Hier ben ik weer en ik heb even jullie mening/hulp nodig over dit.
Vandaag ben ik gevraagd geweest door twee medetransgenders of ik nu zaterdag zou willen uitgaan. Oorspronkelijk dacht ik dat het was om op een terrasje iets te gaan drinken maar ze bedoelden dus om naar een club te gaan.
Het zit nu zo dat ik deze personen echt tof vind maar ken ze nog maar net. Ik ben vroeger 1 of 2 keer echt uitgegaan maar dat was enkel om te kunnen drinken eigenlijk. Zij zijn super zelfzeker terwijl ik daar nog niet ben. Ik ga nog maar net als fulltime vrouw doorheen het leven en denk dat ik er nog niet klaar voor ben.
Langs de ene kant wil ik het wel maar anders weer niet.
Wat hebben jullie gedaan in deze situatie? Of wat zou ik het best doen? Ik heb geen probleem om naar de winkel te gaan en dagelijks zaken te doen maar voor zoiets weet ik het toch niet.
Ik was begonnen met uit te gaan in de LGBT community waar ik zelfvertrouwen opbouwde
Een club kan heel confronterend zijn, als je niet zeker genoeg van jezelf bent is het beter niet te gaan. Ik heb zelf eens meegemaakt dat ik als trans herkend werd (toen ik nog niet zoveel zelfvertrouwen had) en het eindigde enkel maar in tranen...
Het feit dat je zelf al twijfelt, wil al veel zeggen. Als je zou gaan, zorg dat je je veilig voelt. Pak een goede vriend(in) mee? Zorg dat je zelf met auto bent zodat je op eender welk moment naar huis kan?
Ik denk dat het er aan ligt in hoeverre jij denkt dat je deze twee medetransgenders blindelings kun vertrouwen. Kun je weg als zij dat nog niet willen, of als zij, voor jouw gevoel, grenzen overschrijden?
Zelf heb ik het langzaam opgebouwd: eerst een keer uit eten (met mijn kinderen), toen een keer met hun naar een muziekfestival en nu loop ik overal naar binnen.
Heel belangrijk voor mij is dat ik ten allen tijde naar buiten kan en weg kan gaan zonder problemen.
Ik denk dat leeftijd in deze weinig verschil maakt, het gaat volgens mij om het gevoel, het gevoel weg te kunnen als je zelf niet meer kunt. Tenzij je echt blind op iemand kunt vertrouwen.
Ik denk dat jij verder bent als deze mensen . Ik zou vroeger nooit naar een club gegaan zijn en ik zie niet in waarom ik dit als trans wel zou moeten doen . Wat men ook zegt over dat je niets hoeft te doen , ik kan een sexclub of een parenclub niet als gewoon uitgaan zien . Gewoon een terrasje of lekker dansen. Ee avondje theater of fijn uit eten . Ik hoef daar niet voor naar een gelegenheid waar het hebben van sex het hoofddoel is van bijna alle gasten , wat voor excuus men daarvoor ook aanvoert. Heel veel tgirls die naar clubs gaan , durven juist niet naar de boze buitenwereld ............. dus wie is zelfverzekerd ?
Laatst gewijzigd door Anon20210626 op 21 jul 2014, 22:55, 1 keer totaal gewijzigd.
Overigens ben ik van mening dat Carthago moet worden verwoest.
Sandra schreef:Daphne,
Ik denk dat het er aan ligt in hoeverre jij denkt dat je deze twee medetransgenders blindelings kun vertrouwen. Kun je weg als zij dat nog niet willen, of als zij, voor jouw gevoel, grenzen overschrijden?
Sandra
Ik ken ze ook nog maar net daarom dat mijn twijfel zo groot is. Ik zou eigenlijk dus ook zoiets eerder willen doen met mijn goede vriendinnen. Ze zijn wel super lief maar zijn al veel zelfverzekerder dan mij. Ik denk dat ik me gewoon zeer oncomfortabel zou vinden en beangstigend.
ElkeBxl schreef:
Ik heb zelf eens meegemaakt dat ik als trans herkend werd (toen ik nog niet zoveel zelfvertrouwen had) en het eindigde enkel maar in tranen...
Hier heb ik dus zoveel schrik voor. En mijn reactie zou ook zoiets zijn. Waarschijnlijk breek ik gewoon en loop al wenend naar buiten. Ik weet dat ik sterker zou moeten zijn dan dat maar daar ben ik nog niet. Ik hoop dat als ik zoiets meemaak iemand in mijn buurt zal hebben om mij te steunen want alleen loopt het zeker niet goed af voor mij.
Ik denk dat ik ze gewoon even zal bellen en zeggen dat ik er nog niet klaar voor ben. Hopelijk begrijpen ze het een beetje. Het zal beter zo zijn ipv met zoveel angst en zorgen naar een dancing te gaan.
Bedankt voor alle tips en ervaringen zoals altijd heeft het me weer een pak geholpen
Met teveel angst gaan heeft geen zin he Hoe ga je dan echt kunnen genieten? Ga desnoods eerst naar een LGBT fuif waar je niks van issues kan hebben. Daar kan je wennen aan het uitgaan als je nieuwe ik
Als je er wel klaar voor bent zou ik de eerste keren vroeg op stap gaan zodat je kort na openingstijd in 'de club' bent.
Dan is het nog niet zo druk, kan je een beetje 'acclimatiseren'.
Ik heb jarenlang (26 jr.) geleden onder een zware depressie waardoor ik druktes begon te mijden. Nadat de depressie ontdekt en verholpen was bleek ik er een chronische angststoornis aan overgehouden te hebben waardoor ik nog altijd niet tegen de drukte kon als ik daar direkt mee geconfronteerd werd.
Door vrij vroeg te gaan kan ik langzaam wennen aan de omgeving en heb het niet eens meer in de gaten dat het steeds drukker wordt.
Los daarvan, stel je nieuwe vriendinnen voor om eerst dat terrasje te doen. Dan leer je ze alvast beter kennen en dat is goed voor het (zelf-)vertrouwen.
Ik zie je volgend jaar wel op 'Roze Maandag' in Tilburg, tjezus, wat was het weer druk... maar wel gezellig!
Ik denk echt dat ik voor zoiets nog niet klaar ben maar weet ik wel dat ik niet voor altijd met die angst mag blijven zitten. Het idee om naar zo een LGBT fuif te gaan eerst lijkt me inderdaad wel nog goed te doen.
Eerst nog even rustiger aan doen en dan zie ik wel. Ik zal het ook voorstellen om een terrasje te doen en dan zie ik wel of ze dat zien zitten.
