Petitie uitbreiding ipv krimp transgenderzorg

[Anon20210626]

Luc noemde mij ook zo maar dan was daar de welbekende 'slag om de arm '

Idd bleek ik ook een ' hamerstuk' te zijn .

[Anon20190501]

Toen ik aan het begin van mijn diagnostische fase stond vroeg ik aan mijn psychologe waarom die fase verplicht was en zo uitgebreid. Eén van de redenen die zij opgaf was dat vermeende gevoelens van genderdysforie mede kunnen veroorzaakt worden door psychische stoornissen. Een belangrijk aspect van de psychodiagnostiek is dan ook het uitsluiten van de eventuele aanwezigheid van die stoornissen. Dat heeft tijd en reflectie nodig.

Die uitleg klonk mij heel aannemelijk en heb ik nadien ook teruggevonden in het boek "Transgenderzorg".

Vandaar mijn aarzeling.

[Jer158]

Heb wel getekend, maar heb geen duidelijke mening over informed consent. Ik kan mij namelijk vinden in beide kanten van het debat.

Een diagnostische fase optioneel maken lijkt mij nauwelijks anders dan deze hele fase weglaten. Het verschil is dan dat hulp bij het "uitzoeken" vanuit een genderteam wordt geboden i.p.v. extern. Mensen die twijfelen en voor zo'n diagnostische fase zouden kiezen zijn in de huidige situatie waarschijnlijk ook de mensen die extern hulp krijgen bij het uitzoeken. Mensen die niet twijfelen maar waarbij wél iets anders speelt zullen vaak niet de beste persoon zijn om te bepalen dat een uitgebreide diagnostiek niet nodig is. Aan de andere kant, als mensen overtuigd zijn van hun gelijk of andere redenen hebben om in transitie te willen is het ook niet heel moeilijk om toch door die diagnostiek te komen, dus hoe veel nut heeft die diagnostiek nu eigenlijk?

Ik ben dan ook erg benieuwd (1) hoeveel mensen rood/oranje licht krijgen, (2) hoeveel daarvan later alsnog groen licht krijgen, (3) hoeveel mensen afhaken voor het einde van de diagnostiek, (4) hoeveel daarvan later alsnog terugkomen, (5) hoeveel mensen detransitioneren, (5) hoeveel mensen aangeeft spijt te hebben.

En dan is er de absurditeit dat ze liever 100 mensen maandenlang laten wachten en door de molen halen dan riskeren dat één iemand heel-misschien-ooit-wel-eens-minder-dan-100%-blij-zou-kunnen-zijn met de beslissing. In het kader van zelfbeschikking en zelfs mensenrechten is de huidige situatie niet helemaal oké

[Emma]

Toen ik aan het begin van mijn diagnostische fase stond vroeg ik aan mijn psychologe waarom die fase verplicht was en zo uitgebreid. Eén van de redenen die zij opgaf was dat vermeende gevoelens van genderdysforie mede kunnen veroorzaakt worden door psychische stoornissen. Een belangrijk aspect van de psychodiagnostiek is dan ook het uitsluiten van de eventuele aanwezigheid van die stoornissen. Dat heeft tijd en reflectie nodig.

Die uitleg klonk mij heel aannemelijk en heb ik nadien ook teruggevonden in het boek "Transgenderzorg".

Vandaar mijn aarzeling.

Klopt. Maar of het aantal gevallen de huidige aanpak rechtvaardigt is maar de vraag. Zou je niet met een minder grondig onderzoek een groot deel van degenen waar geen twijfel over kan zijn doorlaten?

[Anon20210626]

Emma, I coudn't agree more.

Ik vond de diagnostiek a walk through the park en dat zal gerust voor meer gelden

En gevallen die er dan misschien onterecht doorheen zouden slippen , dat gebeurd nu ook al . Sommigen zijn ijzingwekkend goed in 'het juiste verhaaltje opdissen ' . Ze hebben echter toch alleen zichzelf daarmee....... billen branden , blaren zitten

[Anon20190501]

En gevallen die er dan misschien onterecht doorheen zouden slippen , dat gebeurd nu ook al . Sommigen zijn ijzingwekkend goed in 'het juiste verhaaltje opdissen ' .

Waarom zou je dat in 's hemelsnaam doen ???

[Anon20210626]

Sommigen mensen hebben een obsessie of een fetish. Heel rationeel is het idd niet

[Emma]

Ik heb er al eentje van dichtbij meegemaakt. Narcistisch typetje, de hele wereld bij elkaar liegen. Maar als psycholoog sta je machteloos. Geef je rood, dan gaan ze onbegeleid aan de slag. Misschien nog wel schadelijker voor die persoon.

[Nate_0]

...is het op zo'n moment niet gewoon eigen schuld dikke bult?

Ben het voor de rest eens met Jer tbh. Ik ben ook wel benieuwd naar hoe vaak rood licht wordt gegeven ivm huidige psychische problemen vs hoe vaak er groen licht wordt gegeven ondanks comorbiditeit (en de stoornissen/problematiek die het vaakst doorgewerkt moet worden bij oranje)

[Marcella]

Toen ik aan het begin van mijn diagnostische fase stond vroeg ik aan mijn psychologe waarom die fase verplicht was en zo uitgebreid. Eén van de redenen die zij opgaf was dat vermeende gevoelens van genderdysforie mede kunnen veroorzaakt worden door psychische stoornissen. Een belangrijk aspect van de psychodiagnostiek is dan ook het uitsluiten van de eventuele aanwezigheid van die stoornissen. Dat heeft tijd en reflectie nodig.

Het is zeker waar dat vermeende gevoelens van genderdysforie (mede) veroorzaakt kunnen worden door psychische stoornissen. Maar sommigen hebben elders al psychologen en psychiaters gesproken, en vaak is daar al duidelijk geworden dat deze psychische stoornissen niet spelen.

Wat ik zo jammer vind aan de huidige werkwijze van de Vu is dat deze mensen dan toch alsnog door de hele psychologische molen bij de Vu moeten.
Gelukkig denkt niet iedereen bij de Vu er zo over, maar het huidige protocol 'moet' nog steeds voor iedereen worden gevolgd, zelfs voor de 'hamerstukken'. Dat vind ik jammer.

Enige tijd geleden is er onderzoek gedaan naar de spijtoptanten: zowel bij het systeem van informed consent als bij het systeem van de Vu is het percentage mensen dat spijt krijgt en terug wil ongeveer 1 procent. Dat is dus geen reden om tegen de 'informed consent' variant te zijn, naar mijn mening.