Trans activism

[3B67-A22C]

Zonder die diagnose en het daarop volgende traject was ik echt helemaal stuk gegaan en het is geen overdrijving als ik stel dat ik dan niet meer geleefd had. Het kan in mijn geval ook niets anders zijn, want ik heb geen andere diagnose dan genderdysforie, er speelt niets anders op het DSM vlak. Bij mij ging die dysforie zich dan ook vertalen in somatische in plaats van psychische klachten en leidde uiteindelijk zelfs tot een hartinfarct. Sinds ik op hormonen ben heb ik geen enkele hartklacht meer en ook mijn cardioloog vindt dat ik geen hartmedicatie meer nodig heb. Geen betablokkers, geen bloedverdunners, niets meer. In transitie gaan was serieus het enige juiste antwoord. Hoe kan dat als genderdysforie niet bestaat?

Ik denk eerlijk gezegd dat als trans activisten die zelf cisgender zijn wat voor ons willen betekenen, dat ze wat minder bezig moeten zijn met labeltjes en zich beter kunnen richten op zaken als adequate hulpverlening, acceptatie en vooral zelf niet op de stoel van medici gaan zitten als ze daar verder geen achtergrond in hebben. Boven alles moeten ze die diagnose serieus nemen. Mensen die dat niet doen zijn geen transactivisten, maar in de kern van de zaak transfoben die ons kapot willen maken omdat we schijnbaar ook niet in hun maatschappijbeeld passen.

In die context moest ik trouwens erg lachen om een stukje op GeenStijl, dat gelijktijdig met onze discussie hier geplaatst werd. Naomi Zentgraaff Dick Swaab:

Swaab snijdt namelijk mensen open om te kijken of mannen, vrouwen, nichten, transgenders en wat dies meer zij andere hersens hebben en of er dus een fysiologische basis is voor geaardheid. Asha is sociale wetenschapper, dus die roept maar wat op basis van een vaaglinkse ideologie en meent dat verschil de wortel van alle kwaad is, dus zegt dat het niet zo is. Vermoeiend, natuurlijk, keihard sciencen tegen zoveel hysterische domheid in, dus Swaab doet, na eerdere vruchteloze debatten, de zaak maar af met een uitermate kwets0nd gebbetje.

[82c65d4a]

Buiten de discussie om, als we bij een minderheid zouden behoren, dan waren er vast niet zulke lange wachtlijsten?

Mss, is dat omdat er te weinig mensen ter beschikking zijn, om de steeds toenemende wachtlijsten op te vangen.

Maar of dit nu een min punt is, of eerder een garantie is, der bevlieging alvast uit te sluiten ?.

Grtz Nick.

Of omdat er te weinig voor gebudgetteerd wordt. Vergeet niet dat de meeste mensen nog steeds van mening zijn dat behandeling voor GD optioneel is.

[Anon20180311]

Of omdat er te weinig voor gebudgetteerd wordt. Vergeet niet dat de meeste mensen nog steeds van mening zijn dat behandeling voor GD optioneel is.

Hoi Femke,

Optioneel = " in België " naar eigen vrije wil/ keuze. Wat mij persoonlijk betreft :" gelukkig maar". Men kan en mag niemand verplichten tot,..................

In " België" kent trouwens geen enkele ingreep/ behandeling, der GD geen eigen persoonlijke minimum bijdrage.

Voor mij persoonlijk, is veiligheid en aanvaarding der gewoon mens zijn, als GD kennende persoon veel belangrijker dan,...............

Grtz Nick

[wiggeltje]

@Nick,
ik vermoed ook dat wat je schrijft, dat er te weinig mensen ter beschikking zijn. Toen ik belde voor een afspraak (ik was stomweg te laat) vertelde ze mij dan ze "bom-vol" zaten. Van 21 september naar 30 november, dat is zo'n 5 weken. Voelt als straf

+ een maand ik was oktober vergeten maar ja. laat maar zitten

[Anon20180501]

Ik kan me heel goed voorstellen dat je de tel even kwijtraakte Wiggeltje...
Zitten we er samen mee, dat zijn er iig al twee...

Sterkte en houd de moed er in lieverd...

[Danielle]

Zonder die diagnose en het daarop volgende traject was ik echt helemaal stuk gegaan en het is geen overdrijving als ik stel dat ik dan niet meer geleefd had. Het kan in mijn geval ook niets anders zijn, want ik heb geen andere diagnose dan genderdysforie, er speelt niets anders op het DSM vlak. Bij mij ging die dysforie zich dan ook vertalen in somatische in plaats van psychische klachten en leidde uiteindelijk zelfs tot een hartinfarct. Sinds ik op hormonen ben heb ik geen enkele hartklacht meer en ook mijn cardioloog vindt dat ik geen hartmedicatie meer nodig heb. Geen betablokkers, geen bloedverdunners, niets meer. In transitie gaan was serieus het enige juiste antwoord. Hoe kan dat als genderdysforie niet bestaat?

Ik denk eerlijk gezegd dat als trans activisten die zelf cisgender zijn wat voor ons willen betekenen, dat ze wat minder bezig moeten zijn met labeltjes en zich beter kunnen richten op zaken als adequate hulpverlening, acceptatie en vooral zelf niet op de stoel van medici gaan zitten als ze daar verder geen achtergrond in hebben. Boven alles moeten ze die diagnose serieus nemen. Mensen die dat niet doen zijn geen transactivisten, maar in de kern van de zaak transfoben die ons kapot willen maken omdat we schijnbaar ook niet in hun maatschappijbeeld passen.

In die context moest ik trouwens erg lachen om een stukje op GeenStijl, dat gelijktijdig met onze discussie hier geplaatst werd. Naomi Zentgraaff Dick Swaab:

Swaab snijdt namelijk mensen open om te kijken of mannen, vrouwen, nichten, transgenders en wat dies meer zij andere hersens hebben en of er dus een fysiologische basis is voor geaardheid. Asha is sociale wetenschapper, dus die roept maar wat op basis van een vaaglinkse ideologie en meent dat verschil de wortel van alle kwaad is, dus zegt dat het niet zo is. Vermoeiend, natuurlijk, keihard sciencen tegen zoveel hysterische domheid in, dus Swaab doet, na eerdere vruchteloze debatten, de zaak maar af met een uitermate kwets0nd gebbetje.

GeenStijl voert al jaren een hetze tegen Asha ten Broeke, omdat ze bij die club feminisme een vies woord vinden. GeenStijl blijft nu eenmaal voor en door rijke rechtse blanke mannen. Dan is iemand die uitgesproken feminist is natuurlijk de duivel zelfe. Swaab, die ik voorheen ook hoog had zitten is onlangs met een uiterst domme en seksistische opmerking (over het kopen van prinsessenjurken voor Ten Broeke) uit de hoek gekomen. Daarmee heeft ie zich in mijn ogen gediskwalificeerd in her publieke debat als het gaat om genderissues.

Als ze het over sciencen hebben: er is genoeg commentaar te vinden op de onderzoeken van Swaab. Terwijl Ten Broeke zeker niet vies is van vooral literatuur onderzoek en het beargumenteren van haar standpunten met solide wetenschap.

[3B67-A22C]

Mag ik even hartelijk lachen, er wordt geen hetze tegen haar gevoerd, het is gewoon een hilarisch gekkie om te volgen en levert veel hits op wegens entertaining. Als je je over een volstrekte fopwetenschapper hebt die activisme met wetenschap verwart, heb je het wel over de "grote denker" Asha ten Broeke. En zeker niet alleen volgens geenstijl, hoewel die het puntig en eloquent verwoordt. In ieder geval heb je met allies als Asha geen vijanden meer nodig. Maar misschien ben ik niet de objectiefste bron, Asha en ik kruisten ook persoonlijk de degens en van haar "argumenten" bleef ook toen weinig over. Allemaal gebakken lucht.

Of Asha's cherrypicking uit vakliteratuur om haar ideologische standpuntjes de schijn van gewicht mee te geven wat toevoegt waag ik te betwisten. Flinterdun allemaal. Maar laten we niet verzanden in een discussie over haar, het ging me eerder om wat ze vertegenwoordigt. Niet dat we het over haar lachwekkende Bart Smit aksie gaan hebben. Met haar luchtledige geleuter over "microseksisme".

Maar het is inderdaad zo dat ik feminisme ook een vies woord vind. Met name dat tweede golf slachtofferfeminisme, dat niet alleen TERFS, maar ook Asha ten Broeke voortbracht.

-weer met poppen spelen gaat in het mij in ieder geval passende prinsessenjurkje en daarna lekker koken voor het mannetje.. Ik voel me er heerlijk bij.

[3B67-A22C]

Mijn probleem qua feminisme en dat vind ik eigenlijk nog best on topic met betrekking tot trans activisme: voor mijn transitie zat ik erg erg mee, dat ik in heel veel opzichten stereotype vrouwelijk ben. Ik snap ook wel dat je uitstekend vrouwelijk kunt zijn zonder die eigenschappen, maar ik kreeg dus dagelijks (op een vriendelijk bedoelde maar niettemin pijnlijke manier) te horen dat ik "net een wijf ben". En inderdaad, heel stereotype allemaal en nog vrouwelijk ook, ik schaamde me er zelfs voor dat mijn vrouwelijke identiteit zo tot uitdrukking kwam. Want wat zouden de Asha ten Broekes van deze wereld er wel niet van zeggen: als kind met poppen spelen, make up van moeder stiekem uitproberen, op ballet, tijdens het oorlogje spelen in de buurt alleen "verpleegster" willen zijn in plaats van soldaat etc etc. Echt genderkind on steroids en nog gebeurde er niks mee. Als volwassene geen rijbewijs hebben, zorgzaam zijn, nul ruimtelijk inzicht, huilen bij films, volkomen atechnisch, overgestapt op een letterenstudie zodat ik tenminste met meisjes studeerde,helemaal gaan stralen als een man me als een dame behandelt als we uit eten gaan en in de richting van zo'n man zelfs een beetje onderdanig. Het zegt niets want onwetenschappelijk en stereotype, maar ik scoor dus HOOG op de COGIATI test. En op hormonen werd het alleen maar erger, maar nu mag het tenminste. Ik ben vrij.

Ik snap ook wel dat mijn transvriendinnen die supertechnisch zijn, agressief autorijden, dames met pit zeg maar niet minder vrouwelijk zijn, maar ik voel me dan vaak wel een hulpeloos meisje, vergeleken daarmee.

De Asha ten Broekes van deze wereld vinden al die stereotypen geen bewijs van mijn gender identiteit, terwijl ik die vanuit mijn eigen ervaring van kinds af aan als wezenlijk ervaar. Daardoor voel ik me gedeligitimeerd in wie ik ben en wordt de authenticiteit van mijn ervaring besmeurd. De prinsessenjurkjes waar Swaab naar verwees zeggen wel degelijk iets over gender identiteit, ook als dat niet in de ideologie van Asha ten Broeke past.

[Danielle]

Wacht, je noemt Asha ten Broeke een fopwetenschapper, maar je neemt de COGIATI serieus? Ik haak af uit deze discussie. Dit wordt van hetzelfde niveau als een antivaxxer proberen uit te leggen hoe vaccinaties werken. Dat lukt ook niet.

[Elise]

Maar het is inderdaad zo dat ik feminisme ook een vies woord vind. Met name dat tweede golf slachtofferfeminisme, dat niet alleen TERFS, maar ook Asha ten Broeke voortbracht.

Ik denk dat zolang een feministische stroming in het kader van de emancipatie van de vrouw gaat dicteren hoe een vrouw zich wel of niet zou moeten gedragen, het de plank volledig mis slaat. Er is pas iets bereikt als vrouwen zelf kunnen bepalen hoe ze hun vrouw-zijn willen invullen. Feminisme zou meer op die keuze vrijheid gericht moeten zijn, ander blijft het in een soort ideologie hangen.