doll89 schreef:Is het iets waar je ook mee zit? Dan zou ik het wel noemen. Maar als het voor jou bijzaak is zou ik het niet te groot maken, want dan willen ze dit eerst verder uit pluizen en zeker zijn dat je alles grof gezegd op een rijtje hebt, voordat ze jou verder helpen met je proces..
Het is voor mij geen probleem, het heeft denk ik niet iets met transgender zijn te maken, en er heeft nooit iemand iets van gemerkt (althans niet gezegt). Ik doe soms dingen die grenzen aan het dwangmatige. Dan maak ik me erg snel zorgen als ik iets lees over een ramp of als iemand te laat thuis is en word ik erg bang dat er iets is gebeurd. Dan is er natuurlijk nog dat ik trans ben, daar denk ik vrijwel 24 uur per dag aan, ik kan echt nergens anders aan denken, en dan lees ik dingen dat het zo lang duurt voor je hrt krijgt en word ik helemaal bang dat ik nooit zal passen en dat het te laat is, en soms dan behandelt iemand me als meisje en dan voel ik me weer zo blij, hoe ik er naar kijk varieert steeds van positief naar negatief en weer terug, dan kijk ik in de spiegel en ben ik blij met mn haar of word ik juist misselijk van mijn gezicht. Ik hoop dat ik snel bij de huisarts en de psycholoog terecht kan en dan maar kijken naar zelfmedicatie denk ik.