De bijwerkingen van androcur
Geplaatst: 03 okt 2015, 20:20
Die bijwerkingen hakken er nogal in.
Anderhalf jaar geleden had ik de srs. Ik ben toen gestopt met de androcur (cyproteronacetaat), want dat moet nu eenmaal voor de operatie. Een jaartje erna ben ik ze toch weer gaan -nemen. Voornamelijk vanwege wat haaruitval en omdat ik mijn borsten te klein vond, en vooral kleiner dan ze ooit waren. Dus ik nam de restvoorraad die ik nog had en begon pilletjes in vieren te snijden. Een kwart pilletje, zo'n 12 milligram per dag, in plaats van twee hele pillen (100 milligram) per dag. Eigen initiatief, want volgens de endocrinoloog was mijn T-waarde laag zat.
De afgelopen weken merkte ik echter dat mijn stemming steeds somberder aan het worden was, tot aan het depressieve toe en dat ik met tegenslagen moeilijker om kon gaan. Mijn angsten werden weer getriggerd en het ergste van al mijn stemmetjes (ik heb mijn negatieve gedachten gecategoriseerd en een naam gegeven) het spookje begon weer de poten onder mijn eigenwaarde vandaan te zagen.
Ik ben er dus toch maar weer mee gestopt. Ik had verwacht dat het wel een week of 2-3 zou duren voor ik daar wat van merkten. Goed vergelijken met de vorige keer kon ik niet, toen was ik echt veel te nerveus om iets van de hormonale veranderingen te merken. Maar nu merk ik na anderhalve week al duidelijke verschillen: de last op mijn schouders is lichter en ik heb echt veel meer energie. Ik krijg ineens weer dingen in het huishouden gedaan zonder dat het me echt een enorme berg mezelf ertoe zetten kost. Nee ik doe gewoon eventjes stofzuigen en de was opvouwen en de huiskamer opruimen en het toilet poetsen. Dat na een pittige werkweek, waarvan ik normaliter op de de bank zou ploffen om er alleen maar af te komen om naar bed te gaan.
Ik vind het gewoon bizar hoeveel verschil dit maakt. Bijna eng dat die somberheid er zo is ingeslopen, zonder dat ik het doorhad tot het al min of meer te laat was. Ik ga dat spul dus niet meer nemen. Als ik dan echt met mijn handen in het haar zit, of issues heb met mijn bosje twijgjes ga ik wel met de arts praten over andere opties.
Anderhalf jaar geleden had ik de srs. Ik ben toen gestopt met de androcur (cyproteronacetaat), want dat moet nu eenmaal voor de operatie. Een jaartje erna ben ik ze toch weer gaan -nemen. Voornamelijk vanwege wat haaruitval en omdat ik mijn borsten te klein vond, en vooral kleiner dan ze ooit waren. Dus ik nam de restvoorraad die ik nog had en begon pilletjes in vieren te snijden. Een kwart pilletje, zo'n 12 milligram per dag, in plaats van twee hele pillen (100 milligram) per dag. Eigen initiatief, want volgens de endocrinoloog was mijn T-waarde laag zat.
De afgelopen weken merkte ik echter dat mijn stemming steeds somberder aan het worden was, tot aan het depressieve toe en dat ik met tegenslagen moeilijker om kon gaan. Mijn angsten werden weer getriggerd en het ergste van al mijn stemmetjes (ik heb mijn negatieve gedachten gecategoriseerd en een naam gegeven) het spookje begon weer de poten onder mijn eigenwaarde vandaan te zagen.
Ik ben er dus toch maar weer mee gestopt. Ik had verwacht dat het wel een week of 2-3 zou duren voor ik daar wat van merkten. Goed vergelijken met de vorige keer kon ik niet, toen was ik echt veel te nerveus om iets van de hormonale veranderingen te merken. Maar nu merk ik na anderhalve week al duidelijke verschillen: de last op mijn schouders is lichter en ik heb echt veel meer energie. Ik krijg ineens weer dingen in het huishouden gedaan zonder dat het me echt een enorme berg mezelf ertoe zetten kost. Nee ik doe gewoon eventjes stofzuigen en de was opvouwen en de huiskamer opruimen en het toilet poetsen. Dat na een pittige werkweek, waarvan ik normaliter op de de bank zou ploffen om er alleen maar af te komen om naar bed te gaan.
Ik vind het gewoon bizar hoeveel verschil dit maakt. Bijna eng dat die somberheid er zo is ingeslopen, zonder dat ik het doorhad tot het al min of meer te laat was. Ik ga dat spul dus niet meer nemen. Als ik dan echt met mijn handen in het haar zit, of issues heb met mijn bosje twijgjes ga ik wel met de arts praten over andere opties.