Lucas schreef: ↑28 mar 2018, 22:45
dan is de arts genoodzaakt een passende alternatieve code te gebruiken. Daar weten verzekeraars van...
En dit is de kern van het probleem SKGZ stelt duidelijk dat altijd een bij de werkelijke behandeling passende code gekozen moet worden
maar dat doen ze dus niet. Ze zijn ook verplicht hun keuze te motiveren en dat doen ze ook niet. Dit zijn de twee juridische argumenten
Lucas schreef: ↑28 mar 2018, 22:45
dan is de arts genoodzaakt een passende alternatieve code te gebruiken. Daar weten verzekeraars van...
En dit is de kern van het probleem SKGZ stelt duidelijk dat altijd een bij de werkelijke behandeling passende code gekozen moet worden
maar dat doen ze dus niet. Ze zijn ook verplicht hun keuze te motiveren en dat doen ze ook niet. Dit zijn de twee juridische argumenten
Precies. En dan kom je uit bij de kwestie van redelijkheid en billijkheid, van zowel de keuze van de arts voor gebruik van bepaalde codes als de inmenging van verzekeraars met de beroepsuitoefening van de arts valt te beargumenteren. Zeker wanneer een passende code niet voor handen is terwijl verzekeraars als artsen stellen dat een overkoepelende ingreep (om zo maar te noemen) wel vergoed dient te worden. In een ander gevallen zal een dergelijk gedoogbeleid niet te beargumenteren zijn als redelijk en billijk. Er is dus speelruimte waar geen speelruimte hoort te zijn!
Vanochtend een hoorzitting bij de SKGZ gehad. Verzekeraar ASR heeft naar mijn idee namelijk niet vergoed voor mijn operatie wat de polisvoorwaarden beloofden. Er gaapt een gat van bijna €4000, dat is toch best serieus geld.
Laat ik me voorzichtig uitdrukken: de commissie maakte gehakt van meneer B. van ASR. Hij had zich slecht voorbereid, had geen antwoord op veel vragen en gaf af en toe wel antwoorden die hem verder in het moeras deden wegzakken. Voorbeeld: op de vraag of er voor deze specifieke transgenderzorg wel contracten waren afgesloten, wist meneer B niet. De commisse vroeg daarop hoe ASR een gemiddeld contracttarief kon berekenen voor deze zorg als er in het geheel geen contracten waren. Dat voor de DBC in zijn algemeenheid contracten zijn is duidelijk, maar deed voor de commissie niet terzake. Men vroeg zich zich af of het gemiddeld contracttarief zoals ASR dat berekende niet veel te veel ongerelateerde behandelingen omvatte, waardoor het door ASR berekende tarief veel en veel te laag was. Meneer B begon toen maar uit te gaan van veronderstellingen dat er heus wel contracten zouden zijn.
De commissie vroeg zich verder af of ik op basis van wachttijd niet gewoon wachtlijstbemiddeling had moeten krijgen, en of een buitenlandbehandeling dus niet gewoon vegoed had moeten worden. Aan mij werd namelijk gevraagd waarom in niet door VUmc of UMCG was behandeld, mijn antwoord was dat ik bij UMCG vanwege hun postcodebeleid niet terecht kon, en bij VUmc niet omdat zij mijn RLE verklaring niet accepteerden, en dat ik dus geen keus had, dat ik gedwongen naar het buitenland moest. Ik had immers een verklaring van De Vaart, en dat traject was ik ingegaan vanwege de lange wachtlijsten bij het VUmc.
Ik ben heel benieuwd. Dat men van meneer B gehakt maakte wil niet meteen zeggen dat ik gelijk krijg, daarvoor heb ik nu te vaak dit soort zittingen meegemaakt. Uiteindelijk gaat het om uitleg van de regels.
Overigens haastte meneer B te zeggen dat deze zaak heel anders was dan de rechtszaak van Eveline van den Boom, en dat ASR besloten had daar niet in hoger beroep te gaan vanwege de kosten en de geringe precedentwerking. Maar ik mocht daar vooral toch niet naar verwijzen. Hmmm...
Nothing you can do, but you can learn how to be you in time.
It's easy
Fijn om te lezen dat ze niet in hoger beroep gaan. Ik heb ook een advocaat genomen die mij helpt mijn vergoeding te krijgen van mijn operatie in het buitenland. Met dit precedent zou dat volgens mij vrij makkelijk gaan als ze niet in hoger beroep gaan.
Emma schreef: ↑09 mei 2018, 23:48
Overigens haastte meneer B te zeggen dat deze zaak heel anders was dan de rechtszaak van Eveline van den Boom, en dat ASR besloten had daar niet in hoger beroep te gaan vanwege de kosten en de geringe precedentwerking. Maar ik mocht daar vooral toch niet naar verwijzen. Hmmm...