Trans zijn en maatschappij

[Jer158]

Klopt ja, denk zelf dat 'draagvlak' creëren voor gendernonconformerende mensen op sociaal vlak ligt. Niet door faciliteiten aan te passen, niet door de grote groep (LGBT, of alleen T) te gebruiken door namens die groep te spreken, maar door open-zijn over je identiteit.

Veel mensen kennen de trans-community nu alleen nog van de (stampvoetende) groep die in de media schreeuwt om speciale faciliteiten. Het maffe is, ik heb het gevoel dat pakweg 15 jaar terug er veel meer draagvlak was voor het non-binaire, het lijkt alsof het stellen van eisen en het extreem publiekelijk maken van 'transgender problemen' meer tegen heeft gewerkt dan goed heeft gedaan. Ja er zijn wat politieke stappen gezet die heel goed zijn, maar wat sociaal draagvlak betreft... De homo-emancipatie heeft er heel erg lang over gedaan om te kunnen 'eisen', eerst zijn daar jaaaaren aan normalisatie/draagvlak creëren aan vooraf gegaan, de brede transgender community is daarna als het ware aan bod gekomen maar is er een beetje bovenop gesprongen en is direct eisen gaan stellen en met allerlei subgroepen die gerespecteerd moeten worden op de proppen gekomen zonder eerst dat draagvlak te creëren. Daar schieten mensen van in de kramp.

Ik heb idd ook het idee dat veel van dit gedoe mega contraproductief werkt. Het is namelijk veel effectiever om mensen op vriendelijke wijze de juiste kant op te sturen d.m.v. educatie en m.n. laten zien dat we ook gewoon normale mensen zijn, dan ze in de contramine te jagen. Ik ben niet iemand om te klagen over de huidige tijd, maar dit is wel een tendens waar we nu in zitten. Er is grote verdeeldheid en dat wordt in stand gehouden en vergroot door het gebrek aan bereidheid om in dialoog te gaan of überhaupt normaal tegen elkaar te doen. Het zal wel weer overgaan, net zoals alle trends, maar nu is het idd schipperen

[Anon20190712]

Ik heb idd ook het idee dat veel van dit gedoe mega contraproductief werkt. Het is namelijk veel effectiever om mensen op vriendelijke wijze de juiste kant op te sturen d.m.v. educatie en m.n. laten zien dat we ook gewoon normale mensen zijn, dan ze in de contramine te jagen. Ik ben niet iemand om te klagen over de huidige tijd, maar dit is wel een tendens waar we nu in zitten. Er is grote verdeeldheid en dat wordt in stand gehouden en vergroot door het gebrek aan bereidheid om in dialoog te gaan of überhaupt normaal tegen elkaar te doen. Het zal wel weer overgaan, net zoals alle trends, maar nu is het idd schipperen

Volkomen mee eens! Laten we hopen dat de trend snel overwaait!

[BartB]

Het hele ding is, mijns inziens, dat ook binair denkenden absoluut profijt hebben van genderneutrale ontwikkelingen, niet alleen die paar mensen die even tussen M of V inzitten, of die genderqueer zijn (en dan nog; waarom niet alleen voor die paar mensen aanpassingen vanzelfsprekend vinden. Die mensen tellen net zo goed en die mogen nu niet bestaan, in wezen. Waarom als minderheid een nog kleinere minderheid minder serieus nemen dan jezelf; discrimineren?); was er vroeger een HEMA geweest die gewoon even 'welnee' zei als ik me afvroeg of ik niet spoorde omdat ik liever een blauwe broek aan had dan een roze rokje, of die gewoon 'tuurlijk' zei als ik me afvroeg of ik ook een jongen zou kunnen zijn in een roze rokje, dan was dat een goed begin geweest van minder verwarring.

Want als je dat helemaal doorvoert, dan kun je zijn wie je bent in het lichaam waarmee je geboren bent, dan gaat niemand je meer opdringen dat je iets anders zou zijn dan hoe je je voelt, waardoor je je buitenkant niet meer hoeft aan te passen. Wij haten (of, hebben gehaat) ons lichaam omdat het ons dag in, dag uit, confronteert met de verwachtingen die ánderen daarbij hebben; het verkeerde hokje. Controversiële, maar ik doe 'm toch; transseksualiteit/transgenderisme verdwijnt als we niet meer in hokjes denken. Wij zijn een product van deze tijd. Wij moeten onszelf geweld aan doen om in een beschikbaar hokje dat veel natuurlijker voelt te mógen passen. Hoe krom is dat? En toch geven wij ons lichaam 'de schuld'. Hoe verdrietig is dat?

Eén van de reacties van 'het volk' die mij het meeste raakte in deze discussie; prima, hoor, die HEMA en NS, maar kondig dat niet met zoveel poeha aan, joh, nergens voor nodig. Ik vind van wel. Ik vind dat iedereen bestaansrecht heeft en dat dit van de daken geschreeuwd mag worden. Rub it in, HEMA en NS!

De verantwoordelijkheid een 'brug te bouwen' ligt niet bij de transgenders, maar bij de maatschappij. Deze discussie hier doet me daarom best verdriet! "Laten we vooral niet een te grote bek opzetten". Waarom niet?? Dat mag óók jij??
Transgenders die stampij maken en eisen stellen juich ik daarom toe. Die verpesten het niet voor anderen, die vangen de hardste klappen in een hoognodige 'revolutie'.

[Jer158]

Overigens is de implicatie dat iemand die zelf een binair gender heeft dus ook binair moet denken of binair ingesteld moet zijn onzin.

Ik ben zelf binair man, en daar heb ik mijn behoorlijk schuldig over gevoeld omdat ik toch beter moest weten.

[BartB]

Overigens is de implicatie dat iemand die zelf een binair gender heeft dus ook binair moet denken of binair ingesteld moet zijn onzin.

Ik ben zelf binair man, en daar heb ik mijn behoorlijk schuldig over gevoeld omdat ik toch beter moest weten.

Ook al zo'n verdrietige en echt schadelijke mindfuck, ja:(

[Anon20190501]

. Wij haten (of, hebben gehaat) ons lichaam

Dat is een jammerlijke veralgemening.

[Anon20190712]

transseksualiteit/transgenderisme verdwijnt als we niet meer in hokjes denken. Wij zijn een product van deze tijd. Wij moeten onszelf geweld aan doen om in een beschikbaar hokje dat veel natuurlijker voelt te mógen passen. Hoe krom is dat? En toch geven wij ons lichaam 'de schuld'. Hoe verdrietig is dat?

Als gender puur een sociale constructie zou zijn wel ja, maar dat is het niet. Er zijn veel transgenders die ongeacht of hokjesdenken zou bestaan niet kunnen leven met hun lijf.
Al zou man of vrouw niks meer zeggen over hoe een lijf eruit ziet, ze zouden niet kunnen leven met borsten of een penis. Daarnaast hebben hokjes een functie, ze maken de omgang met mensen behapbaar. Minder oordelen over expressie van gender, zoals Hema nu tracht te verwezenlijken juich ik overigens zeker toe.

[BartB]

transseksualiteit/transgenderisme verdwijnt als we niet meer in hokjes denken. Wij zijn een product van deze tijd. Wij moeten onszelf geweld aan doen om in een beschikbaar hokje dat veel natuurlijker voelt te mógen passen. Hoe krom is dat? En toch geven wij ons lichaam 'de schuld'. Hoe verdrietig is dat?

Als gender puur een sociale constructie zou zijn wel ja, maar dat is het niet. Er zijn veel transgenders die ongeacht of hokjesdenken zou bestaan niet kunnen leven met hun lijf.
Al zou man of vrouw niks meer zeggen over hoe een lijf eruit ziet, ze zouden niet kunnen leven met borsten of een penis. Daarnaast hebben hokjes een functie, ze maken de omgang met mensen behapbaar. Minder oordelen over expressie van gender, zoals Hema nu tracht te verwezenlijken juich ik overigens zeker toe.

Waarom is volgens jou gender geen sociale constructie? Als 'man' of 'vrouw' niks meer betekenen, wat zou dan nog een reden voor onvrede met de geslachtskenmerken die wij nu aan die hokjes koppelen zijn? Betekent dit dat transgenderisme een biologische afwijking is, in jouw ogen? If so, waarom zijn er dan niet net zoveel mensen die niet met hun tenen ofzo kunnen leven (oorzaak; geen goed contact gemaakt met baarmoederwand tijdens zwangerschap)? Waarom specifiek die geslachtskenmerken?

. Wij haten (of, hebben gehaat) ons lichaam

Dat is een jammerlijke veralgemening.

Ik wist niet dat genderdysforie ook 'kan' zonder die onvrede met geslachtskenmerken. Was/is dat bij jou zo?

[stella]

Waarom is volgens jou gender geen sociale constructie? Als 'man' of 'vrouw' niks meer betekenen, wat zou dan nog een reden voor onvrede met de geslachtskenmerken die wij nu aan die hokjes koppelen zijn? Betekent dit dat transgenderisme een biologische afwijking is, in jouw ogen? If so, waarom zijn er dan niet net zoveel mensen die niet met hun tenen ofzo kunnen leven (oorzaak; geen goed contact gemaakt met baarmoederwand tijdens zwangerschap)? Waarom specifiek die geslachtskenmerken?

Transgender zijn heeft juist vaak eerder een biologische oorzaak dan een die vanuit hoe de maatschappij werkt is ontstaan. Hoe de de maatschappij namelijk sociaal werkt is aangeleerd en alles wat is aangeleerd is in theorie ook weer af te leren.

Waarom transgenders over het algemeen problemen hebben met de geslachtskenmerken komt omdat buiten de geslachtskenmerken ook het brein in te delen is in mannelijk en vrouwelijk. Uit meerdere onderzoeken is gebleken dat daar een wezenlijk verschil tussen zit, dat is ook waar alle stereotypes vandaan komen. Hoe het nou precies komt dat sommige mensen transgender zijn en de meeste niet is nog niet helemaal duidelijk, maar wel is duidelijk dat een trans-man zijn brein over het algemeen meer overeenkomt met dat van een cis-man en dat van een trans-vrouw meer overeenkomt met dat van een cis-vrouw.
Bron: https://www.nwo.nl/actueel/nieuws/2015/ ... rd-ja.html

[BartB]

Waarom is volgens jou gender geen sociale constructie? Als 'man' of 'vrouw' niks meer betekenen, wat zou dan nog een reden voor onvrede met de geslachtskenmerken die wij nu aan die hokjes koppelen zijn? Betekent dit dat transgenderisme een biologische afwijking is, in jouw ogen? If so, waarom zijn er dan niet net zoveel mensen die niet met hun tenen ofzo kunnen leven (oorzaak; geen goed contact gemaakt met baarmoederwand tijdens zwangerschap)? Waarom specifiek die geslachtskenmerken?

Transgender zijn heeft juist vaak eerder een biologische oorzaak dan een die vanuit hoe de maatschappij werkt is ontstaan. Hoe de de maatschappij namelijk sociaal werkt is aangeleerd en alles wat is aangeleerd is in theorie ook weer af te leren.

Waarom transgenders over het algemeen problemen hebben met de geslachtskenmerken komt omdat buiten de geslachtskenmerken ook het brein in te delen is in mannelijk en vrouwelijk. Uit meerdere onderzoeken is gebleken dat daar een wezenlijk verschil tussen zit, dat is ook waar alle stereotypes vandaan komen. Hoe het nou precies komt dat sommige mensen transgender zijn en de meeste niet is nog niet helemaal duidelijk, maar wel is duidelijk dat een trans-man zijn brein over het algemeen meer overeenkomt met dat van een cis-man en dat van een trans-vrouw meer overeenkomt met dat van een cis-vrouw.
Bron: https://www.nwo.nl/actueel/nieuws/2015/ ... rd-ja.html

Dank je wel. Wauw. Dit is makkelijk te testen, waarom gebeurt dat niet.. scheelt ons een hoop drama, en de staat een hoop kosten die nu in 'onnodige' diagnostische trajecten zitten? WTF? De diagnose is met één test te stellen? Natuurlijk is het zaak allerlei psychische klachten hierdóór (PTSS, bijvoorbeeld) ook te bekijken, maar wel of geen transitie zou dan crystal clear moeten zijn? Of, leef ik teveel onder een steen? Wordt dit gewoon getest en is het hierna de vraag in hoeverre iemand er last van heeft, en zelfacceptatie met hulp wel of niet kan voldoen?

Ik hoorde dat de trend bij bijvoorbeeld Stepwork nu is dat als jij zegt dat je transgender bent, men je per definitie gelooft, want je zegt het niet voor niks. Goeie zaak en hard nodig in deze tijd, als het inderdaad niet makkelijk te testen is...

Deze bezorgt mij een kleine kortsluiting in mijn hoofd, trouwens:

"(...)Al eerder was uit het onderzoeksproject gebleken dat meisjes met een jongenslijf al voor hormoonbehandeling dezelfde hersenactiviteit vertoonden als jongens die zich jongen voelen.(...)" Ik hoop dat daar een typo gemaakt is:)

Ik heb het op een googlen gezet, maar niks gevonden; weet jij of er dan ook verschillen zouden zijn in de dysforische klachten? Niet zozeer in ernst, maar de 'focus'? Vindt een transgender bij wie deze biologische oorzaak zou spelen de fysieke mismatch moeilijker, en heeft een slachtoffer van deze tijd juist meer moeite met misgenderen, etc? Het lijkt mij nu, zo filosoferend om dit alles een plek te kunnen geven, ontzettend logisch dat ook mijn fysieke 'zelfhaat' een resultáát is van de maatschappij die het hokjes denken nog lang niet afgeleerd heeft, sotospeak; als jong kind voelde ik me een jongen, ik tekende ook jongens en moest dan huilen omdat ik er anders uitzag, en omdat ik me totaal niet kon vinden in het gedrag van al die kinderen op wie ik wel leek; meisjes. En ook; omdat het plassen bij mij anders ging (intiem detail, bij voorbaat excuus; er is vast ook iemand die daarover gaat vallen!). Maar ik kreeg pas een hekel aan mijn vajayjay en meer in en na de puberteit. Dit heb ik nu 'verklaard' met; dat komt doordat ik toen niet goed geholpen ben (integendeel, the message was bij mij clear; héél raar en fout, om je zo te voelen; dit ben ik onbewust gaan geloven, wat mezelf betreft) en noodgedwongen en tevergeefs ben gaan proberen vrouw te zijn.

Mocht wat jij aanhaalt simpel en klaar zijn, dan is al dat gepieker en gepuzzel van zoveel mensen niet nodig. Het zou sowieso dan beter bekend moeten zijn zodat mensen eerder naar hun huisarts durven te stappen, bijvoorbeeld.