T-Nederland

Je kan het prima aan mensen vertellen verder zonder echt een naam te hebben gekozen. Toen ik het op het werk vertelde bij HR, had ik al een naam gekozen, maar tijdens het gesprek werd daar niet eens naar gevraagd. Omdat er bij mij 9 maanden zat tussen het vertellen aan HR en derest van het team kwam dat gewoon een paar maanden later een keer ter spraken.

Daarnaast herken ik dat bange gevoel wel een beetje. Voor mij was het vooral een angst van "ze zouden het toch niet al weten?". Eigenlijk ging dat enorm snel weg nadat iedereen op de hoogte was.

Steppenwolf schreef: ↑11 apr 2018, 16:55 Ik loop stage in een winkel en een klant vroeg aan mijn baas of ik zijn zoon was. Nou positief voor mij want ik wil graag als jongen aangesproken worden, maar mijn baas weet dat helemaal niet.
Ik moet nu een actie ondernemen om mijzelf hieruit te halen, maar ik heb nog geen nieuwe naam gekozen en die wil ik gaan gebruiken vanaf
mijn coming-out. Ik hoop dat ik het een beetje duidelijk heb uit gelegd. Alle tips en adviezen zijn welkom...

Een stage is tijdelijk, dus dan is het denk ik belangrijker dat de mensen met wie je werkt weten van je identiteit, want zoals je aangeeft de verwarring is onprettig.

Aan de andere kant, als je het verteld zullen ze natuurlijk vragen: "Hoe zou je aangesproken willen worden ?" en dat is jouw keuze, maar zolang het iets is waar je je prettig bij voelt.

Het komt van twee kanten. De mensen om je heen willen moeite doen om jouw correct aan te spreken, dus daar hoor je ze een beetje bij te helpen.


Voor een vaste baan is het anders. Daar heb je de verplichting de werk relaties niet te verstoren, dus je kan niet zelf kiezen in welk tempo en hoe je je collega's aanspreekt. Wel eerst een paar "goede" collegas om een feeling te krijgen van hun reactie, maar daarna zal je met de baas / HR een formele transitie announcement moeten opzetten. Gewoon omdat je de anderen niet in verwarring mag brengen, zij hebben het recht te weten hoe goed met jou om te gaan en daar hoort een naam bij ...

Als je wilt kan ik een voorbeeld sturen van de transitie announcement die ik gemaakt heb voor mij werk

Janine

Ik vind het makkelijk om dan maar 1 gesprek aan te moeten gaan en dan alles vertel wat ze moeten weten.

Ik vraag me gewoon af, deze angst die ik voel, is dat een teken dat ik er nog niet klaar voor ben of is het een kwestie van doen. Daar zal ik zelf achter moeten komen.

Steppenwolf schreef: ↑12 apr 2018, 16:45 Ik vraag me gewoon af, deze angst die ik voel, is dat een teken dat ik er nog niet klaar voor ben of is het een kwestie van doen. Daar zal ik zelf achter moeten komen.

Maar welke angst is dat dan? Dat is mij niet duidelijk. Wat gebeurt er in zo'n situatie precies dat je er bang voor bent?

Ik begrijp je voorkeur om direct met een naam te komen. Dat heb ik ook bewust gedaan, maar dat kan uiteraard alleen als je al een naam hebt.

Steppenwolf schreef: ↑12 apr 2018, 16:45 Ik vraag me gewoon af, deze angst die ik voel, is dat een teken dat ik er nog niet klaar voor ben of is het een kwestie van doen. Daar zal ik zelf achter moeten komen.

Iets wat mij vaker geholpen heeft in lastige parketten :

Vraag jezelf af wat het ergste is wat zou kunnen gebeuren of wat het vervelendste is wat mensen in een bepaalde situatie zouden kunnen oprispen.

Is dat zo erg?
Hoe zou je daarop kunnen reageren?
...
...

Door mezelf op die manier ahw voor te bereiden op SHTF situaties merkte ik dat ik er helemaal niet bang voor hoefde te zijn.

Nu ben ik zo ver dat voorbereiding niet meer nodig is en zijn er wat mij betreft niet zo veel "enge" sociale situaties meer.

Wellicht heb je hier iets aan?

Steppenwolf schreef: ↑12 apr 2018, 16:43 Ik vind het makkelijk om dan maar 1 gesprek aan te moeten gaan en dan alles vertel wat ze moeten weten.

Er is helemaal niets wat ze moeten weten. Het is een beleefd aangeven van hoe je voortaan aangesproken wilt worden.

Zoals: "Hi, ik zou graag met jullie willen delen dat ik een trans-man ben. Ik heb daarom mijn naam verandert. Ik heet nu steppenwolf
en ik zou het fijn vinden als jullie naar mij zouden refereren als hij. Maar ik begrijp het wel als jullie in het begin af en toe nog wel eens
vergissen en dat is ook niet erg"

Als het doorgeven van zo'n berichtje je angst inboezemd (angst, niet wat nervositeit voor de verandering, wat is een stap op een weg die
maar een kant opgaat), dan weet ik het niet.

Janine

En als je wel al de behoefte hebt om je verhaal met ze te delen, maar je hebt nog geen keuze gemaakt in een naam dan kan je dat ook altijd gewoon vertellen. In het begin dat ik het mensen in mijn omgeving vertelde had ik ook nog geen keuze in een naam gemaakt. Heb er een aantal leuke gesprekken aan overgehouden waarin heeeeeel veel namen voorbij zijn gekomen. Toen mijn keuze daarin wel duidelijk was hoefde ik ze alleen maar te vertellen dat ik een naam gekozen had: Vera

Vera schreef: ↑13 apr 2018, 00:23 En als je wel al de behoefte hebt om je verhaal met ze te delen, maar je hebt nog geen keuze gemaakt in een naam dan kan je dat ook altijd gewoon vertellen. In het begin dat ik het mensen in mijn omgeving vertelde had ik ook nog geen keuze in een naam gemaakt. Heb er een aantal leuke gesprekken aan overgehouden waarin heeeeeel veel namen voorbij zijn gekomen. Toen mijn keuze daarin wel duidelijk was hoefde ik ze alleen maar te vertellen dat ik een naam gekozen had: Vera

Ja, maar niet voor een sociale transitie. Als je volledig als jezelf gaat leven, werken, je geboorte akte wijzigt enzo, daar hoort gewoon bij:
"Hey wereld, mijn naam is ... ! " Een werkgever gaat echt niet blij zijn als je om de andere week je naam in de administratie wijzigt.
(je kan overigens over het algemeen je roepnaam los aanpassen van je formele administratieve naam / naam op het contract).

B.v. ik heb mijn transitie gedaan 31 juli 2017, geboorte akte 5 januari 2018, en de naam op mijn contract is ergens begin maart aangepast, maar
mijn roepnaam op mijn werk (Email enzo) is dus van 31 juli.

Janine

janine2363 schreef: ↑13 apr 2018, 10:50

Vera schreef: ↑13 apr 2018, 00:23 En als je wel al de behoefte hebt om je verhaal met ze te delen, maar je hebt nog geen keuze gemaakt in een naam dan kan je dat ook altijd gewoon vertellen. In het begin dat ik het mensen in mijn omgeving vertelde had ik ook nog geen keuze in een naam gemaakt. Heb er een aantal leuke gesprekken aan overgehouden waarin heeeeeel veel namen voorbij zijn gekomen. Toen mijn keuze daarin wel duidelijk was hoefde ik ze alleen maar te vertellen dat ik een naam gekozen had: Vera

Ja, maar niet voor een sociale transitie. Als je volledig als jezelf gaat leven, werken, je geboorte akte wijzigt enzo, daar hoort gewoon bij:
"Hey wereld, mijn naam is ... ! " Een werkgever gaat echt niet blij zijn als je om de andere week je naam in de administratie wijzigt.
(je kan overigens over het algemeen je roepnaam los aanpassen van je formele administratieve naam / naam op het contract).

B.v. ik heb mijn transitie gedaan 31 juli 2017, geboorte akte 5 januari 2018, en de naam op mijn contract is ergens begin maart aangepast, maar
mijn roepnaam op mijn werk (Email enzo) is dus van 31 juli.

Janine

er zit uiteraard een verschil tussen elke week met een andere naam aan komen zetten, of je oude hanteren tot je een keuze gemaakt hebt.