T-Nederland

Het is nu bijna drie maanden geleden dat ik aan de testosteronremmer ging (cyproteronacetaat) en ik getuige kon zijn hoe mijn lichaam meer en meer van haar hormonale mannelijkheid verloor. Wat een fijn gevoel was dat. Volgende week dinsdag start ik met oestrogeen. Ik doe sinds enkele jaren aan vrij dansen; het liefst met vrouwen. Dus ja, ik ben een vrouw en ik hou van vrouwen. Wanneer het dansen wat intiemer werd, ging "hij daar beneden" zich met de zaak gaat bemoeien en ik voelde me daarbij uitermate ongemakkelijk. Nu ik niet langer geplaagd wordt door die vreselijke mannelijke opwinding, is het mogelijk om vanuit zachtheid met andere vrouwen te dansen. Zo'n twee weken terug al een mooie buik-aan-buik dans gedaan, waarbij we elkaars warmte konden voelen en ik toegang kreeg tot het zachte gevoel in mijn onderbuik. Afgelopen zaterdag voor mij een volgende stap. Tijdens de dans met een hele leuke vrouw van ongeveer mijn eigen lengte, ging de intimiteit tijdens een heerlijke body-to-body dans iets verder toen ik heel zacht en teder gekust werd. Zachtjes zoenend dansten we verder en mocht het gevoel en ook de opwinding toenemen. Ik was voor het eerst daadwerkelijk in contact met mijn eigen seksualiteit als vrouw. Wat ontzettend mooi. Ik ben heel benieuwd hoe dit gevoel zich verder zal ontwikkelen.

Wat een mooie ontwikkeling Tanja. En ja, die rust die het ontbreken van de testosteron geeft en dus ook een vrijheid en verlossing van een angst. Heel herkenbaar.

Heel waardevol om dit te lezen. Bedankt!