nudisme/ naturisme

[Anon20230219]

Nee ben nooit zo van het naakt buiten rond wandelen geweest.
In huis maakt het mij niet zo uit maar buiten vind ik een ander verhaal.
Topless misschien ooit(Hangt er beetje vanaf hoe dat ontwikkeld daar voren.)maar dat is iets voor de verre toekomst.

[Elke84]

Ik denk dat het voor veel naturisten vooral gaat om de ontspanning, rust, vrijheid enz dat het creëert maar niet om naaktheid op zich. Voor mij is dat in elk geval zo. Thuis (of in de sauna) naakt rondlopen boeit mijzelf daarom veel minder.

[Anon20180311]

Ik denk dat het voor veel naturisten vooral gaat om de ontspanning, rust, vrijheid enz dat het creëert maar niet om naaktheid op zich. Voor mij is dat in elk geval zo. Thuis (of in de sauna) naakt rondlopen boeit mijzelf daarom veel minder.

Ontspanning ? Ik kwam net naakt uit de douche ( En dat zag mijn vriendin). Van een inspanning gesproken ( i.p.v. ontspanning), ik heb het er nog warm van .

Grtz Nick ( Waarom naakt lopen, als het met " mooie" gewenste kleren kan". Einde schoppen dames ?).

[Benjamin]

Ik ben naturist. Ik bezoek geregeld het naturistenterrein in de Vlietlanden (Voorschoten) en het naakstrand in Katwijk. Daarnaast ook een saunaganger, maar dat heeft m.i. weinig met naturisme van doen.

Het verschil tussen naturisme en nudisme is niet eenvoudig uit te leggen. Eerder in dit topic werden ze gelijk getrokken door Simão, maar dat is toch niet geheel juist. Nudisme is naakt recreëren, of naakt gewoon je dagelijkse dingen doen. Naturisten doen dat ook, maar voelen zich daarnaast sterk verbonden met hun omgeving, de natuur, en zorg voor het milieu heeft vaak grote nadruk. In het verleden waren naturisten ook vrijwel altijd vegetariër of veganist zelfs, en geheelonthouder. Vaak ook pacifist, Dolle Mina's, enzovoort. Dat is het soort waar Eva denk ik mee te maken had. Irritant als mensen hun mening opdringen overigens, ongeacht de context.

Het gaat naturisten ook vandaag de dag niet alleen om "bloot zijn is fijn", maar ook om die verbinding zoeken, een beetje een soort oergevoel. Althans, ik voel me er natuurlijker en meer mens, meer levend door. Eén met de natuur.

Ik ben eigenlijk al vanaf mijn veertiende ofzo een "naaktloper". Ik deed het toen stiekem, want het mocht absoluut niet van thuis. Er werd altijd schande gesproken van mensen die dat deden. Ik zocht eenzame plekjes in de natuur op en trok mijn kleren uit. Die behoefte kwam vanuit mezelf. De stap van naturisme onder gelijkgestemden was wel moeilijk, maar eenmaal genomen valt het natuurlijk wel mee.

Het lastigste aan naakt zijn in het openbaar is vooral het risico op textieldragende voyeurs die zogenaamd verdwaald zijn, cruisende kasthomo's (ken mannen die hier zo ongeveer door aangerand zijn) en de meest sneue categorie: de irritante oude mannetjes. Deze week kwam er eentje van een meter of 200 aangelopen om te vragen hoe laat het was. Daarbij diverse stelletjes, groepen en mannen passerend die kennelijk in zijn ogen niet geschikt waren voor dat doel. Mijn reactie: 'Zie jij hier ergens een horloge?'

[Anon20190501]

Zelf voel ik me op prettiger wijze verbonden met de natuur wanneer er zich een laagje textiel bevindt tussen mijn huid en de stekende/zuigende/bijtende zespotige species in die natuur