Euforie en Twijfel - herkennen jullie dit ?

[Anon20180501]

Ik wilde nog iets toevoegen, niet mezelf liken...

Ik wilde nog vragen, als het inderdaad zo is dat jij daar niets van gemerkt hebt, waar zou dat dan volgens jou mogelijk aan kunnen liggen, wat houdt jou werkelijk tegen denk je..??

[anne-nienke]

Naarmate je voor je gevoel steeds zekerder van jezelf gaat voelen nemen deze in sterkte af, heb jij daar nooit iets van gemerkt..?

Niet echt, maar ik heb daar ook niet echt mijn best voor gedaan. Ik ben nogal een doetjes als het dat aangaat....

[i-rene]

Naarmate je voor je gevoel steeds zekerder van jezelf gaat voelen nemen deze in sterkte af, heb jij daar nooit iets van gemerkt..?

Ja, zo werkte het voor mij ook. Toen ik zoekende was, was ik heel onzeker en durfde ik er eigenlijk ook met niemand echt over te praten. Alleen de gedachte al...
Toen bij mij de knop om ging en ik overtuigd was was mijn transvrouw-zijn, verviellen al mijn angsten en schaamte.

Wel heb ik af en toe twijfels en schuldgevoel, zoals ik bij het starten van dit onderwerp beschreef.

[Anon20180501]

Naarmate je voor je gevoel steeds zekerder van jezelf gaat voelen nemen deze in sterkte af, heb jij daar nooit iets van gemerkt..?

Niet echt, maar ik heb daar ook niet echt mijn best voor gedaan. Ik ben nogal een doetjes als het dat aangaat....

Van je angsten kan ik je niet afhelpen, daar ben ik momenteel te lui voor...

[anne-nienke]

Van je angsten kan ik je niet afhelpen, daar ben ik momenteel te lui voor...

[Eva]

... Ik weet nog steeds waar ik heen wil en dat ik niet als man verder kan of wil, maar het gevoel van dit moment is iets van de controle kwijtraken en dat is ook wel wat beangstigend. Daarom weer twijfel. Meestal weet ik twijfel terug te herleiden naar een herkenbare angst, maar nu vind ik het lastig om te bepalen waar het vandaan komt.
Is het de twijfel of het allemaal wel nodig is of is het de angst die spreekt? Bij een euforische piek voel ik minder dysforie, dan enkele dagen later wanneer ik weer een dalletje induik. ...

Ja Irene, dat is herkenbaar.

Weet je, je wereld was tot nu toe misschien niet écht de jouwe, maar je had er inmiddels je weg een beetje in leren vinden.
Nu ligt er een nieuwe, of in elk geval sterk veranderde wereld vóór je. Onzekerheid en twijfel is dan wel heel natuurlijk, nietwaar?

Je bent nu hier. We zijn geen professionele hulpverleners, maar hier is wel een schat aan ervaringen aanwezig en steun. Steun van mensen die weten wat je doormaakt

[i-rene]

Ja Irene, dat is herkenbaar.

Weet je, je wereld was tot nu toe misschien niet écht de jouwe, maar je had er inmiddels je weg een beetje in leren vinden.
Nu ligt er een nieuwe, of in elk geval sterk veranderde wereld vóór je. Onzekerheid en twijfel is dan wel heel natuurlijk, nietwaar?

Je bent nu hier. We zijn geen professionele hulpverleners, maar hier is wel een schat aan ervaringen aanwezig en steun. Steun van mensen die weten wat je doormaakt

Eva, het is echt fijn om hier te ervaren dan anderen met dezelfde dingen stoeien of gestoeid hebben, als waar ik nu mee bezig ben.
Op dit forum ontvang ik zo veel lieve oprechte reacties, zowel openbaar als via PB, dat is ontzettend fijn om te hebben.

Zo veel informatie die hier ook gedeeld wordt is ontzettend fijn om te kunnen lezen, want de herkenning is vaak zo groot!
En die herkenning of bevestiging van anderen maken me een stuk minder onzeker.

Niet dat ik onzeker over het transvrouw-zijn heb, want dat heb ik inmiddels geaccepteerd en omarmd.
Tot het moment van acceptatie was ik echt een jojo en nu voel ik veel vaker rust in mijn hoofd.
Ik weet nu waar mijn route naar toe moet leiden en ben niet meer doelloos zoekende.
Het is tastbaar geworden.
Maar twijfel (over o.a. de veranderende wereld) steekt af en toe de kop op en dan is het fijn om te lezen dat anderen dit ook ervaren en dat ik niet de enige ben.

[Michelle]

Het meest frustrerende vind ik wanneer ik de deur uit moet, dan moet ik mijn man masker opzetten en heel m'n gevoel onder controle houden. Echt irritant en als iemand wat vraagt wat ik van het weekend ga doen, ja bier zuipen en batsen hahaha

Maar ik vind het wel leuk, transgender zijn ben blij wanneer het moment komt dat ik wel m'n gevoel buitenshuis kan uiten

En ik hoef alleen een string aan dat zit zo goed

[anne-nienke]

Maar twijfel (over o.a. de veranderende wereld) steekt af en toe de kop op en dan is het fijn om te lezen dat anderen dit ook ervaren en dat ik niet de enige ben.

Als de euforie groter is, is het dal dan ook dieper? Het valt me wel op dat er velen zijn die soort gelijke gevoelens hebben.

[i-rene]

Bij mij hoeft de diepte van het dal geen relatie te hebben met de hoogte van de euforie.
Er zit bij mij ook nog een soort neutraalstand tussen. Diepte van een dal is bij mij situatie afhankelijk.
Het stelt mij wel gerust dat ik niet de enige ben met dit soort gevoelens.