Lezing Peggy Cohen-Kettenis: In het verkeerde lichaam

[Raisa]

Lezing gegeven aan de universiteit van Utrecht over transseksualiteit door Peggy Cohen van het VUmc genderteam.

klikski

[Bianca]

Dat is toch best een zit.
Het meeste klinkt logisch, maar ik zet toch mijn vraagtekens bij de diagnostisering, en dat "het hele team" erachter moet staan.
Wie zijn hun om te zeggen dat je gevoelens en wensen (of het lijden) niet erg genoeg is/zijn om de rest van het traject te doorlopen?

[LauraB]

Ben ik het helemaal mee eens Bianca, het VU zegt de internationale standards of care te volgen, maar in werkelijkheid hebben ze hun eigen standards of care die meerdere malen strenger, langer en harder zijn. Waarbij hun leidend zijn in plaats van de 'patient'.

[Veronica]

Dus als 1 van hun zegt "nee" en de rest zegt duidelijk ja, dan is het een nee?

ach wat maakt het uit, ik kan pas rustig slapen als ik groen licht krijg en als de hormonen hun werk goed doen.

[LauraB]

Geen idee of het VU veto's hanteert, er een minimaal 50, 75 of 100 % ja geld. Hun wijze is hermetisch en wegen ondoorgrondelijk. Een gebrek aan openheid en transparantie.Of op zijn minst met hele hoge, moeilijk te doorbreken muren. Als je echt iets wilt weten, reken er maar op dat je weken lang kut vragen en aan het lijntje gehouden word.

[Veronica]

Geen idee of het VU veto's hanteert, er een minimaal 50, 75 of 100 % ja geld. Hun wijze is hermetisch en wegen ondoorgrondelijk. Een gebrek aan openheid en transparantie.Of op zijn minst met hele hoge, moeilijk te doorbreken muren. Als je echt iets wilt weten, reken er maar op dat je weken lang kut vragen en aan het lijntje gehouden word.

Die "k*t" vragen kreeg ik vorige week vrijdag, op zich viel het mee maar bij sommige vragen dacht ik "serieus?" (veel zelfmoord vragen)

En dan ook paar vragen waar ik tegelijk ja en nee op kon beantwoorden, de leukste vraag was hoe veel ik mij een vrouw voel (100%) en de mevrouw keek eerst raar aan, ik zei daarop "vanbinnen voel ik mij 100% vrouw, van buiten ben ik dat niet en daar heb ik jullie voor nodig".

Voor de rest normale vragen, het raarste was dat ik een vrouw en man moest tekenen, vanuit losse hand teken ik vreselijk slecht, het zag er niet uit maar als het moet dan moet het dan maar.

[Miazara]

ah die vragen ja.. het goed niet zo zeer om wat je antwoord maar hoe je ze antwoord, ben je uit eindelijk vrij geirriteerd dan is wel ok gegaan, ze meten iets anders dan je denkt. Ze lezen die antwoorden wel door maar als er niks eruit springt doen ze er niks mee.

[Veronica]

ah die vragen ja.. het goed niet zo zeer om wat je antwoord maar hoe je ze antwoord, ben je uit eindelijk vrij geirriteerd dan is wel ok gegaan, ze meten iets anders dan je denkt. Ze lezen die antwoorden wel door maar als er niks eruit springt doen ze er niks mee.

En ik zat wel eens letterlijk stil om over na te denken of datgene wat ze mij vroegen, of ik dat wel of niet heb gedaan/meegemaakt, vaak met een twijfelende blik.

Op de zelfmoord en drugs vragen na, daar had ik steeds een kort antwoord op, net als op de vraag hoeveel ik mij een vrouw voel, meteen een antwoord zonder nadenken...

Ik zie het wel in januari...

[LauraB]

Ik ben een moeilijk met dat soort dingen, ik stel vak vragen terug, of geen een antwoord dat eerst niet bij de vraag lijkt te horen.

Ik weet al wat een van de vragen gaat worden als ik mijn eerste echte gesprek krijg en het gesprek zal verlopen: iets van "hoe kom jij zo vrouwelijk","Hoezo? heb je het intake verslag niet gelezen?", "Ja wel", "Dan kon je toch lezen dat ik er vrouwelijk uitzie?" "Ja maar" "Ik ben toch ook een vrouw, verwacht je dan een man te zien?", "Dat wil je toch worden, een vrouw" "Nee hoor, dat ben ik al", "Wat doe je hier dan" "Ik heb nog geen vagina en mijn paspoort liegt".....

[Emma]

Ik ben een moeilijk met dat soort dingen, ik stel vak vragen terug, of geen een antwoord dat eerst niet bij de vraag lijkt te horen.

Ah ben jij er ook zo eentje

Ik heb de irritante neiging om snel over te schakelen op een metadiscussie. "Goh, die vraag heb ik nu al zo vaak gehad, ik weet precies wat ik moet antwoorden om het gewenste resultaat te bereiken". Of gewoon belangstelling tonen voor het vak van de onderzoeker, sommigen raken daarvan he-le-maal van slag.