Leuke voorvallen

[Irene_de_Vreede]

Ik begrijp het

[Sabrina40]

Maar allerbeste Mark, jij gaat net als ik destijds deed in je nieuwe hoedanigheid naar een andere stad en daar stel je jezelf toch natuurlijk doodgewoon alleen nog maar voor als Mark ! Wat zou dat in hemelsnaam nou nog voor invloed kunnen hebben op mogelijke problemen in jouw eigen dorp ? De principiele kern van mijn "uit de kast komen" rond 1982 was nu juist, dat ik in een andere stad mijzelf ongestoord in mijn nieuwe hoedanigheid kon gaan acclamatiseren en ontwikkelen. Daar heb ik toen ook de grote stap gemaakt om een nieuw privé leven als vrouw met een nieuwe relatie te gaan opbouwen, die toen ook nog eens het lef had om mij als haar nieuwe relatie aan haar uitgebreide sociale omgeving voor te stellen. Ik kon voldoende "stealth" mijzelf toen al op straat begeven. Maar voor meer intieme vrienden en familie relaties kun je natuurlijk onmogelijk als vrouw of man zonder verleden zo maar uit de lucht komen vallen. Natuurlijk weet dus iedereen in die nieuwe sociale omgeving mijn achtergrond, maar iedereen ziet, behandelt en accepteert mij daar volledig als de vrouw Sabrina en is zich in het gewone dagelijkse leven na een tijdje niet eens meer direct bewust van die biologische achtergrond. Daarna heb ik pas ook nog wel contact opgenomen met mensen uit mijn oude leefomgeving, maar toen had ik inmiddels natuurlijk al een dijk van zelfacceptatie en zelfvertrouwen kunnen opbouwen.
Veel sterkte en sukses en groetjes, Sabrina

[Jasper]

Het is alweer een tijdje geleden, maar wel leuk. Ik kwam binnen op de spoedeisende hulp in het ziekenhuis met een gebroken kuitbeen, waaraan ik geopereerd moest worden. Mijn broek was al stukgeknipt, dus ik lag er in m'n onderbroek. Het meisje dat me naar de ok bracht vroeg me toen of ik een vrouw wou worden. Daarop schoot ik in de lach. Het meisje wist wel van mijn genderdysforie, maar blijkbaar was het niet bekend welke kant op. Dit deed mij goed. En met mijn been is het uiteindelijk ook goed gekomen!

[Raisa]

Een week geleden zat ik in de trein van Marissa terug naar huis toen de conducteur langs kwam voor de kaartcontrole. Na wat gestaar van mijn OV-jaarkaart naar mij en terug vroeg hij of het mijn kaart is. Ik reageerde: "Het is al best een oude foto". Hij vroeg toen of ik legitimatie bij me had dus pakte ik mijn paspoort uit mijn tas. Toch was het nog niet helemaal duidelijk voor hem want hij wees met een vinger naar de 'M' en zei: "Maar dit...?". Ik heb hem toen uitgelegd dat ik in transitie ben van man naar vrouw waarop hij wat wazig uit zijn ogen staarde en weer verder ging met zijn werk. Een half uur later kwam hij met zijn collega nog langslopen waarop zijn collega een keer over zijn schouder naar mij keek "Dus dat is 'm!". Zittend op het toilet keek ik eens goed in de spiegel en dacht: "Hoe kan hij die snor gemist hebben?".

Het wel of niet passabel zijn wisselt nogal want een paar dagen later kwam ik de trein uit toen een jongen mij passeerde en onder een kuch -VENT- zei.

[Sabrina40]

In 1989 heb ik met enkele andere auteurs meegewerkt aan een boek over transgenders, dat de toenmalige VUmc gender psycholoog Anton Verschoor uit wilde brengen. Daardoor kon ik bij hem ook zo’n VUmc pas met twee foto’s plus flink wat stempels en handtekeningen bietsen. Mijn voornaam en pasfoto kon ik, in afwachting van een mooie afvloei regeling, toen nog niet officieel veranderen omdat ik voor mijn baan nog heel vaak naar het buitenland moest vliegen. Daardoor had ik natuurlijk wel een heel leuk stuwmeer met air miles voor gratis vluchten.

In 1990 ging ik met mijn huidige partner samenwonen en dat zijn we gaan vieren met een gratis volledige eerste klas rondreis door de V.S. Op Los Angeles airport bleek de vlucht naar Hawaï helemaal volgeboekt. Daardoor kreeg mijn vriendin haar instapkaart, maar ik dus niet. Op mijn ticket stond namelijk Mr. plus mijn achternaam, maar die grondstewardess zag toch duidelijk een vrouw voor zich staan. En als straks zich een echte meneer met die naam zou melden, dan zou zij die moeten weigeren. Toen ik daarop mijn paspoort met die verlooppas van het VU voor haar neerlegde bleef zij zeker twee minuten lang beurtelings naar die documenten en naar mijn gezicht staren. Daarna slaakte zij in die stampvolle vertrekhal luidkeels de kreet : “WOW !” en kreeg ik mijn instapkaart.

Op Hawaï had ik keurig een huurauto gereserveerd en wilde die door mijn vriendin laten ophalen. Zij kon die wagen wel meekrijgen, maar als wij beiden wilden rijden dan moest mijn rijbewijs ook worden ingeschreven. Dus moest ook ik naar binnen en mijn rijbewijs plus die VUmc kaart op de balie leggen. Daar wist die baliemedewerkster echter geen raad mee en haalde haar chef er bij. Maar die dorst zich ook niet aan koud water te branden, dus werd de grote baas van het spul opgetrommeld. Die moest ook eerst goed nadenken of hij niet mogelijk belazerd werd, maar ging akkoord. Wij kregen dus de sleutels en wandelden buiten richting onze auto. Maar toen wij nog even omkeken bleek dat kantoortje een klein zijraam te hebben en daarachter zagen we drie koppen stijf tegen elkaar ons nakijken. Als je dan je camera zou pakken, dan zijn die koppen natuurlijk gelijk weg, dus hebben we maar vriendelijk even gezwaaid.

[Laurens2]

Maar allerbeste Mark, jij gaat net als ik destijds deed in je nieuwe hoedanigheid naar een andere stad en daar stel je jezelf toch natuurlijk doodgewoon alleen nog maar voor als Mark ! Wat zou dat in hemelsnaam nou nog voor invloed kunnen hebben op mogelijke problemen in jouw eigen dorp ? De principiele kern van mijn "uit de kast komen" rond 1982 was nu juist, dat ik in een andere stad mijzelf ongestoord in mijn nieuwe hoedanigheid kon gaan acclamatiseren en ontwikkelen. Daar heb ik toen ook de grote stap gemaakt om een nieuw privé leven als vrouw met een nieuwe relatie te gaan opbouwen, die toen ook nog eens het lef had om mij als haar nieuwe relatie aan haar uitgebreide sociale omgeving voor te stellen. Ik kon voldoende "stealth" mijzelf toen al op straat begeven. Maar voor meer intieme vrienden en familie relaties kun je natuurlijk onmogelijk als vrouw of man zonder verleden zo maar uit de lucht komen vallen. Natuurlijk weet dus iedereen in die nieuwe sociale omgeving mijn achtergrond, maar iedereen ziet, behandelt en accepteert mij daar volledig als de vrouw Sabrina en is zich in het gewone dagelijkse leven na een tijdje niet eens meer direct bewust van die biologische achtergrond. Daarna heb ik pas ook nog wel contact opgenomen met mensen uit mijn oude leefomgeving, maar toen had ik inmiddels natuurlijk al een dijk van zelfacceptatie en zelfvertrouwen kunnen opbouwen.
Veel sterkte en sukses en groetjes, Sabrina

Hey Sabrina, bedankt voor je reactie. Maar het is zo dat mijn vader en zus erg veel in Roermond komen (en er ook werken) en zijn er redelijk goed bekend onder hun leeftijdsgenoten. Mijn zus was zoiets zo oud als die kapster. Ik wilde het er niet op wagen.
Als men het in mijn dorp weet zullen die jongeren mij op een stomme toon Mark gaan naroepen en mijn ouders scheef gaan aankijken. Dat weet ik nu al. Ik ben mijn leven lang gepest geweest (ook door mensen/jongeren uit het dorp) en weet waar ik op moet letten om het niet erger te maken.

[Barbarella]

Ik loop over straat en een groepje hangjongeren begint tamelijk agressief maar vooral onzeker dingen naar mijn hoofd te slingeren die niet bepaald vriendelijk klinken. Ze zijn erg dichtbij en moeilijk te vermijden en angst tonen is is geen optie. Met een brede glimlach en een flinke dosis diplomatie spreek de leider van het clubje aan op het gedrag.

Het is een een minuutje aardig spannend. .........

Dan oppeens zegt de leider van het clubje. "je hebt gelijk en je hebt lef". Hij geeft me een enorme knuffel en zegt "we zijn allemaal kinderen van God.".

Ik heb geluk gehad in deze dat weet ik


Levendula

[Jeste]

Wat dapper van je om dat te doen.
Het is een goede les geweest voor die hangjongeren en hopelijk geven ze het weer door aan anderen.

[Sabrina40]

Levendula, alle respect voor hoe jij dat hebt opgelost. Je weet, dat je geen angst moet tonen, maar doe het maar eens tegenover een mogelijk agressief groepje hangjongeren dat jou in de gaten heeft. Ik probeerde kort na mijn coming out meestal om hen eerder in de smiezen te hebben dan zij mij.

Mark, jij ziet er toch al geweldig mannelijk uit, maar je hebt nog niet het zelfvertrouwen en mogelijk ook nog niet de zelfacceptatie, om die rigoreuze doorstoot, die jouw leven een heel ander en veel persoonlijker gezicht kan gaan geven, te maken. Probeer nou eerst in een “vreemde” omgeving jouw innerlijke gevoelens meer te laten acclimatiseren en jezelf de gelegenheid te geven om die om te zetten in een overtuigde zelfacceptatie en een stevig zelfvertrouwen bij het naar buiten brengen van die gevoelens naar jouw hele (oude en/of geheel nieuwe) sociale omgeving.

Moderator, deze discussie gaat veel te ver afdrijven van “leuke voorvallen”. Hoe verplaatsen wij deze naar iets als : “Hoe kom je uit de kast”, waar toch heel veel “T” mensen mee worstelen ?

[Laurens2]

Mark, jij ziet er toch al geweldig mannelijk uit, maar je hebt nog niet het zelfvertrouwen en mogelijk ook nog niet de zelfacceptatie, om die rigoreuze doorstoot, die jouw leven een heel ander en veel persoonlijker gezicht kan gaan geven, te maken. Probeer nou eerst in een “vreemde” omgeving jouw innerlijke gevoelens meer te laten acclimatiseren en jezelf de gelegenheid te geven om die om te zetten in een overtuigde zelfacceptatie en een stevig zelfvertrouwen bij het naar buiten brengen van die gevoelens naar jouw hele (oude en/of geheel nieuwe) sociale omgeving.

Moderator, deze discussie gaat veel te ver afdrijven van “leuke voorvallen”. Hoe verplaatsen wij deze naar iets als : “Hoe kom je uit de kast”, waar toch heel veel “T” mensen mee worstelen ?

Ik ben mijn leven lang gepest geweest (ook door mensen/jongeren uit het dorp)

Maar in het gewone schoolleven werd ik dus eigenlijk als buitenbeentje genegeerd, maar absoluut niet gepest.

Do I need to say more? Ik heb veel mee gemaakt in mijn nog korte leven.

Dus zullen we er alsjeblieft over ophouden. Ik zoek geen ruzie, alleen maar een beetje begrip. Ik hoef geen hulp om uit de kast te komen en ik ben ook niet de persoon die deze thread op een ander onderwerp brengt. Dus alsjeblieft, even goede vrienden.