Yup, voor mij zou ik als het moest kunnen leven met de "ergernis", maar het zou mij belemmeren mijn vrouw voelen/zijn verder te ontwikkelen. En waarom stil blijven staan, als ik mij beter voel met elke stap die ik neem? Dus moet het gaan.
Je kan denken: Is er een reden om het te doen. En denken aan risico's, consequenties, wat je verliest. Of je kan denken: Is er een reden om het niet te doen en denken aan de mogelijkheden, wat je kan winnen, al is er geen zekerheid.
Ik ga voor de mogelijkheden van de toekomst, op niet meer als een "glimmer" van gevoel als het moet. Ik zal ongetwijfelt vast ook ergens een vergissing mee maken, hoort er ook bij. Maar ik kijk vooruit, niet achteruit. Door jezelf te zijn win je IMHO altijd meer dan je kan verliezen.