Nieuwe chat! Zie dit topic.

Wanneer begonnen jullie te twijfelen?

Pas ik nou in een hokje of niet?
Gebruikersavatar
Jannet V
Berichten: 1311
Lid geworden op: 30 jun 2012, 20:06
Gender: Vrouw

Re: Wanneer begonnen jullie te twijfelen?

Bericht door Jannet V »

Ergens wist ik het altijd al. Maar om het toe te durven geven duurde wel een poosje. In de tussenliggende periode woede er enkel een oorlog in mezelf.
Samen hand in hand door de stormen van de stilte langs het eindeloze strand, ...was ik een stukje van jou. Nu de wind is gaan liggen, rust jij als herinnering in mij.
Misha
Berichten: 77
Lid geworden op: 17 mar 2014, 21:24
Gender: Trans FtM
Locatie: Tilburg

Re: Wanneer begonnen jullie te twijfelen?

Bericht door Misha »

Ik hoop dat het niet erg is dat ik een wat ouder topic omhoog schop, maar ik wil hier toch even reageren: Ik vind het zo fijn om te lezen dat niet iedereen dit al van jongs af aan wist. Zelf begonnen mijn twijfels een jaar geleden pas, toen ik 23 was. Jongenskleren dragen deed ik al, maar dat is voor een meisje niet zo bijzonder. Ik dacht toen dat ik zelf niet transgender kon zijn, want dat weet je al als je 4 jaar bent ofzo (dacht ik dus). Eigenlijk weet ik het nog steeds niet.
Ik heb ook de stempel Asperger gekregen, wat toen mijn kopieërgedrag verklaarde. Ik deed altijd wat meisjes van mijn leeftijd deden, omdat ik dacht dat het zo hoorde. Maar of dat door mijn autisme komt, of omdat ik gewoon bij de meisjes wilde horen, weet ik niet. Ik wist alleen dat ik er niet bij hoorde.
Gebruikersavatar
Emma
Beheerder
Berichten: 8004
Lid geworden op: 13 aug 2013, 01:43
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: Zij/haar
Locatie: Etten-Leur

Re: Wanneer begonnen jullie te twijfelen?

Bericht door Emma »

Nee hoor, helemaal niet erg. We zijn hier niet zo moeilijk :-)

Ik kom er wel langzaam achter dat ik veel eerder hints heb gekregen dan ik dacht, maar het heeft toch tot mijn 26e of zo geduurd voor ik het echt besefte. En tot mijn 43e voor ik er mee durfde te doen wat onvermijdelijk was.
Nothing you can do, but you can learn how to be you in time.
It's easy

สวัสดีค่ะ

Emma: I am me

@[email protected]
Gebruikersavatar
Sunny
Berichten: 51
Lid geworden op: 28 apr 2012, 06:30
Gender: Vrouw

Re: Wanneer begonnen jullie te twijfelen?

Bericht door Sunny »

Helemaal niet erg; misschien zijn er meer van dit soort topics nodig, juist om hoe persoonlijk ze zouden kunnen zijn. Natuurlijk is bij mensen als ons veel te veel persoonlijk, en is alles een intieme strijd, maar als de jongere generaties staan voor een tolerantere wereld dan laat ik graag mijn stem horen vanuit deze Donkere Middeleeuwen wat gender betreft.

Ik ben best vreemd opgevoed. Mijn ouders zaten tesamen redelijk in de slappe was, en zodoende werd ik in een elitaire privé school geschoven; een instituut waar kinderen van controversiële theatersterren werden verwerkt tot zweverige obscuriteit met miljoenen achter hun naam. Desalniettemin woonde ik aan een rand van Amsterdam en was geïsoleerd van iedereen die ik van school kende.

Onze buurt was niet perse achterstallig, maar er waren een hoop onrustige elementen; je zag nooit meisjes op straat, en elke buurt had zijn eigen doodseskader van boze jongetjes die letterlijk alles stenigden dat niet als hen was. Ik had niet veel sociale interactie in die tijd, ondanks de vele clubs waar mijn vader me op zette - er was gewoon niemand met wie ik uit mezelf om wilde gaan, behalve Nathalie.
Nathalie zat in mijn klas èn woonde in mijn buurt. We hadden het vaak over "grote mensen worden". Waarom ik elke keer toch in m'n eentje naar buiten ging als ik geen interesse had in voetbal. Waarom ik was verzadigd met speelgoed waar ik niks mee deed.

Toen ik tien was pakte mijn moeder alles wat er te pakken viel in ons huis, mij incluis, en vluchtte naar Almere. Het is waar dat mijn vader vrij mishandelend kon zijn, maar het was niet haar eerste keer (dit keer toevallig met reden).
We belanden bij mijn grootouders; Telegraaf, NSB, mensen van een "andere tijd". Het is tevens de tijd waarin ik eindelijk met een divers stel kinderen in de buurt en op straat werd geconfronteerd.
Ik sloeg meteen aan het hinkelen met mijn buurmeisjes.
Ik heb nog de littekens die mijn opa mij gaf toen hij het zag.
Ik was een "flikker" en een "homo" want zo een misbaksel kun je toch alleen maar krijgen wanneer je jezelf inlaat met een zogenaamd "hoger opgeleid" persoon?

Dit is de tijd dat ik me had kunnen beseffen wie ik ben, maar het niet deed. Dit is de periode die steekt wanneer een massa kneuterige transgendermensen pochen over "af zijn" en "het altijd al geweten hebben".

Ik weet niet of je een Dr. Who fan bent, maar de prominente tijd-ruimtereiziger zegt eens dat tijd en ruimte niet is wat we denken; "it's more like a... timey-whimey, wibley-wobley kind of thing." Wat, grappig genoeg, redelijk wetenschappelijk accuraat is.
Dat is ook hoe gender werkt.

Veel mensen zullen je hier zeggen dat je of man, of vrouw bent.
Genderdysforie is een waarheid, maar veel mensen zijn niet automatisch verlicht op het moment dat ze beseffen dat ze anders zijn; sommigen zijn nog steeds dezelfde kneuzen die ze waren toen ze anderen veroordeelden wanneer ze er nog mee weg konden komen. Het platform veranderd slechts; want mensen zoeken immer een reden om te haten, ook hier, en dat zegt altijd meer over die mensen dan over jou.

Ik besefte me mijn transgenderisme voor het eerst wanneer ik klaar was om het toe te geven maar, minus enkele vervelende ontwikkelingen en kwade mensen met een heel ander wereldbeeld, had ik het misschien al veel eerder gerealiseerd. Of op precies hetzelfde moment, of zelfs later. Want je bent wie je bent, vijftien of veertig of vijftig of op je doodsbed.
Iedereen die hier anders impliceert kun je afschuiven op de verdrietige hoop van misogynistische homo-mannen, "Trans Exclusive Radical Feminists", en alle genetisch afval dat, ondanks of dankzij hun anderszijn vinden dat hun bekrompen mening meer telt dan de jouwe.

Hoop, en wees blij dat je in een steeds betere wereld opgroeit dan die zelfs bedreigde minderheidsgroepen proberen te verzieken.

x
Gebruikersavatar
Emma
Beheerder
Berichten: 8004
Lid geworden op: 13 aug 2013, 01:43
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: Zij/haar
Locatie: Etten-Leur

Re: Wanneer begonnen jullie te twijfelen?

Bericht door Emma »

Dr Who... Heb de serie nooit echt gevolgd, heb in 1985 of 86 toen de TROS er een paar uitzond de serie vior het eerst gezien. Peter Davison was de Doctor. Ik voelde me helemaal Tegan. Maar ik had de rest veel te ver weggestopt om te kúnnen beseffen wat er aan de hand was.

Er zijn heel veel mensen die het niet van peuter af aan wisten. En daar is niks mis mee.
Nothing you can do, but you can learn how to be you in time.
It's easy

สวัสดีค่ะ

Emma: I am me

@[email protected]
Gebruikersavatar
Fay
Berichten: 2484
Lid geworden op: 03 nov 2012, 14:01
Gender: Trans MtF
Locatie: Eindhoven

Re: Wanneer begonnen jullie te twijfelen?

Bericht door Fay »

Wanneer en waaraan? ik twijfel nog regelmatig, of dit hele traject allemaal wel zon goed id is, om elke keer uit te komen bij, ik heb geen keus, of wel, reality check

Fay
Gebruikersavatar
Sunny
Berichten: 51
Lid geworden op: 28 apr 2012, 06:30
Gender: Vrouw

Re: Wanneer begonnen jullie te twijfelen?

Bericht door Sunny »

Om te zeggen "je leeft maar één keer" is natuurlijk nogal kazig (en, wie weet, incorrect), maar soms als ik denk aan hoe ik ouder word en de dingen die ik had kunnen doen/niet had hoeven pikken/etc., lijkt een hoop achteraf gezien behoorlijk triviaal.

Natuurlijk is het niet triviaal, en zelfs de dingen die dat wel zijn zijn op dat moment een kwestie van leven en dood (van in je eentje naar een event gaan om er toch uit te zijn, tot in de supermarkt besluiten wat je die avond wilt eten). Maar ik denk terug aan die dingen en ik denk: als ik dan meer spijt voel dan dat het een glimlach op mijn gezicht brengt, dan zou ik meer moeten doen; ik kán meer doen.

Dit, nu, zoals jij bent, kun je maar één keer zijn. Misschien leven we niet maar één keer, maar dit specifieke leven kunnen we maar één keer leven. Leef het als jezelf, want al het andere is al moeilijk genoeg.
Gebruikersavatar
Sunny
Berichten: 51
Lid geworden op: 28 apr 2012, 06:30
Gender: Vrouw

Re: Wanneer begonnen jullie te twijfelen?

Bericht door Sunny »

Emma schreef:Dr Who... Heb de serie nooit echt gevolgd, heb in 1985 of 86 toen de TROS er een paar uitzond de serie vior het eerst gezien. Peter Davison was de Doctor. Ik voelde me helemaal Tegan. Maar ik had de rest veel te ver weggestopt om te kúnnen beseffen wat er aan de hand was.

Er zijn heel veel mensen die het niet van peuter af aan wisten. En daar is niks mis mee.
Dr. Who was niet het punt dat ik wilde maken, hoewel de serie op zich al een punt is :P

Ik wilde zeggen dat mensen veel te moeilijk doen over gender, seksualiteit en anders zijn. Het is een sociale constructie, kracht bijgezet door eeuwen aan normalisatie; een paradigma dat vooral basis heeft in onderdrukking en bekrompen angst.

De menselijke gender en seksuele geaardheid is een spectrum en geen rigide "of dit, of dat"; één van die mooie dingen die met zelfbewustzijn en identiteit komen. Wat hier problematisch aan is, is dat de ontkenning hiervan zo diep geworteld is in angst voor het onbekende en alles dat anders is, dat zelfs mensen die volgens de maatschappij al "anders" zijn, nog steeds ongegeneerd discrimineren tegen mensen die "anders" zijn op een manier die niet overeen komt met hun eigen ervaringen.

Zo heb je groepen lesbiennes en feministen die zich verenigen met extreem christelijke of conservatieve haatgroepen wanneer het om trans* mensen gaat. Homoseksuele mannen die wegens hun geaardheid vinden dat ze zo misogynistisch mogen zijn als ze zelf willen. Trans* mensen die andere transgenders actief haten omdat ze "het proces niet helemaal doorlopen", "nep" zijn of zich niet het een of het ander voelen. Om maar niet te spreken over hoeveel ongeïnformeerde onzin bi-seksuelen over zich heen krijgen.

Mijn punt was dat je gewoon moet kunnen zijn wie je bent, en je niet tegen moet laten houden door negatieve reacties uit een community die je zou moeten steunen, of de missconcepties die je zelf onbewust hebt. Want dat laatste is misschien wel het grootste gevaar; generaties die opgevoed worden met het idee dat ze zichzelf zouden moeten haten, omdat ze zelfs door de "queer" community worden afgewezen.

Dat is tevens de overweging die eerder in dit topic werd aangehaald; zal ik het wel of niet doen? "Ik voel me een vrouw maar ben fysiek een man. Wat ben ik? Zal ik ermee doorgaan? Wil ik man of vrouw zijn?" - of welke variant daarop. Er is helemaal niks mis mee om jezelf volledig vrouw te voelen, of man. Ga ervoor! Maar ik denk dat men goed bij zichzelf na moet gaan of het wel zo'n probleem is als je jezelf niet helemaal het één en niet helemaal het ander voelt. Zelfs transgender mensen worden nog gedicteerd door die rigide structuur dat ze of man of vrouw *moeten* zijn.

Dat moet helemaal niet. Je bent jij, en jij bent fantastisch.
Wie je ook bent, of wat.

x
Gebruikersavatar
Emma
Beheerder
Berichten: 8004
Lid geworden op: 13 aug 2013, 01:43
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: Zij/haar
Locatie: Etten-Leur

Re: Wanneer begonnen jullie te twijfelen?

Bericht door Emma »

Weet dat Dr Who niet je punt was. Maar het 'laat' weten en dat er mensen zijn die het naar eigen zeggen al wel vroeg wisten en een beetje neerkijken op hen die er pas laat mee komen, dat was wel een punt dat je wilde maken toch? Ik ben een 'laatbloeier' maar kom er wel achter dat er veel meer hints zijn geweest die ik genegeerd heb dan me lief is. Maakt me niet minder een laatbloeier ;-)
Nothing you can do, but you can learn how to be you in time.
It's easy

สวัสดีค่ะ

Emma: I am me

@[email protected]
Lise
Berichten: 629
Lid geworden op: 23 dec 2013, 00:25
Gender: Onzeker
Locatie: Utrecht

Re: Wanneer begonnen jullie te twijfelen?

Bericht door Lise »

Sunny schreef:
De menselijke gender en seksuele geaardheid is een spectrum en geen rigide "of dit, of dat"; één van die mooie dingen die met zelfbewustzijn en identiteit komen. Wat hier problematisch aan is, is dat de ontkenning hiervan zo diep geworteld is in angst voor het onbekende en alles dat anders is, dat zelfs mensen die volgens de maatschappij al "anders" zijn, nog steeds ongegeneerd discrimineren tegen mensen die "anders" zijn op een manier die niet overeen komt met hun eigen ervaringen.
Wat een super-goede analyse, Sunny, vooral deze alinea! Mooi verwoord. De angst voor het onbekende en het anders zijn zal ook wel gewoon evolutionair zijn, ooit had dat natuurlijk ook nut.
De oplossing is voor mij trouwens wel wat ingewikkelder dan tegen mezelf proberen zeggen dat ik fantastisch ben, maar dat is een ander verhaal.