Komende week voor het eerst uit de kast..

[Robyn]

Ik heb het mijn moeder via de whatsapp verteld, alleen ze wilde het daarna wel van mij persoonlijk horen hoe het precies in elkaar stak dus heb ik haar op de thee uitgenodigd en verteld dat ik niet blij ben met mijn lichaam en hoe ik me voel.

verwijzen naar Hij is een Zij kan idd handig zijn. De laatste aflevering is a.s dinsdag. Je zou een terloopse opmerking kunnen maken dat je daar naar gaat kijken en of zij dat programma ook kent. Op die manier kan je het gesprek een beetje die kant op sturen. Iig veel succes.

[Eva]

...
Wel geaccepteerd, ze wist het al paar jaar maar wachtte af tot ik het zelf zei.
...

Heel zuinig zijn op zo'n moeder!

[Janny]

Na het lezen van jullie ervaring voor het uitkomen van je gender mag ik mij wel heel erg gelukkig
prijzen want de problemen waar jullie tegen aan lopen heb ik namelijk nooit zo ervaren.
Hoefde mij familie niet in te lichten ze wisten het gewoon al die tijd al, dit kwam naar voren toen
mijn nichtje en ik een familie barbecue hadden georganiseerd en waar ik dacht voor het eerst als vrouw
aanwezig zou zijn. Wel ze keken er niet van op en vonden het geweldig dat ik nu eindelijk er voor geen.
Ik moet vertellen in de jaren "90 heb ik een keer mee gedaan aan het programma van Tinneke de Nooij
een manier van leven en dit hadden ze bijna allemaal gezien. En heb ook een paar keer in de krant gestaan
als vrouw het enige wat mij steeds tegen hield was het respect voor mijn moeder deze naaste stap kon
zij niet echt verwerken zodoende schoof ik het telkens op. Maar in de weekenden en als ik vrij was kleden
ik mij steevast als vrouw.
Dus jullie zien voor mij was het niet uit de kast komen het was alleen het moment dat ik echt vrij was en dat
er tegen mij werd gezegd ( dit na de crematie van mijn moeder ) en nu ga jij eens leven. En dat doe ik nu dan
ook en hoop dit jaar mijn SRS in Duitsland te krijgen en verder ik ben gezond en gelukkig en dat pakken ze niet
zo maar van mij af.

[Lise]

ik heb tot nu toe twee "sort-of" coming outs gedaan en beide keren het heel erg proberen te koppelen aan gezamenlijke ervaringen; situaties waardoor de ander misschien denkt: oh ja, nu ik dit weet, snap ik dat ook beter ofzoiets. als je die vriendin pas drie weken kent is dat wel erg kort om dat soort ervaringen te hebben, maar je kan er misschien wel over vertellen: wat je hebt gevoeld toen je jonger was en waarom je dit nu vertelt..
Het zou trouwens ook echt best kunnen dat die vriendin geen idee heeft hoe ze moet reageren hoor, dat is niet per se negatief maar ook gewoon begrijpelijk. Geef het wat tijd dan..

[Lotte85]

Alhoewel jij ervoor hebt gekozen vanwege nare ervaringen om toch als man door het leven te gaan begrijp ik? Wat ontzettend naar

neen ik ga als vrouw, maar ik zie het ´man zijn´ helemaal niet zozeer als naar of verkeerd en ´n transitie aangaan als een hele stap. Als je toegeeft aan je vrouw zijn is dat natuurlijk helemaal prima.. net als ´het zeker zijn over je outcoming´voor zover dat mogelijk is uiteraard en anders is dat je verhaal namelijk dat je ook onzeker bent..
Wat de ander denkt of ervan vindt is natuurlijk een echt aandachtspunt, maar ik geloof niet dat je dat helemaal kunt beheersen.. Je kunt er wel je best op doen.

Ok heb ik verkeerd begrepen. Ik heb inderdaad wel onzekerheid over de 'coming out'.. Het is allemaal niet echt te overzien en kan me voorstellen dat er nog genoeg dingen zijn waar ik nog niet bij stil heb gestaan.. Wellicht is het ook wat snel maar ik ben het niet mijzelf zijn zo zat dat ik over de vraag waar ik nu precies sta geen twijfel heb. Ik ben vandaag met een vriendin naar Maastricht gegaan en had van die spaarzame momentjes waarop ik de 'man-modus' even helemaal kon uitzetten, heerlijk! Jammergenoeg duren die momentjes vaak niet al te lang, je wordt toch snel geconfronteerd met de werkelijkheid, al is het maar door een reflectie in een ruit.
Aan het eind van de dag gaat het er denk ik idd om dat je dicht bij jezelf blijft. De reactie van de ander kan je idd niet voorspellen, jammergenoeg. Thanx!

[Lotte85]

Ik heb het mijn moeder via de whatsapp verteld, alleen ze wilde het daarna wel van mij persoonlijk horen hoe het precies in elkaar stak dus heb ik haar op de thee uitgenodigd en verteld dat ik niet blij ben met mijn lichaam en hoe ik me voel.

verwijzen naar Hij is een Zij kan idd handig zijn. De laatste aflevering is a.s dinsdag. Je zou een terloopse opmerking kunnen maken dat je daar naar gaat kijken en of zij dat programma ook kent. Op die manier kan je het gesprek een beetje die kant op sturen. Iig veel succes.

Ok via de whatsapp had ik nog niet aan gedacht, dat kan natuurlijk ook. Alhoewel ik het denk ik liever face-to-face wil vertellen. Ik heb ook de tip gehad om een brief te schrijven en deze aan bijvoorbeeld mijn ouders te geven zodat ze het zelf in hun eigen tijd kunnen lezen en kunnen bespreken..

Goede tip! Bedankt!

[Lotte85]

Na 6 jaar sinds het moment dat ik het wist durfde ik het bij de 2de poging wel, wij zouden gaan shoppen die dag maar ik wou eerst perse in de park met mijn moeder praten, die liet mijn zusje met de hond spelen en toen zei ik het stotterend met tranen.
Wel geaccepteerd, ze wist het al paar jaar maar wachtte af tot ik het zelf zei.

Eerste poging was 2 jaar eerder in 2010, mislukt en ik week af in een fractie van seconde, maar bij de 2de poging stond ik veel steviger in m'n schoenen.

Hierna is het eigenlijk veel en veel makkrlijkker voor mij om aan anderen dat te vertellen, maar dat komt misschien omdat mijn moeder zo belangrijk voor mij is.

Wat moedig van je om het dan nog een keer te proberen. Fijn om zo'n moeder te hebben idd!

[Lotte85]

ik heb tot nu toe twee "sort-of" coming outs gedaan en beide keren het heel erg proberen te koppelen aan gezamenlijke ervaringen; situaties waardoor de ander misschien denkt: oh ja, nu ik dit weet, snap ik dat ook beter ofzoiets. als je die vriendin pas drie weken kent is dat wel erg kort om dat soort ervaringen te hebben, maar je kan er misschien wel over vertellen: wat je hebt gevoeld toen je jonger was en waarom je dit nu vertelt..
Het zou trouwens ook echt best kunnen dat die vriendin geen idee heeft hoe ze moet reageren hoor, dat is niet per se negatief maar ook gewoon begrijpelijk. Geef het wat tijd dan..

Dat klinkt wel als een hele logische manier idd. Ik ga daar eens over nadenken.. Bedankt!

[Robyn]

Succes Lotte! Als je vragen of hulp nodig hebt, hoor ik het graag. Ik moet zelf het iedereen ook nog vertellen. Fam en vrienden, misschien kunnen we elkaar tips geven.

[Sabrina]

Hoi Lotte, de eerste keer is het moeilijkste. Mijn eerste echte coming out was naar mijn beste vriendin. Ik had al een tijdje aangegeven dat ik ergens mee zat, maar dat ik het pas na onze examens zou vertellen. We zijn toen op een bankje gaan zitten en ik had me voorgenomen niet weg te gaan voordat ik het had verteld. In een lang gesprek heb ik haar uiteindelijk zover gekregen dat ze de vraag stelde of ik me een meisje voelde. Later ging het gemakkelijke en voldeed een kort gesprek als ik met iemand was. Eigenlijk alleen maar positieve reacties gehad. Omdat je haar nog zo kort kent is het moeilijker in te schatten hoe zij over het onderwerp denkt, maar mijn ervaring is dat het een hele opluchting is dat je er met vrienden over kunt praten. Veel succes!