eerste stapjes op straat.

[Erica U]

Beste lezers,

Zaterdag ben ik dan eindelijk de straat op geweest. Helaas moest ik eerst nog werken in de praktijk omdat deze cliënten er al in de agenda stonden. Maar met een knoop in de maag kwam ik om 13:30 bij Mariposa aan. Het was er hectisch, er zaten mannen te wachten om, om te kleden en andere om te worden opgemaakt. Het viel me op dat er weinig gesproken werd met elkaar. Omdat het zo lang duurde dacht ik, ik ga mijn nagels vast lakken. Onder tussen probeerde ik contact te leggen maar dat ging erg moeizaam. Iets verderop zat een hele mooie jonge vrouw ook haar nagels te doen en probeerde het gesprek aan te gaan, de dame sprak alleen Engels, ook geen probleem gaan we in het Engels verder. Ze kwam op een bepaald moment naast me zitten en hadden een normaal en leuk gesprek. Omdat het wachten me te lang ging duren ( de ongeduld dat ik ben) greep ik de kans toen er ruimte was me om te kleden. Daarna wachten op de make-up, omdat mijn natuurlijke make-up merk de baard niet goed kon camoufleren wilde ik eigenlijk dat zij de foundation zou aanbrengen. Maar ook dat duurde me te lang en deed het zelf met mijn eigen make-up. Volgens mij zag het er goed uit, lekker naturel. Omdat het zulk lekker weer was heb ik de panty’s uit gelaten. Ik was klaar om de straat op te gaan. Eigenlijk voelde ik me vol vertrouwen om alleen te gaan maar ik had vriendinnen beloofd dat niet te doen, zo vroeg ik wie er mee ging naar het Osdorpplein. Er waren geen mensen die gelijk opsprongen en had dat na de kennismaking van eerder ook niet verwacht. Maar een Belgische dame die eigenlijk net terug was wilde nog wel even mee gaan. Was heel gezellig zij doet dit niet in overweging om vrouw te worden maar zo 1x per maand wil ze wel alles er uit halen. Wij zijn wat winkels in geweest en hebben op terras gezeten erg leuk. Het lopen van bijna een kilometer heen en ook weer terug ging erg goed op de sleehakken. Op de terug weg stonden er een paar jongens de krant te verkopen en spraken ons aan als dames en toen ik vertelde dat ik de leesbril niet bij had wilde hij wel voorlezen hihi. Nou dat maakt je hele dag toch goed!! Verder speelde het zich af bij Mariposa, waar we aten en borrelde en met elkaar pratte. Dat kon omdat er toch een aantal andere dames waren gekomen die al veel meer buiten kwamen en waarvan sommige al bij het VU liepen of zelfs al geheel klaar waren en zulke prachtige echte vrouwen zijn geworden, en deze dames waren veel spraakzamer. Helaas moest ik met OV terug naar huis en moest om 23:15 in de tram zitten dus ben ongeveer half uur er voor me gaan transformeren naar man. Ben gaan afrekenen en heb iedereen een hand gegeven. De volgende ochtend vroeg mijn vriend hoe het was geweest. Ik was zo blij het te kunnen vertellen dat ik in al mijn enthousiasme alles verteld heb. Daarna vroeg ik wat voel je er nu bij?? Hij zei niets. Maar even later begon hij te flippen, dat het zo niet kon en dat ik veranderd was, en onaantrekkelijk en ik alles maar deed zonder overleg. Nou hij doet bijna alles zonder overleg hij deelt mede wat hij doet en doet het. Zo dat doe ik ook het nu ook… ik zeg ik ben niet meer het ja knikkertje ik doe de dingen die ik vind die ik moet doen en het is heel lastig te peilen wanner het voor jou te veel info is. Zo was het verhaal van zaterdag duidelijk te veel info. Maar ik dacht werkelijk nu is het voorbij we gaan nu uit elkaar. gelukkig trok hij later weer bij mar er hing vervelende sfeer op de dag. Nu voelt het gelukkig weer goed.
Inmiddels heb ik ook een gesprek bij de huisarts aangevraagd, misschien moet ik sowieso in therapie.

[Eveliene]

Het valt mij ook vaak op dat er helemaal niets word gezegd als t-dames elkaar tegen komen. Blijkbaar speelt verlegenheid met een stukje angst teveel een rol. Ik heb er afgelopen donderdag ook last van gehad dat ik zo goed als dicht sloeg en me volledig richtte op iemand die ik al kon, zo jammer want er zat een te gekke roodharige meid met een geweldige glimlach waar ik een praatje mee wilde maken. Waarom wil je trouwens in therapie?

[Erica U]

Hoi Eveline,

Ik dat zou kunnen verlegenheid, heb ik denk ik weinig last van denk ik of de omgeving moet me een onveilig gevoel geven.
Therapie is misschien nodig om dit allemaal te handelen en in goede banen te leiden en voor een eventuele volgende stap.

Gr Erica

[Engel]

Valt mee hoor. Ik heb een paar dagen geleden aan het eind van de busreis met een transeksuele buschaufeuse geklets. Niet tijdens de reis maar we hadden we af en toe oogcontact omdat ze mij natuurlijk wel had binnen zien komen.

[Erica U]

Maar Engel je ziet er heel vrouwelijk uit hoor!!

[Irene_de_Vreede]

Ik spreek nooit een wildvreemde op straat aan om het feit dat hij of zij (zichtbaar) transgender is. Anderen hebben dat bij mij ook nooit gedaan.

[Erica U]

Alleen als ik de weg wil vragen hihi