Partner

[Janna]

Dank je Eva (en ook Laura) voor de tip. Ik heb ondertussen al de website van de PIG bezocht en wat vragen uitgezet. Hopelijk krijg ik reactie voordat ik morgen naar de huisarts ga, dan heb ik tenminste wat bagage. Het is zeker een hele goede optie, voor ons allebei.

Ik kwam trouwens ook iets over Transvisie Zorg tegen, als vierde instantie waar ik terecht zou kunnen. Is dat iets zelfstandigs of is dit weer gelinkt aan een van de twee ziekenhuizen? Dat was niet helemaal duidelijk?

Groetjes, Jolanda

[diederique]

Jolanda, het grote verschil bij alle verschillende instanties is natuurlijk dat het bij de VU eigenlijk maar over een ding gaat; bij Transvisie de bodemlijn het transgender gevoel is maar met ruimte voor jullie allebei voor de gewenning daaraan en vooral het nog niet kunnen wennen, er is ook ruimte voor een aantal andere stappen tussen het man zijn en het vrouwgevoel; bij PIG tref je -voor zover ik als niet-PIG ervaren persoon kan beoordelen- primair een reguliere instelling voor psychologische zorg die naast allerlei vormen van relatie en dergelijke vraagstukken ook goed zijn in Transgenderzorg/diagnostiek. Dit in tegenstelling tot veel psychologen "om de hoek" die relatie etc veel tegenkomen maar, maar zelden een transgendervraag. Eigenlijk voor zover ik kan beoordelen zou PIG in dit rijtje de minst bedreigende, meest ruimte biedende deskundige kunnen zijn voor jou en je partner.
Hoe de wachtlijsten zijn van Transivisie (nooit van gehoord) of van PIG kan ik niet beoordelen. Het blijft natuurlijk waanzinnig krom om een acute vraag niet nu maar pas over tig maanden op tafel te kunnen leggen. Een lont en een kruitvat wachten nu eenmaal niet een paar maanden om elkaar eens gezellig aan te steken.

[LauraB]

Ik zou Transvisie vooral omschrijven als een vrij nauw aan het VU verbonden instantie die zich vooral richt op lotgenotencontact en zelfhulp doormiddel van praatgroepen en folder materiaal.

[diederique]

Laura (en Jolanda), klopt. Ik vergat dat te melden Transvisie is betrekkelijk nauw gelieerd en is niet altijd de kritische luis in de pels.

[Claire]

Ik zou Transvisie vooral omschrijven als een vrij nauw aan het VU verbonden instantie die zich vooral richt op lotgenotencontact en zelfhulp doormiddel van praatgroepen en folder materiaal.

Ze doen toch echt wel meer dan alleen dat, zie onderstaand wat er voor bv volwassenen is als individuele hulp.

Transvisie Zorg biedt individuele hulp aan volwassenen:

Langdurige hulpverlening waarop mensen kunnen terugvallen bij problemen tijdens alle fasen van de transitie;
Kortdurende hulpverlening bij psychische problemen;
Hulpverlening aan stellen om de gevolgen van een transitie binnen een relatie te bespreken;
Begeleiding voorafgaand aan groepshulpverlening.

Ik zou het trouwens geen probleem vinden als die samenwerking tussen Transvisie en VU wat dieper zou worden.

[LauraB]

Ze doen toch echt wel meer dan alleen dat

Ik zeg vooral niet enkel.

Ik zou het trouwens geen probleem vinden als die samenwerking tussen Transvisie en VU wat dieper zou worden.

Hier zeg ik wijselijk even niets op. Zeker aangezien een nog nauwere band eigenlijk al bijna onmogelijk is.

[Venka]

Ik zou het trouwens geen probleem vinden als die samenwerking tussen Transvisie en VU wat dieper zou worden.

Nou ik wel, ik had vorig jaar ook een gesprek voor hulp en zij was heel erg geïnteresseerd maar toen ik vertelde dat ik mijn transitie doe bij het PIG was het snel gebeurt en ik heb op de toezegging dat zij snel contact op zou nemen nooit weer wat gehoord. Dus meer onafhankelijkheid en zelfstandigheid zou dus beterczijn ipv braaf naar de pijpen van het almachtige VUmc te dansen.

[Anna01]

Klinkt alsof het in hun voordeel is om je te opereren. Dan kunnen ze niet belangeloos adviserenen weet je niet of het er wel over gaat wat voor jou het beste is of voor hen...

[Janna]

Ik ben bij de huisarts geweest!

De afspraak stond al een aantal dagen omdat het druk was, dus ik had alle tijd me goed voor te bereiden. Tijdens het wachten heb ik mijn intro nog even goed geoefend. Ik was er klaar voor.

Dacht ik. Ik ga zitten en ze vraagt wat er is. Meteen komen de tranen. *zucht* Na een glas water ging het wel weer en kwam het verhaal er nog redelijk netjes uit. Ze was heel begripvol en vriendelijk. Ze gaf meteen aan dat haar kennis tekort schoot op dat gebied (zoals al verwacht, natuurlijk), dus verwees ze me door naar het VU. Of elke andere partij waar ik goede hulp zou kunnen krijgen. De brief heb ik op zak!

Nu samen met mijn vrouw de juist uitzoeken. Ik heb al even gekeken naar de wachtlijsten. Bij de VU duurt het tien maanden, bij de PIG vier. Dat schelt een boel! De PIG had toch al mijn voorkeur, dus dat lijkt toch wel de beste optie.

[LauraB]

Die tranen, heel herkenbaar, bij het de eerste keren aan 'vreemden' vertellen waardoor het in eens zo officieel word. Het is niet nog al wat, wat je te vertellen hebt, de lading die er voor jou achter zit, de spanning dat hét moment steed dichterbij komt en hoe zal er worden gereageerd?