De eerste stap is gezet ...
Geplaatst: 15 aug 2017, 22:23
Hoi allemaal
Mijn gevoelens van vrouw-zijn die ik de voorbije 28 jaar onderdrukt heb, nemen er niet langer genoegen mee om nog langer weggestopt te worden.
De kracht van deze vrouwelijke energie die ik ervaar is zo sterk dat ik het wel van de daken zou kunnen schreeuwen:" IK BEN VROUW'
Ik heb het in de afgelopen 3 weken verteld aan 2 vriendinnen en mijn schoonzus. Ze zijn alle drie open-minded maar toch kwam het natuurlijk voor hen als een shock. Dat is ook ergens normaal denk ik, als je iemand al 44 jaar kent als man.
Mijn intuïtie bleek juist te zijn, om hen al eersten in te lichten. Ze steunen mij, geven mij nuttige tips en benaderen mij nu al als vrouw Wat ik natuurlijk erg apprecieer. Ik heb allerminst de illusie dat iedereen in mijn omgeving het zo positief zoals hen zal onthalen, maar dat zijn zorgen voor later.
Afgelopen week heb ik de huisarts ingelicht. Gelukkig is dit een groepspraktijk, dus heb ik het verteld aan de vrouwelijke huisarts. Het vertellen aan een man vind ik moeilijker. Al moet ik bekennen, dar ik er 2 afspraken voor nodig had alvorens ik het hele verhaal over mijn lippen kreeg.
Als persoon met Klineflter xxy dien ik nu reeds elk jaar op controle bij de endocrinoloog. Dus de controle afspraak afgelopen vrijdag kwam zeer gelegen om ook daar mijn verhaal te doen over mijn vrouwelijke gevoelens en mijn wens om lichamelijk vrouw te zijn.
De endocrinoloog vond het aangewezen dat ik de hulp inroep van het genderteam van UZ Gent. Maar dat afspraak had ik zelf al gemaakt. Ik kan bij een seksuoloog verbond aan het UZ Gent op 5 oktober terecht, dus wordt vervolgd ...
Mijn gevoelens van vrouw-zijn die ik de voorbije 28 jaar onderdrukt heb, nemen er niet langer genoegen mee om nog langer weggestopt te worden.
De kracht van deze vrouwelijke energie die ik ervaar is zo sterk dat ik het wel van de daken zou kunnen schreeuwen:" IK BEN VROUW'
Ik heb het in de afgelopen 3 weken verteld aan 2 vriendinnen en mijn schoonzus. Ze zijn alle drie open-minded maar toch kwam het natuurlijk voor hen als een shock. Dat is ook ergens normaal denk ik, als je iemand al 44 jaar kent als man.
Mijn intuïtie bleek juist te zijn, om hen al eersten in te lichten. Ze steunen mij, geven mij nuttige tips en benaderen mij nu al als vrouw Wat ik natuurlijk erg apprecieer. Ik heb allerminst de illusie dat iedereen in mijn omgeving het zo positief zoals hen zal onthalen, maar dat zijn zorgen voor later.
Afgelopen week heb ik de huisarts ingelicht. Gelukkig is dit een groepspraktijk, dus heb ik het verteld aan de vrouwelijke huisarts. Het vertellen aan een man vind ik moeilijker. Al moet ik bekennen, dar ik er 2 afspraken voor nodig had alvorens ik het hele verhaal over mijn lippen kreeg.
Als persoon met Klineflter xxy dien ik nu reeds elk jaar op controle bij de endocrinoloog. Dus de controle afspraak afgelopen vrijdag kwam zeer gelegen om ook daar mijn verhaal te doen over mijn vrouwelijke gevoelens en mijn wens om lichamelijk vrouw te zijn.
De endocrinoloog vond het aangewezen dat ik de hulp inroep van het genderteam van UZ Gent. Maar dat afspraak had ik zelf al gemaakt. Ik kan bij een seksuoloog verbond aan het UZ Gent op 5 oktober terecht, dus wordt vervolgd ...