hard voor werken om later niet het standaard T carriere verhaal af te hoeven steken. Ik gun het je in ieder geval. Maar eh... je bent toch al iets?

Omdat leraren opleidingen de enige opleidingen zijn die wel (deels)vergoed worden boven de 30. Wil je een andere opleding starten en ben je ouder dan 30 dan moet jezelf betalen. Iedereen in Nederland mag een opleiding volgen. Echter deeltijd of ben je ouder dan 30 dan krijg je geen stufi. Zie de sites van de hogescholen en duo voor info over studeren 21 jaar en,ouder,en,niet de,juiste voor opleiding

[Anon20180501]

School, daar ging je toch heen als je iets wilde worden? Ik was niets en het werd me al snel duidelijk dat ik om iets te worden het niet van scholing moest hebben. Ik kreeg door mijn scholen wel onbedoeld de gelegenheid om mezelf te vinden. In de 4e klas van de lagere school (nu groep 6) werd me duidelijk gemaakt dat ik iets op de rest voor lag door me te vertellen dat ik mijn vinger niet meer op hoefde te steken (behalve als ik moest plassen dan) omdat ze wisten dat ik de antwoorden toch wel wist. Behalve mijn vinger niet meer op hoeven steken heb ik toen ook maar nooit meer huiswerk gemaakt. Want ja, dat werd ook al nooit meer nagekeken. En hoe ik ook mijn best deed om te falen, ze bleven me maar hoge cijfers geven. In klas 6, na de schooltoets gemaakt te hebben, wilde ze me op zijn minst op de HAVO zien. Ik niet, ik had geen zin in school, dus koos ik voor de school waar mijn vriendje heen ging. Een MAVO. Ik herinner me alleen nog de introductie-dag en de diploma-uitreiking. De tijd daar tussenin is 1 grote waas. Wat ik wel weet is dat ik ook daar nooit huiswerk maakte en toch altijd ruime voldoendes behaalde bij de tentames en het examen. Weer mislukt. Toen maar naar de MEAO. Mijn ouders hadden zich inmiddels diep in de schulden gestoken om voor mij een grote encyclopedie aan te schaffen. Als iemand van hun kinderen iets had kunen bereiken zou ik dat volgens hun zijn geweest. Daar dacht ik anders over en ben na een half jaar MEAO van school gegaan om 'stoer' te gaan worden en doen in het leger. Daar wilde ze me opleiden tot reserve-officier en kaderlid. Slecht plan want vlak voor die examens besloot ik impulsief in het huwelijks bootje te stappen en als 'gewone' burger te gaan leven.

Op mijn elfde is mijn depressiviteit begonnen door een persoonlijk drama in de familiesfeer anders had de gelegenheid die de scholen mij gaven om mezelf te vinden nog iets op hebben kunnen leveren. Maar helaas....