Interessant om te lezen hoe iedereen zijn eigen proces hierin heeft gehad.
Ik heb eigenlijk helemaal niet over mijn naam nagedacht.. Hij was er altijd al..
Niet dat ik het onbelangrijk vind, maar omdat mijn naam altijd al in mijn hoofd zat, al voor het transgender proces.
Mijn gamenaam is altijd poekie geweest, omdat vrienden dat gebruikten als bijnaam, maar als ik mijn manager bij Fifa bijv. een naam moest geven dan werd het Julian. Echt al vijf jaar geleden gebruikte ik die naam, wat best bizar is, omdat ik toen nog weinig bewust was van mijn genderdysforie (ik wist wat ik voelde, maar kon het geen naam geven..)
Mijn vrouwelijke naam was Anouk. (dit verklaart mijn naam op het forum AJpoekie)
In het proces ben ik eerst overgegaan naar Anouk Julian, zo hebben mijn vrienden me dan ook een tijdje genoemd.
Eigenlijk een stukje rouw, mijn oude naam loslaten. En nu is het gewoon Julian, hoewel dat niet echt een populaire naam is binnen mijn leeftijdsgroep, maar hij past mij gewoon precies. Zo voelt het.
Enige probleem is, dat ik er nog niet echt een afkorting voor weet en mijn teamgenoten zijn nu overgestapt van Noukie naar Juul.
Juul is voor mij echt NOT DONE, te vrouwelijk.. (Bedoel Julia, wordt ook afgekort naar Juul en ik ben toch echt een juliaN).
Maar ja, hoe kan je Julian op een fatsoenlijke mannenmanier afkorten?
(Iemand een idee?)
Ik vond het wel een mooi voorrecht om mijn eigen naam te kunnen kiezen. Niet dat ik iets had tegen Anouk, vond het ook een leuke naam, maar het is toch mooi dat je iets mag kiezen waarmee je jezelf veel beter kan identificeren.
Ik snap ook wel dat mensen hun voorletter willen behouden, veel praktischer, maar voor mij dus niet mogelijk, want deze naam past mij als een overheerlijke joggingsbroek