partner's gevoel

[Merel77]

Dat is mooi gezegd girlinme.

Het is ook niet niets wat je je partner aandoet...

Zie je dat echt zo? Je doet je partner iets aan? Dat vind ik jammer. Op zich denk ik dat het goed is om te zien dat anderen het er moeilijk mee kunnen hebben, maar van jezelf zien dat je ook niets aan doen kunt is toch ook belangrijk?

[Engel]

Daarnaast denk ik dat het voor je partner makkelijker is voor haar/hem zelf te kiezen als je nog jong bent en samen nog niet de bagage hebt van samen grote problemen op te lossen. Als je al jaren samen bent, kindertjes hebt enz. is het ook erg moeilijk om zomaar een leven dat je samen hebt opgebouwd achter je te laten.. dan is het kiezen een stuk moeilijker...
In ieder geval zullen er veel traantjes vloeien, maar in ons geval vielen voor haar veel puzel stukjes op zijn plaats. En ziet ze het als een nieuw begin.

Mijn vrouw zei dat als je dit gezegd had toen we net getrouwd waren dan wist ze zo net nog niet of ze met me verder zou gaan. Nu wel nu zei ze "we hebben al zoveel overwonnen dan zullen we dit ook wel overwinnen" Lief gezegd maar vanaf 23 april zit ik s avonds als vrouw op de bank maar over straat gaan met mij dat wil ze (nog) niet. Op dit moment wil ik het wel maar vind ik gewoon mijn hoofd nog niet bij de rest passen. In ieder geval ziet mijn vrouw en ook mijn dochter en schoonzoon al positieve veranderingen aan mij zoals veel gelukkiger, veel rustiger en veel opener. Slechts een zeer kort moment heb ik gedacht wat doe ik ze aan, maar toen dacht ik meteen(heb ik geleerd bij mijn psychiater) aan die 50 jaar dat ik gezwegen heb en toen voelde ik me niet meer schuldig.

[Freetouch]

Het is ook niet niets wat je je partner aandoet...

Zie je dat echt zo? Je doet je partner iets aan? Dat vind ik jammer. Op zich denk ik dat het goed is om te zien dat anderen het er moeilijk mee kunnen hebben, maar van jezelf zien dat je ook niets aan doen kunt is toch ook belangrijk?[/quote]

Ik doe het mijn partner niet bewust aan, maar het is wel heftig hoor, vergeet dat niet. Gelukkig begrijpt ze dat ik er zelf nog veel meer moeite mee heb. Het is een proces waar we samen door heen moeten. Ze moest wel lachen toen onze dochter met haar schoenen met hoge haken aan de haal was en daarna aan mijn kant van het bed had geparkeert.. dus we verwerken het samen met een lach en een traan. Ik weet echter wel dat ik enom veel van haar vraag om te accepteren dat ze straks met een vrouw moet leven ipv een man...

[Fay]

Je partner 'het aandoen' , zou impliceren dat wie je bent een keuze is, dat is het voor de meesten - zo niet allen - van ons duidelijk niet

Je hebt er niet voor gekozen te zijn zoals je bent, je kan ook niet om de stap heen er iets mee te doen zonder doodongelukkig te worden

Gradaties zijn er natuurlijk wel

Zelf ben ik blij dat ik altijd heb beseft, ver in mijn achterhoofd, ik moet geen langdurige relaties aangaan en al helemaal geen kinderen, zou ik dat gewild hebben? ja , maar niet als papa

Vicky

[Freetouch]

zelf kinderen baren zit er helaas niet in...
onze kinderen zijn desaltemin geboren uit liefde...'
Zoals in mijn intro, ik wilde het gevoel overwinnen, mar ik heb die strijd uiteindelijk verloren...

[EdwinJulian]

Ik moet zeggen dat ik me heel erg schuldig voel tegenover mijn vriendin. We hebben een lesbische relatie en ik 'ontneem' haar haar vriendin. Het is toch een soort verlies waar we beiden niet voor hebben gekozen.
Mede omwille van haar doe ik alles heel rustig aan en probeer ik ook te ontdekken wat ik nou wil voor ik mij eventueel aanmeld bij het VU of iets dergelijks.
Daarbij overweeg ik ook serieus om me alleen in vrije tijd te kleden als man en me verder als vrouw te blijven presenteren. Ik ben niet ongelukkig zoals ik nu ben, maar voel me prettiger en vrijer en zekerder als man. Maar ik sluit het zeker niet uit dat er gewoon niks veranderd verder.

[Corinna]

nou en zo is het met mij omgekeerd (lees voor man vrouw en voor vrouw man) eigenlijk net zo en dat is een situatie die zowel rust als onrust geeft. Diep in mijn hart weet ik natuurlijk wel wat ik het liefst wil maar dan zijn er vervolgens heel veel innerlijke en uiterlijke en emotionele en rationele en zo voort belemmeringen en hobbels die ik eigenlijk liever niet zou willen nemen, kortom twijfel twijfel twijfel .... dat is de onrust. De rust zit in de liefde en zorg die ik voel voor mijnlief.

[Sebastian]

mijn partner (vriendin) is zelf ook trans. MTF. en zij is hetero/bi. ze viel voor mij als jongen, maar door mijn twijfels, dat ik niet weet of ik er voor ga voor de transitie (door twijfel/angsten), zou ze ook van mij houden als vrouw. ze valt op me als persoon. dit vind ik zelf behoorlijk knap, maar ik zou hetzelfde doen voor haar. maarja zij is gewoon op en top vrouw. maar goed, het kan dus wel! ondanks je geaardheid....heel knap& ben super blij met haar!!

[Engel]

Bij mijn dochter geweest en dit heeft ze voor mij gedaan

[Engel]

Vanavond de meest heerlijke opmerking van mijn vrouw tot nu toe gehoord.
Ze zei : Goh je begint al aardig op een vrouw te lijken...