T-Nederland

Interessant onderzoek. Ik vroeg me af of het voor transgenders anders is. Wat is jullie ervaring met baby's.

https://www.uu.nl/nieuws/mannen-met-ver ... -naar-baby

Ik heb altijd een afkeer van baby's en kleine kinderen gehad. Kraamschudden deed ik wel als ze groot waren ( na een jaar ofzo ). In mijn vorige relatie heb ik vanaf het begin af aan duidelijk gemaakt dat ik geen kinderen wou, gelukkig had mijn ex dezelfde gedachte. Rond haar 35 e begonnen haar eierstokjes wel te rammelen maar ook toen bleef ik volharden in een kindloos bestaan.

Mijn huidige partner heeft een dochter. Toen ik haar leerde kennen was haar dochter al 19 en amper meer thuis als ik er was. Ze woont nu op haar zelf en dat bevalt me goed genoeg. Ik heb ook best veel vrienden die geen kinderen hebben of waarvan de kinderen de huis uit zijn.

Kortom, empatisch vermogen richting kinderen is bij mij niet echt aanwezig.

Ik was juist dolblij met de geboorte van mijn zoontje. Meteen ben ik minder gaan werken. Heb ik tot hij naar school ging 4 dagen gewerkt. Gaaf gewoon. Nu is mijn zoontje inmiddels 7 en al een hele vent (groeit als kool).
Voor mij is het hebben van kind geen stress maar is het een stuk vreugde en blijdschap. Ik kan uren doorgaan .... zo enthousiast ben ik over m. Zegt genoeg .... geldt niet voor mij dit onderzoek.

Nog iets wat me opviel en ook het verschil tussen man en vrouw laat zien. (in dat onderzoek) Ik herken me er als vrouw wel in.
https://www.ad.nl/binnenland/kind-mag-v ... ~a41e854c/

Ik heb een zoontje van 1jaar en 8 maanden en het deed werkelijk pijn in mijn hart als hij aan het huilen was, ook kreeg ik opvliegertjes en zat ik enorm te zweten. Het is echt vreselijk als hij zich niet op z’n gemak voelt, mijn hele gedrag verandert.

Maar ik ben enorm blij om een kindje te hebben en ben er ook trots op dat ik mijn vrouw heb kunnen helpen met borstvoeding tijdens de eerste weken. Het enige wat hem in het begin in slaap kon brengen was om op mijn borstkas te liggen. Als hij zich goed voelt voel ik me ook goed, dat is nu ook nog steeds zo.

Liefst heb ik er nog 2 kinderen bij, mijn vrouw gelukkig ook. Ik werk vanaf thuis dus tijd voor het kindje is geen probleem!

Jannet V schreef: ↑20 jul 2018, 11:33 Nog iets wat me opviel en ook het verschil tussen man en vrouw laat zien. (in dat onderzoek) Ik herken me er als vrouw wel in.
https://www.ad.nl/binnenland/kind-mag-v ... ~a41e854c/

Wel interessant dat ik juist meer mannen zie die hun kinderen meer risico's laten nemen dan vrouwen of op andere vlakken.
Ik vind de vraag 'zou jij je kind hetzelfde laten doen als jij vroeger deed?'een beetje vreemd, het is natuurlijk geen meetinstrument want iedereen deed andere dingen toen hij /zij kind was, de mate van risicovol gedrag verschilt enorm.

Die indruk heb ik ook Hrafn, @ mannen die hun kinderen juist meer laten doen.

Ik ben benieuwd naar een afsplitsing naar geslacht van zowel kinderen als ouders. Grote kans dat een boel vaders toch zonder nadenken al 'nee' roepen wanneer het om hun dochters gaat (eerder dan moeders), terwijl het bij hun zoons wrsch heel anders ligt.

Jer158 schreef:Die indruk heb ik ook Hrafn, @ mannen die hun kinderen juist meer laten doen.

Ik ben benieuwd naar een afsplitsing naar geslacht van zowel kinderen als ouders. Grote kans dat een boel vaders toch zonder nadenken al 'nee' roepen wanneer het om hun dochters gaat (eerder dan moeders), terwijl het bij hun zoons wrsch heel anders ligt.

Grappige onderwerpen noemt het artikel. Ik merk bij mij ander gedrag als bij mijn ex. Bij mij mag mijn zoontje (7) de houtkachel aanmaken. Mijn ex(voor de volledigheid vermeld ik dat ze vrouw is) zit daar anders in. Mijn zoontje wil zelf dat ik erbij ben met het aansteken. Mijn zoontje helpt bij mij met koken en snijt dan ook wel eens groenten. Van mijn ex mag hij dat niet. We doen dit al 2 jaar samen en hij doet erg voorzichtig. Pas geleden kwam hij met een schroevendraaier aanzetten. Hij zette zijn auto op de kop, deed netjes de stroom eraf en schroefde m voorzichtig open. De batterijen waren leeg. Een paar weken later ging hij de tuin schoffelen.
Waarom vertel ik dit. Bij een aantal dingen waren best scherpe of gevaarlijke voorwerpen betrokken. Ik merk als ik met hem samen wat doe en hij ziet hoe het gaat dat mijn zoontje er best netjes mee omgaat. Mijn ex is meer van ‘O jee je kunt je snijden’, dus het mag niet.

Ik heb de indruk dat het uitmaakt wat het is dat je kind gaat doen waarop het besluit genomen wordt. Alleen naar school lopen of fietsen gaat m bv nog niet worden.