T-Nederland

daar zit wat wel wat in hé?.. wat voor zin heeft dit alles of je nu m/v bent? Het blijft geheel zonder enige zin. Alleen .. ja..

Enne. wel we zijn maar al te blij met het vu, dat tenminste zonder verdere vragen je enigzins fatsoenlijk helpt.. Laten we rustig gaan slapen. We willen helemaal niet naar 't Vu, dus dan gaan we ook niet naar 't Vu..

Zin heeft het leven iig niet,in het grote geheel betekenen wij niets, das alvast een geruststelling

Het vu komen we alleen als het nie anders kan, meer dan genoeg

Irene schreef: ↑18 jan 2018, 19:12 daar zit wat wel wat in hé?.. wat voor zin heeft dit alles of je nu m/v bent? Het blijft geheel zonder enige zin. Alleen .. ja..

dit was meer gericht op..Ingrid (en anderen die illusies hebben op een beter bestaan als m of v)

Irene schreef: ↑18 jan 2018, 18:52 lol, maar dan ook geen smoesjes, van; "k moet naar Feijenoord", of ''t Bestuur van de TG vereniging wil niet".. Iedereen gaat mee

Geloof mij maar ene klaver heb ik al bij d'r strot willen grijpen.

Jesse, zo groot is die nie, moet kunne

Kunnen we bij het (ernstige) onderwerp blijven ?

Geen id, probeer het eens

m'n reactie sloeg op 'zíngeving', die je meer of minder kwijt kunt raken in dit (lege) bestaan. Het m/v verandert m.i. daar niet aan. Mogelijk helpt 'n transitie, maar 't kan ook afbreuk doen. Hetgeen Sigrid is overkomen, betreur ik zeer

Zins ik in transitie ben heeft het leven weer zin ikvoel me helemaal niet leeg meer ik heb bergen energie en heb schijt aan de wereld om me heen en tuurlijk zullen er nog tegen slagen komen die had ik anders ook maar heb nu de kracht en wil die te over winnen.

Annet schreef: ↑19 jan 2018, 08:33 Zins ik in transitie ben heeft het leven weer zin ikvoel me helemaal niet leeg meer ik heb bergen energie en heb schijt aan de wereld om me heen en tuurlijk zullen er nog tegen slagen komen die had ik anders ook maar heb nu de kracht en wil die te over winnen.

Ik heb ook bergen energie en goede zin, maar zeker geen schijt aan de wereld, eerder andersom, de wereld en de mensen daarin interesseren mij en wil ik open voor staan. Tegenslagen zijn problemen om op te ruimen, er zijn genoeg problemen, dus ook geen noodzaak om mij daar over op te winden, keuze genoeg, altijd wat te doen.

Maar ondanks al mijn blijheid is er ook echte pijn in het vooruitzicht en die wil ik niet onder de grasmat stoppen en ik wil mijzelf ook niet verharden door anderen uit te sluiten om de pijn te verbergen. Komt toch wel eens terug, of ik kan verbitterd raken.

Bij mijn 3e transitie zal ik ook alleen zijn. En hoewel het aan een kant een kleinere stap is dan de 2e, is het aan de andere kant ook een grotere, want ik zal mij weer moeten heruitvinden omdat mijn lichaam echt veranderd zal zijn. En om op het allereerste moment van die gewaarwording alleen te moeten zijn, zonder je echte naasten bij je, gewoon om er te zijn, dat is zeer pijnlijk.

Die zelfmoordcijfers zijn veelzeggend en als het jonge trangenders betreft, ... ... dan is het eigenlijk geen zelfmoord, maar moord.