Dat lijkt me zeker waar , minder int vel is de waarneming vaak negatiever (niet perse minder realistischer)
Er wordt ook wel gezegd, en ik ben het daarmee eens omdat ik het zelf heb ervaren, depressie brengt je dichter tot de realiteit, en dat is niet altijd even prettig
Enfin, we zijn, als mens, in staat onszelf te foppen, ons zelfbeeld positiever of negatiever te maken, ter draaglijkheid
Chemie, hrt in ons geval , is ook een fors bepalende factor , blijft over, count yer blessings
Heb dit spul gehad van augustus 2012 tot en met december 2013. Geen enkele bijwerkingen bemerkt. Grootste nadeel? Je moet elke 4 weken naar de huisarts voor een injektie (in onderhuids vetweefsel). Die kosten destijds € 135 per stuk dus je gaat vlot door je eigen bijdrage heen...
Kan je niet één twee drie zeggen of het nou echt hielp (ja de T was snel onmeetbaar) want de andere kant deed eerst niets en later, na verandering van generiek merk pleister, alleen de genderdysforie weg. Maar dat is bij mij al 4 jaren het probleem.
Weet het niet zeker maar is progesteron (injekteerbaar of 'micronised) niet logischer?
2018 There was a great war, the gods died, and the world ended.
So what's this, a dream?
Of course not. It's the world. It's ended lots of times. And then it continues, with fewer gods, and more stories.
That's not an end.
It is to the gods.
@MicroSFF
Wat we ' MtF 'allemaal willen is meer vrouwelijkheid, en hoe kan je dat bereiken?
Ik heb de tabel er nog even bij gepakt van het vu waarin staat wanneer de werking van hrt zon beetje op is, dat er niet veel meer veranderd
Ik geef het nog een tijdje, heb spiro nu een jaar , maar in de spiegel kijkend kreeg ik net ff een enorme dip, vooral, je zal altijd man blijven zien, en dat sucks, big time
Fay schreef:
Ik zie nog steeds veel man, grote handen bijv, fors postuur, en daar moeje mee zien te leven
Fay
Toch zie ik op je kleine foto meer een vrouw dan een man. Maar wat is nou de definitie van een vrouwelijk uiterlijk? Veel ''echte'' vrouwen zien er vaak ook niet echt vrouwelijk uit. Zelfs veel jonge meiden kleden en gedragen zich nogal jongensachtig en mannelijk, met het daarbij horende uiterlijk.
Ik ben zelf juist lang en heel slank, mijn figuur en lichaamsbouw is te vergelijken met L Wren Scott. Alleen zij was als vrouw geboren en beroemd tot haar dood in 2014.
Maar daarbij heb ik de afgelopen 5 jaar wel alvast wat voorwerk gedaan om gewoon zoveel mogelijk als vrouw gekleed te gaan in het dagelijks leven en heb vrijwel al mijn mannen kleding weggedaan en mijn haar heel lang laten groeien waar ik overigens ook hormonen (Finasteride) voor slikt, maar mijn haarlengte ben ik gelukkig wel trots op en komt inmiddels tot aan mijn heupen.
One of those days...het gaat natuurlijk om het hele plaatje, de letterlijke naakte waarheid, en die kan hard zijn, tel daarbij op het besef dat je 45 bent, nooit kinderen zult kunnen krijgen, het te laat is , nooit moeder kan zijn van je eigen kind...je al zo ontzettend veel hebt gemist en je je nog steeds moet behelpen....het duizelt me momenteel, ondanks ook positieve dingen, onderhuids sluimert een hevige mineurstemming...
Hakuna schreef:
Toch zie ik op je kleine foto meer een vrouw dan een man.
Vooral ook die stralenkrans boven haar hoofd hé, maakt Fay echt tot een vrouw
Fay maakt terecht een punt en daar kunnen wij waarschijnlijk niet veel aan veranderen, al lijken we 100x op L Wren Scott
Hoe zit het eigenlijk met je homoonwaarden Fay? Als je T toch al op of bijna op 0 zit door de spiro dan zal een ander middel niet veel verbetering brengen denk ik zo.
Volgensmij is Androcur (cyproteron acetaat) ook een soort progesteron of heeft effecten van progesteron en daar had je klachten mee toch?
Als dit middel waar je draadje over gaat ook een soort progesteron is heb je misschien wel kans dat je dezelfde klachten krijgt. https://en.wikipedia.org/wiki/Cyproterone_acetate
Ik weet niet hoe het met de waarden zit, volgens het vu, ok, maar men kan alles zeggen, ik heb weinig vertrouwen in het vu
Aanstaande afspraak maar eens een uitdraai vragen, en dat dan staven aan waardes die hier bekend zijn
ik ben in 2006 en in 2013 gigantisch onderuit gegaan door androkur, never nooit meer, en toch, probeer ik daar nu toch stilletjes aan te denken, het te overwegen, uiteraard op voorwaarde dat dat meer effect heeft...en dan wellicht in combinatie spiro, of een lage dosis, ik weet het niet, ik ga dat bespreken met Den Heijer, 3 september
Op 5 jarige leeftijd beseffen hoe het zat en de conclusie trekken, mijn leven is dus nu al over
Vanuit die gedachte, het heeft toch allemaal geen enkele zin, heb ik gaandeweg besloten dat het is wat het is , maar ik mijn leven hoedanook zou afmaken, het is gek dat zoiets je jarenlang op de been kan houden,want int achterhoofd, eens is deze hele ellende over, ben ik dood, het duurt alleen nog wel een aantal jaren, want eruit stappen, te trots voor, op naar een volgend leven, daar geloofde ik als kind vrijwel meteen in, je zou het hoop kunnen noemen
Ik ben nu 45, ergens halverwege proces,iig halverwege mijn leven, de nuchtere realist in mij zegt, het is nog steeds klote, het heeft nog steeds geen enkele zin, wat heb je nou aan een 2de rangs pakketje, daar moet je het mee doen, en waarom zou je daar genoegen mee nemen?
Omdat er geen andere keus is
Dan ben ik geneigd te denken, dan maar geen enkel ander pakket, dan maar terug zoals het was, net zo klote..leven uitzitten, zonder enkele droom of hoop, zonder toekomst, aan de zijlijn van het leven, altijd al zo geweest, en bekend mee
In die setting, niks meer hoeven want er valt niets te verwachten, er valt niet te dromen
Misschien ben ik daarin beter af, wachten op de dood, dat het voor mij geen enkele zin heeft, een enorm bittere pil, maar die geeft ook rust
Is dit depressie? nee , dit is realisme
Ik ben er nog niet uit of ik het nog een kans wil geven, of dat ik het bijltje er bij neergooi, dat spookt al een tijdje door mijn hoofd....en ik durf nog niet te beslissen
